Freyr - 15.06.1990, Side 16

mögru svínakjöti. Gallar sem tald-
ir eru tengjast mjög mögru kjöti
eru meðal annars þeir að bakfitan
verði mjúk og slyttisleg, skrokk-
arnir stirðni ekki nógu vel eftir
slátrun og erfiðara verði að stykkja
þá og sneiða kjötið, bakfitulög
flysjist hvert frá öðru og fita og
vöðvar í baki hangi illa hvert við
annað, fitudreifingin sé óásjáleg,
beikon rýrni meira við verkun en
áður, og matreitt svínakjöt sé ekki
nógu mjúkt og safaríkt en verði
þurrt og bragðlaust.“(bls. 71-72).
Sú afturför í gæðum fitunnar
sem um er rætt virðist því tengjast
mögrum svínum, hvort sem meg-
urðin er eðlislæg eða hún stafar af
fóðrun eða fóðri. Því virðast vera
sett ákveðin mörk hve langt má
ganga í þá átt að minnka bakfituna
á svínunum með kynbótum. Vera
má að nú þegar sé komið að þess-
um mörkum í Bretlandi.„(bls. 73)
Önnur tilvitnun um bragðgæði
svínakjöts er frá Noregi (Torgeir
Lund, 1989: Gris i Norge mot ar
2000. Gris i ’90. Stavanger 3. og 4.
november 1989) og hljóðar þannig
í lauslegri þýðingu:
“Stöðugt fjölgar þeim mat-
reiðslufyrirtækjum og matfróðum
áhugamönnum um eldamennsku
sem telja að gæði norska gríssins
séu orðin þannig að kjötið sé
bragðlaust, seigt, magurt og þurrt,
það sé leiðinlegt á litinn og úr því
renni vökvi við steikingu.,,
Þriðja tilvitnunin um bragðgæði
svínakjötsins er frá Svíþjóð (And-
ers Karlsson och Ann-Charlotte
Sjöblom, 1990. Intramuskular fett-
halt - köttkvalitets- och avelsaspekt-
ar. 1990 árs Svinavelskonferens, 7-
9 februari 1990):
“Neytendur halda því oftfram að
sœnskt svínakjöt sé þurrt og bragð-
laust. Skýringin á þessu getur m.a.
verið sú að vöðvar í svínakjöti eru
orðnir fitulitlir, en fitan í vöðvan-
um er talin eiga mikinn þátt íþví að
gera kjötið bragðgott og safaríkt. „
Vaxtarhraði
Vöxtur grísa innan íslenska
svínastofnsins erof hægur. Vaxtar-
hraðinn er nú að meðaltali um 390
grömm á dag frá fæðingu til slátr-
unar (Pétur Sigtryggsson, 1990.
Ráðunautafundur, 1990, bls. 53-
68). Hann er þó mjög breytilegur
frá búi til bús og frá einum grís til
annars, og líklegt er að auka megi
vaxtarhraða verulega með úrvali
þar eð arfgengi hans er hátt, eða
um 0,35, í erlendum rannsóknum.
Breytileiki í vaxtarhraða er mikill
innan íslenska stofnsins, sjá 1.
mynd.
1. Línurit.
Vöxtur grísahópa 1 og 2 1989
Vöxtur grfsa, grömm á. dag
1. línurit. Vaxtarhraði frá fœðingu til slátrunar fyrir 413 grísi úr tveimur hópum. í hóp 1 eru grísir sem slátrað var
13. og 20. nóvember 1989 en í hóp 2 grísir sem slátrað var á öðrum tímum ársins. Eins og línuritið sýnir er meðalvöxtur
hóps 2 um 380 grömm á dag frá fœðingu til slátrunar. Hópur 1 hefur sýnt mun meiri meðalvöxt eða um 450 grömm á
dag. í hóp 1 eru allmargir grísir með yfir 500 gramma meðalvöxt á dag, en það þýðir að þeir ná 90 kg þunga á 180
dögum. 1 hóp 2 eru margir grísir sem vaxa minna en 350 grömm á dag. Þeir grísir þurfa yfir 250 daga til að ná 90 kg
þunga.
480 Freyr
12. JÚNl 1990