Freyr - 01.03.1994, Blaðsíða 37

lN3ddStíOONI31S
Korntilraunir 1993
Jónatan Hermannson, tilraunastjóri
Sumarið 7 993 var með lengsta móti. Víðast hvar var hœgt að vinna jörð snemma og sá í
apríl, og september var eindœma góður. Þar á milli var veður svalt og mun árið teljast í
meðallagi að hitafari til og kaldara en það norðanlands.
Jónatan Hermannsson.
Frost gerði í Borgarfirði og á Suður-
landi vestan Markarfljóts einar
fimm nætur í ágúst og varð harðast
aðfararnótt hins 11. Þá ódrýgðist
kornuppskera í lágsveitum og
ónýttist í uppsveitum.
Rannsóknastofnun landbúnaðar-
ins sáði síðastliðið vor í korntilraunir
á 22 stöðum í þremur landsfjórðung-
um. Þar af voru 9 á Suðurlandi, 2 á
Héraði, 2 í Skagafirði og 8 í Eyja-
firði, auk tilrauna á Korpu. Af til-
raunum í Eyjafirði voru 7 tilheyr-
andi sérstöku verkefni undir stjórn
Möðruvallamanna og hefur verið
gerð grein fyrir niðurstöðum þeirra
á öðrum vettvangi. Tilraunirnar á
Héraði misfórust báðar og ein til-
raun á Suðurlandi. Hér eru því til
umfjöllunar tilraunir á 12 stöðum.
Ræktunarfélag Norðurlands og bún-
aðarsambönd á hverjum stað lögðu
málinu lið og er þeim hér með þakk-
að samstarfið.
Kornuppskera varð ákaflega mis-
mikil í tilraunum þetta árið. Hún
varð heldur rýr í Skagafirði fyrsta ár
kornræktar þar í héraði, en fjarri er,
að hún hafi brugðist. Par stöðvaði
frost kornþroska um miðjan septem-
ber í Vallhólmi, og áburður var of
mikill í tilrauninni á Stóru-Ökrum. I
Miðgerði í Eyjafirði varð uppskera
aftur á móti furðugóð miðað við
árferði eða hátt á 3. tonn korns á
hektara. Uppskera varð sömuleiðis
mjög góð í tilraununum á Eystra-
Hrauni í Landbroti og þó einkum á
Þorvaldseyri. Á síðastnefnda staðn-
um fékkst hátt á 5. tonn af korni á ha
miðað við 100 % þurrefni og hjó
nærri metuppskerunni á Voðmúla-
stöðum 1991. Á Sámsstöðum var
tilraunin líka óskemmd, en á öðrum
stöðum sunnanlands spillti frost.
Hér á eftir verður getið um nokkra
þætti úr niðurstöðum þessara til-
rauna.
Áburðarþörf korns.
Aukaskammtur af köfnunarefni
var gefinn á 6 tilraunir í Árnessýslu
og í Skagafirði. Par kom í ljós að 40
kg N á ha var of mikið á frjósamt,
unnið tún á Efri-Brúnavöllum á
Skeiðum, en of lítið á miðlungstún í
Vallhólmi í Skagafirði. 60 kg N á ha
voru of mikið á frjósamt, unnið tún á
Drumboddsstöðum í Biskupstung-
um og Stóru-Ökrum í Skagafirði. 80
kg N á ha voru hins vegar of lítið á
moldarblandinn sand í Birtingaholti
í Hreppum og Selparti í Flóa. Af
þessu má ætla, að 30 kg N á ha (5
pokar Gr. 1A) séu hámarksáburður
á frjósamt land, það er endurunnið
gott tún og grænfóðurakra, sem
beitarfénaður hefur borið í árið áð-
ur. 60 kg N á ha (7 pokar Gr. 1) eru
mjög víða við hæfi, til dæmis á end-
urunnið miðlungstún (Vallhólmi,
Korpu) og kornakra á öðru og þriðja
ári. Sandjarðvegur þarf aftur á móti
mun meiri áburð, eða um 90 kg N á
ha (12 poka Gr. 5). Á þannig jarð-
vegi á Korpu varð uppskeruaukinn
25 kg korns fyrir hvert kg N á bilinu
30-90 kg N á ha. Þegar áburður er