Sameiningin - 01.07.1911, Page 9

137
stríðið að kenna. Þeir hafi verið ótrúir hinni nppruna-
legu stefnu, og þvoi nú hendr sínar hreinar af allri á-
byrgð einsog Pílatus. Og varpi öllu á þá, sem trúir
hafi verið og sé að leita sannleikans.
En ekld virðast þeir vita neitt um það, að þeir gjöri
öðrum rangt til, lieldr álíta, að þeir sé að leita sannleik-
ans og leiðist af anda hans. Eg trúi því, að þeir sé
einlægir, þegar gefið er í skyn, að þetta sé nýrri og
betri eða þroskaðri tegund af kristindómi. Dœmi deg-
inum Ijósari eru til hjá oss, sem sýna, að ekki sé talað
útí liött.
Svo eru líka dœmi þess, að guðfrœðingar hinnar
nýju stefnu geti verið einlægir, er þeir halda því fram,
að hið nýja við stefnuna snerti aðeins formið eða bún-
inginn. Eitt slíkt dœmi rakst eg nýlega á frá Þýzka-
landi, liöfuðbóli nýju guðfrœðinnar. Það er játning
prests eins þar, er hann birti ekki alls fyrir löngu. Hún
birtist nú hér, og er á þessa leið:
„Það var í dyrnbilvikunni (vikunni næst á undan
páskunmn). Eg var að búa undir rœðu mína fyrir
föstudaginn langa. Eg vandaði mig, af því eg fann til
hinnar miklu ábyrgðar, sem einkum hvílir á prédikar-
anum þann dag. Fram á það sýndi eg, að Jesús hefði
verið meira en spámaðr, er gekk í dauðann sannfœring-
ar sinnar vegna; meira en hetja, sem deyr með hug-
prýði, og að eingöngu orðin þessi: „fyrir yðr( ‘, birti oss
leyndardóm dauða hans. Það væri krossinn, er skap-
að hefði trúarbrögð hjartans og samvizkunnar. Það
væri krossinn, sem kennt hefði oss að trúa á miskunn
guðs og opnað hefði oss veginn til föðursins. Og frá
krossinum kœmi kraftrinn, sem lieigaði og endrnýjaði
líf vort. Meðan eg var að rita, fylgdi hugr allr máli.
„f prédikunarstólnum fann eg til gleði þeirrar, sem
aðeins er fundið til á hinum miklu augnablikum prests-
þjónustunnar. Að vísu prédikaði eg ekki kenning þá,
sem ahnennt er viðtekin, en ekki lieldr heinlínis skyn-
semistrú. Prédikun mín veitti andlega nœring, og það,
sem henni var ábótavant að því er rétttrúnað snertir,
bœtti upp hiti og sannfœringarafl. Fullyrt get eg, að