Freyr - 01.02.1971, Síða 5

Fóðurforði og forðagæzla
Það hefur verið á orði liaft, að í engu landi nema ís-
landi sé hændum gert að skyldu að telja búfé sitt á
haustnóttum og mœla og meta fóðurforða og halda síðan
skýrslur yfir allt saman.
Þetta er aðeins að litlu leyti rétt. Aðrar þjóðir telja
búfé oftar en einu sinni á ári, grannþjóðir okkar við-
hafa aðaltalningu að sumri en aukatalningar oftar. Þær
mœla og meta einnig uppskeru þótt ekki sé endilega í
þeim tilgangi að bera magn hennar saman við þarfir
búfjárins vetrarlangt. Það var þó gert á styrjaldarár-
unum síðustu vegna þess, að auðsœtt þótti, að bœndur
yrðu að búa að því, sem aflað var innanlands, og þess
vegna ekki hœgt að setja á annað fóður.
Við vorum raunar ekki að safna skýrslum um þessi
efni fyrstu 1050 ár Islands byggðar, það er aðeins síðast-
liðin 50—60 ár, að þetta hefur verið skipulagt með
laga- og reglugerðafyrirmœlum, enda var árangur bú-
fjárhalds fyrstu tíu og hálfa öld tilveru íslenzkrar þjóðar
sá, að skepnur féllu ef eitthvað bjátaði á með árferði,
stundum varð stráfellir og við bar það, að í kjölfar
fjárfellis ríkti ófeiti í mannkyninu ef ekki enn verri
faraldur.
Við höfum því stundað allsherjar forðagæzlu um að-
eins hálfa öld og enn hafa ekki allir lært að meta þýð-
ingu hennar. 1 ýmsum sveitum eru enn til sveitarstjórnir
og fulltrúar þeirra, sem láta sig þessi mál svo litlu varða,
að svo virðist sem þeim sé sinnt með hangandi hendi
eða kæruleysi, ef ekki hvorutveggja. Ekki vantar þó,
að frá sömu aðiljum sé knúð á um lán eða aðstoð þegar
í harðbakka slær, svo að bjargað verði frá vá og vanda.
Þetta verður naumast á annan veg skilið en þann,
að búmenning sé enn ekki komin á það stig, að litið sé
á það hagstjórnartæki, sem forðagæzlan virkilega er, í
Ijósi þeirra staðreynda, er sannanlega liggja hér til
grundvallar.
Um áratuqi hefur dyggilega verið unnið að auknum
kyngœðum búfjárins og afurðahæfni þess er stóraukin,
en sú aukning nýtur sín því aðeins, að nægilegt fóður
sé til svo að fóðra megi til afurða samkvæmt meðfædd-
um hæfileikum skepnanna, en sumstaðar vill stöðugt
bresta á öryggi í þessum efnum, G.
FREYR
BÚNAÐARBLAÐ
Nr. 3—4 Febrúar 1971.
67. árgangur
Útgefendur:
BÚNAÐARFÉLAG fSLANDS
STÉTTARSAMBAND BÆNDA
Utgáfustjórn:
EINAR ÓLAFSSON
HALLDÓR PÁLSSON
PÁLMI EINARSSON
Ritstjórn:
GÍSLI KRISTJÁNSSON
(ábyrgðarmaður)
ÓLI VALUR HANSSON
Hoimilisfang:
PÓSTHÓLF 7080, REYKJAVÍK
BÆNDAHÖLLIN, REYKJAVÍK
Askriftarverð kr. 300 árgangurinn
Ritstjórn, innheimfa, afgreiðsla og
auglýsingar:
Bœndahöllinni, Reykjavík — Sími 19200
Prentsmiðja Jóns Helgasonar
Reykjavík — Sími 38740
EFN I :
Fóðurforði og forðagœzla
Kjarnfóður — Kraftfóður
Matarœði
Séð og heyrt í Noregsför
Heiðursfélagar Búnaðarfél. íslands.
Orðaforði í landbúnaðarhagfrœði
Klaufsperra í kúm
Árferði 1970
Bindiefni
Dýrafita í nœringu fólks
Útlönd
Prótein úr olíu
Molar
F R E Y R
57