Freyr - 01.04.1970, Page 10
HJA
...
Ár Bar Kálfurinn Hæsta nyt Ikg. Mjólk kg- Fita % Fitu- einingar Geld vikur Kjarnfó&ur kg Athugasemdir
Faöír Litur Kyn Nolkun fóftur- Undanr. o. (1.
m £ /Tl. J. /// AMd /7 //.237 - Jd/J.
'ÍS Á J. M U.7S/ 2.9/ /f.?0£ 5 £22 30S ~ 2. ~
'U /3A JJÍ&rvÁuS- Æ Á /. 2/3 Ó. i3L /3i 2/./U - /Oí/
%7 '% A. m. J. 2b.s £/SZ /M 22/£3 2 97/
'it £. 22.Z b.ðSZ V.3S 27.Í3J - /y£z
30// R. /n. C/Je. 2U U7<* h'.Zt J2.379 /yoo
cr- ■7 ÁJ /~4 'M 4 a...... S.frl... y.3/ M-7.!/....
19.000 f. e. Áreiðanlega stafar þessi munur
fyrst og fremst af misgóðri fóðrun og marg-
víslegri umhirðu, en ekki af því að kýrnar
séu misgóðar nema að litlu leyti. Ef þeir
bændur, sem nú eru undir meðaltali með
afurðir eftir kýr sínar, næðu því, þá mundu
meðalafurðir stórhækka svo ekki sé talað
um, að markmið væri sett ögn hærra, sem
er sjálfsagður hlutur.
Þetta ætti að nægja til þess að sýna fram
á, að möguleikar til aukinna afurða eru
miklir. Það er ánægjulegt að geta sýnt fram
á árangur síðustu ára og um leið ætti það að
vera okkur hvatning á framfarabrautinni á
komandi árum.
Möguleikarnir hafa aldrei blasað eins
augljóslega við okkur og nú, því ber að
fagna og samkvæmt því á að vinna að naut-
griparæktinni á næstu árum.
* * *
Hér hafa verið nefndar allmargar tölur,
sem eiga að skýra í stórum dráttum þróun-
ina síðustu árin, og þó tölur séu yfirleitt
ekki talinn skemmtilestur, þá er erfitt að
ganga fram hjá þeim, fyrir utan það, að
ráðunautar, sem hlotnazt hefur það hlut-
skipti að gera lítið annað en skrifa tölur,
hljóta að nota hvert tækifæri til þess að
hampa þeim.
Ókunnugum finnst ef til vill, að búskapn-
um á Lundi hafi verið gerð lítil skil. Því er
til að svara, að öll starfsemi S. N. E. fer
fram hér á Lundi og er því að meira og
minna leyti samofin búskapnum. Afkvæma-
rannsóknirnar, sæðingarstöðin og uppgjör
á öllum skýrslum, eiga sína bækistöð á
Lundi; þar er undirstaða félagsstarfsins og
það er ekkert rangnefni að allt er þetta bú-
skapur. Það er ekkert vafamál, að þessi bú-
skapur hefur orðið happadrjúgur fyrir ey-
firzka bændur, og er það ekki í efa dregið
að þeirra hlutur er stór og þó raunar allur,
þegar á það er litið, að þetta er þeirra eign.
Búið er að afkvæmarannsaka 24 naut á
stöðinni og útkoma einstakra nauta hefur
verið mjög misjöfn. Þó að það sé mest
spennandi að finna góðu nautin, þá er hitt
eflaust mest um vert, að koma í veg fyrir
notkun á þeim lélegustu.
Hvernig þessi mál þróast næstu árin er
ekki gott að segja, en eflaust hyllir nú undir
ný viðhorf, sem kalla á breytingar. Það er
eðlilegt og ekki mun standa á eyfirzkum
bændum að leggja þessum málum lið. Þeir
vita, að gegnum búskap sinn á Lundi hafa
þeir bætt hag sinn, en það sem meira er:
þeir sjá meiri möguleika í ræktunarstarfinu
framvegis, en hingað til. Því mun ekki
standa á þeim að leggja þeim málum lið, er
til bóta horfa.
146
F R E Y R