Freyr - 01.02.1971, Side 36

varið til hvorutveggja, en reiknað á kg er niður-
greiðsian á smjörlíki 600 aurar norskir en kr. 3,50
á smjörinu.
Eftirtektarvert er að smjörneyzla Norðmanna er
er um það bil 2% sinnum meiri en fyrir 10 árum.
Þegar smjörfjallið var stærst þótti þar vandi á
höndum, en svo var hafist handa um fræðslu og
kynningarstarfsemi og auglýsingarathafnir þar sem
mælt var með notkun smjörs, þessarar ágætu inn-
lendu framleiðslu og mun það, ásamt aukinni kaup-
getu fólksins, hafa gert sitt til að nota þessa ágætu
og heilnæmu fæðu.
ÓGNUN VIÐ SKEPNUR OG GRÓÐUR
Það er óyggjandi staðreynd, að ekki aðeins
manninum stafar hætta af mengun andrúmslofts-
ins, heldur ógnar hún einnig dýrum og plöntum.
Hættumörkin eru hins vegar ekki þau sömu fyrir
jurtir, dýr og menn. Tilteknar blómategundir, eins
og til dæmis Iirönugras, þoia eekki reykþoku. Það
gera ekki heldur spínat eða sítrónutré. Baunagrös
deyja, ef reykþokan verðnr verulega þétt.
Enda þótt menn séu hvarvetna i' heiminum híinir
að gera sér grein fyrir hættunum, sem stafa af
mengun andrúmeloftsins, geta vísindamenn og
fulltrúar ríkisstjórna ekki orðið á eitt sáttir um,
hvaða stig mengunar sé heilsuspillandi. Þess vegna
hefur Alþjóðaheilgrigðismálastofnunin efnt til
fundar í Genf í október 1970 í því skyni að gera
tilraun til að samræma sjónarmiðin varðandi veiga-
mestu atriðin. (Frá Sameinuðu þjóðunum).
SAUÐFÉ ER BETRA EN SLÁTTUVÉLAR
Sveitahýlum og húskap í Svíþjóð hefur miðað til
hnignunar um síðustu ár og það í miklum mæli.
Býlum hefur fækkað stórlega og svo er sagt, að
á nokkrum árum hafi verið hætt að nytja um
200.000 ha Iands, sem áður voru akrar. Á þessu
Iandi vex nú gras og það sem verra er runna-
gróður og illgresi vill taka þar öll völd.
Slíkt er talið óviðunandi og þess vegna er Ieitað
ráða til að þessi svæði verði ekki í hreinni örtröð.
Meðal annars hefur verið ráðið til þess að fara
með sláttuvélar um þessi lönd og siá það, sem
búfé hefur ekki bitið.
Á umræðufundi í Uppsala snemma vetrar s. 1.
komu aðiljar upp í ræðustól, sem tjáðu, að sauðfé
væri miklu betra til slíkrar landhreinsunar og
landbóta en sláttuvélar, enda fer sauðfé nú ört
fjölgandi þar í Iandi, og var þar upplýst, að á
síðastliðnum 10 árum hafi sauðfjárstofninn þre-
faldast, enda sé ekki um að villast, að þar sé
sauðfjárbeitin landverndandi og ekkert líklegra
betra en kindur í baráttunni við illgresið og óvel-
kominn gróður, en þó sé rétt að hreinsa með
sláttuvél.
200 MILLJÓN LESTIR
AF HRÍSGRJÓNUM
Hér eru nokkrlr þættir til samanburðar á árunum
1968 og 1969:
— Hrísgrjónaframleiðslan komst í nýtt hámark
1969 með 200 milljón smálestum af hrísgrjónum.
Þessi aukning stafaði bæði af gððum veðurskil-
yrðum í helztu hrísgrjónaræktarlöndum heims og
af áframhaldandi tækniframförum, ekki sízt sífellt
meiri útbreiðslu hrísgrjónategunda, sem geta af
sér mikla uppskeru.
— Hveitiframleiðslan minnkaði um sex prósent.
Samdrátturinn var algengastur í iðnaðarlöndum
og löndum með miðstýrðum efnahagskerfum, en
í Asíu og Rómönsku Ameríku fengu mörg lönd
betri hveitiuppskeru en nokkru sinni fyrr. Meðal
þeirra voru Indland, Pakistan og Argentína.
— Kjötframleiðslan jókst á að gizka um tvö
prósent, en meðalaukning síðastliðinn áratug nam
fjórum prósentum.
— Mjólkurframleiðslan var óbreytt. í Austur-
Asíu, Ástralíu og Rómönsku Ameríku jókst hún,
en minnkaði að sama skapi í Bandarikjunum,
Vestur-Evrópu og Sovétríkjunum.
— Sykurframleiðslan jókst um fimm prósent
eftir samdrátt 1968.
— Framleiðsla sítrusávaxta jókst aftur í nálega
öllum Iöndum.
— Teframleiðslan jókst um tvö prósent og náði
hámarki, þar sem voru 1,1 milljón lestir.
— Kaffi- og kakaó-framleiðslan rétti við eftir
mikinn samdrátt árið 1968.
ÖNNUR VANÞRÓUÐ SVÆÐI
í rómönsku Ameríku varð tiltölulega Iítil aukning
í samanlagðri landbúnaðarframleiðslunni 1969 eftir
Iélega uppskeru 1968. Stórir hlutar álfunnar hafa
verið herjaðir af þurrkum síðan 1967.
f Mið-Austurlöndum var samanlögð aukning
landbúnaðarframleiðslunnar aðeins eitt prósent,
og matvælaframleiðslan jókst alls ekki.
f Afríku var uppskera mjög mismunandi á hin-
um ýmsu svæðum álfunnar, en samdráttur í mat-
vælaframleiðslunni, sem virðist nema einu pró-
senti, stafar af mjög erfiðum veðurskilyrðum á
norðvestanverðri Afríku árið 1969.
Samdráttur í matvælaframleiðslu á hvert manns-
barn í vanþróuðum löndunum hefur ekki nauð-
synlega í för með sér minnkaða matvælaneyzlu,
segir í SOFA. Skort má bæta upp með innflutn-
ingi eða notkun birgða sem fyrir eru. En í skýrsl-
unni segir þó: „Þær upplýsingar, sem liggja fyrir,
undirstrika hve erfitt matvælaástandið er í van-
þróuðu löndunum og hve mikilvægt er að ríkis-
stjórnir haldi stöðugt áfram að taka þátt í að leysa
það.“
88
F R E Y R