Freyr - 01.12.1972, Síða 52

Séð yfir byggð Hvanneyrar, Andakíl, Skarðsheiði og Skessuhorn í haksýn 1988.
Ég man eftir honum sem gesti á bænda-
námskeiði á Hvanneyri. Hann var allra
manna hæstur, er ég hafði þá séð og hlaut
að vekja hvarvetna athygli.
í umræðum um jarðeignamál á kvöld-
fundi sagði hann, að margir bændur í hér-
aðinu hefðu veðsett jarðir sínar. Kom þá
heldur betur hljóð úr horni: „Ekki mín,
ekki mín“, kallaði margur stórbóndinn
fram í fyrir ræðumanni. Varð úr þessu
nokkur úlfaþytur og þótti ofmælt og óvið-
eigandi af sýsluskrifara.
Ég bætti fjórða misserinu við veru mína
á Hvanneyri, svo alls var ég tvö ár í hér-
aðinu.
Ekki get ég sagt að veðurguðirnir hafi
leikið við mann þessi ár. Oþurrkasumarið
1913, harða fellisvorið 1914 og eindæma
ótíð síðari hluta þess sumars og hausts.
Þrátt fyrir það er minningin hugljúf um
dvölina í hinu fagra og ágæta Borgarfjarð-
arhéraði. Síðar á ævinni hef ég kynnzt
mörgum ágætum Borgfirðingum, dvalið
þar á fundum og ferðast þar víða um.
Mér er því mjög hlýtt til héraðsins og
íbúa þess og er þakklæti efst í huga er ég
lýk þessum línum 28/5 1972.
508
F R E Y R