Freyr - 01.12.1972, Qupperneq 64

Ingibjörg verkar í vothey.
eins og gerðist fyrr á tímum, bæði við
heyskap og önnur bústörf. Til þess hlaut
hún að sækja fræðslu og reynslu manna
úti í dreifbýlinu og dvaldi þá í Barða-
strandarsýslu. Síðastliðið sumar kom Ingi-
björg enn til íslands og náði FREYR tali
af henni við það tækifæri til þess að frétta
um hrossarækt hennar og annarra í Nor-
egi, sem eiga og nota íslenzka hestinn.
Ingibjörg tjáir, að síðan Gletta fæddist
hafi mörg folöld fæðst í hennar forsjá,
flest alíslenzk með Teit sem föður, en hún
hefur líka prófað kynblendingsræktun, og
þá afkvæmi íslendings og Fjarðahests. Ár-
angurinn af þeirri blendingsrækt var ekki
góður svo ég hætti við þá ræktun, sagði
Ingibjörg, ég vildi ekki eiga á hættu að
missa fótfimi íslenzka hestsins og ef til
vill að fá gripi með of veika fætur og of
mikinn bol. Þessvegna stunda ég ræktun
og hreinræktun íslenzka hestsins og þá
fyrst og fremst til þess að skapa reiðhesta,
en einstaka dráttarhestur verður líka til
í ræktuninni.
$ $ $
Ingibjörg kveðst nú eiga 16 hross, hrein-
ræktuð íslenzk, og folöld hafa fæðst flest
5 á ári undan þeim átta hryssum sem hún
á nú. Að sjálfsögðu elur hún upp folöld
til viðhalds stofninum, en venjulega selur
hún þau að haustinu því að beitiland er
svo þröngt á bújörð hennar, að þar er ekki
hægt að hafa teljandi stofn í uppeldi. Hún
kveðst nú fá 2000—2500 norskar krónur
fyrir folaldið nokkurra mánaða gamalt.
Til framfæris er nauðsynlegt að hafa fast-
an tekjustofn og því býr Ingibjörg við 5
kýr og selur mjólk, en henni lízt ekki lík-
legt að auka hrossastofninn og búa við
hann eingöngu, því að þótt nægur markað-
ur sé fyrir folöld og tryppi þá þarf að
temja ungviðið og það sýnist henni eðli-
legast að kaupendur ungviðisins geri sjálf-
ir og ráði þá hvort þeir temja með tilliti
til þess að gripurinn verði viljugur gæð-
ingur eða leikfang barnanna. Tamning
byrjar fyrir alvöru þegar tryppin eru á
þriðja ári og vinna við að temja er um-
fangsmikil og reiðskóla hefur Ingibjörg
ekki hug á að efna til, enda varla eða ekki
skilyrði til þess á bújörð hennar. Spurn-
ingu um hvernig fóðrun sé hagað svarar
Ingibjörg, að beitin sé nýtt eins og hægt
er og takmarkar hið litla land bújarðar-
innar raunar hrossahaldið. Að vetrinum fá
folöldin talsvert kraftfóður með heyinu og
það fá tömdu hrossin líka þegar þau eru
í notkun, en aðeins hey þegar þau eru ekki
Ingibjörg vill gjarnan fá íslenzkar kýr.
520
F R E Y R