Freyr - 01.12.1998, Síða 19

Búgaröur Lars og Lisu Pedersen á Norður-Jótlandi.
förgun vegna júgurbólgu væri
nánast engin. Við spurðum hann
hvort hann þekkti allar kýmar í
þessum stóra hópi. Því svaraði hann
fljótt að svo væri, enda hefði hann
ekkert í þetta að gera ef ekki væri
svo og þegar svo væri komið að
bóndinn þekkti ekki örugglega
hvem grip væri hann áreiðanlega
kominn með of margt. A búi af
þessari stærð kemur frjótæknir
daglega, hann er aðeins látinn vita
komi dagur þegar fella má niður
heimsókn. Frjósemi kúnna var sögð
mjög góð og mjög auðvelt að
fylgjast með beiðslum við þær
aðstæður sem þama eru í fjósi.
Burður kúnna dreifíst á allt árið.
Geldkýmar eru úti að sumri og bera
þar en á öðmm ártíma í stórum
burðarstíum. Burður er mjög auð-
veldur hjá Jersey kúnum og sagði
Lars í því sambandi til gamans að á
NÖK þinginu hafði einhver bóndi
verið að ræða um að hann hefði
ekki þurft að fara út að nóttu til að
líta eftir grip í nokkrar vikur, en
Lars sagi að hjá sér væri komið á
þriðja áratug síðan hann hefði gert
sér slíkt erindi i fjósið að næturlagi.
Einnig heimsóttum við þau Elsu
og Andrés Pedersen en bú þeirra er
nálægt austurströndinni á Jótlandi.
Þau búa einnig með Jerseykýr.
Búið er að vísu nokkm minna en
það sem áður er fjallað Um en samt
ákaflega stórt í íslenskum saman-
burði. Auk mjólkurframleiðslu er
einnig nokkur hjörð holdagripa á
búinu og einng hjörð hjartardýra,
sem ræktuð eru til kjötffamleiðslu.
Þama er gamalt básafjós, en kýr
fóðraðar inni allt árið. Hann sagði
að það væri í raun fyrst og fremst
lausagöngufjós sem sig vantaði til
að geta breytt búskap sínum í
lífrænan búskap. Þama vom feiki-
lega fallegar kýr á básum, enda
búið margverðlaunað á landsýning-
unum í Danmörku fyrir gripi sína.
Sagði hann dætumar sýna sýninga-
haldinu feikilega mikinn áhuga.
Þessi fádæma áhugi á sýningahaldi
og gripum er menningarþáttur sem
þvi miður er nær óþekktur í
nautgriparækt hér á landi.
I viðræðum við báða þessa bænd-
ur kom skýrt fram sú skoðun að
þeir væntu þess ekki í framtíðinni
að mjólkurverð mundi hækka, en
afurðastöðvarverð hjá þeim svarar
til 23-25 króna á hvern
mjólkurlítra. Þar er ekki um neinar
beingreiðslur að ræða vegna mjólk-
ur þannig að afurðastöðvarverðið
myndar allar tekjur mjólkurfram-
leiðslunnar. Styrkir EB em hins
vegar til ræktunar og er það mjög
flókið kerfi sem er háð því hvað er
ræktað á landinu. I margri af
þessari ræktun nema slíkir styrkir
nokkrum tugum þúsunda kr. á
hvem hektara. Slíkt endurspeglast
að sjálfsögðu um leið í miklu lægra
komverði en bændur þekkja hér á
landi. Þeir töldu því fullvíst að
áfram mundu þeir búa í umhverfi
sem væri með mjög miklar hag-
ræðingarkröfur. Ljóst er einnig að
mjólkurframleiðsla i Danmörku er
byggð upp með miklu hærra
hlutfalli lánsfjár en þekkist hér á
landi.
Þeir töldu að þegar horft væri til
framtíðar yrði mjólkurframleiðslan
að huga að því að skapa umhverfi
án kvótstýringar eins og nú er.
Mjólkurkvótinn hjá þeim er um
margt frábmgðinn þvi sem íslenskir
bændur þekkja. Þannig þurfa þeir
að fara að greiða talsverðar sektir
strax af fyrstu lítrum í
umframmjólk.
Okkur lék að sjálfsögðu forvitni á
að heyra viðhorf þeirra til kvóta-
markaðar sem tekinn var upp þar í
landi fyrir rúmu hálfú ári. Þeir voru
sammála um að það hefði verið
feikilega mikið ffamfaraskref fyrir
mjólkurframleiðsluna þar í landi. Að
vísu sagði Lars að gagnvart búum
eins og hjá sér skapaði það talsverðar
takmarkanir vegna þess að vemlegur
hömlur em settar á stærstu búin hvað
þeim leyfíst að kaupa af kvóta. Þeir
töldu ljóst að þessar breytingar hefðu
orðið til að lækka verð á kvóta, en
kvótaverðið í Danmörku virtist okkur
ákaflega lágt.
Leiðrétting
í frásögn af útskrift búfræðinga
frá Bændaskólanum á Hvanneyri
vorið 1998 á bls. 27-28 í 12. tbl.
vantar nafn eins búfræðings,
Þorsteins Jóhannssonar, Auðólfs-
stöðum, Bólstaðarhlíðarhreppi.
A.-Hún. Þá er rangt farið með
heimilisfang eins búfræðings,
Þórðar Úlfarssonar, en það er
Syðri-Brekkur, Þórshafnarhreppi,
N-Þing.
Blaðið biðst velvirðingar á
þessum villum.
FREYR 14/98 - 19