Sameiningin - 01.05.1912, Blaðsíða 22

86
er sá, sem ekki hneykslast á mér. 7. En er þeir voru farnir, tók
Jesús aS tala til mannfjöldans um Jóhannes: HvaS fóruö þér
útí óbyggSina aS sjá? Reyr af vindi skekinn? 8. ESa hvaS
fóruS þér að sjá? Mann mjúkklæddan? Sjá. þeir, sem bera
mjúk klæöi, eru í konunganna höllum. 9. ESa til hvers fóruðl
þér út? Til aö sjá spámann? Já, eg segi yðr, jafnvel meira en
spámann; 10. því hann er sá, sem um er ritað: Sjá, eg sendi
boðbera minn fyrir augliti þinu, er greiba mun veg þinn fyrir
þér. 11. Sannlega segi eg yðr: Ekki hefir fram komiö meSal
þeirra, er af konum eru fœddir, meiri maðr en Jóhannes skírari;
en sá minnsti i himnariki er honum meiri. 12. En frá dögum
Jóbannesar skírara og allt til þessa verðr himnaríki fyrir ofbeldi,
og ofbeldismenn taka þaS með valdi; 13. því allir spámennirnir
og lögmáliö spáðu allt fram-að Jóhannesi. 14. Og ef þér viljið
meötaka þaS, þá er hann sá Elías, er koma skal. 15. Hver sem
eyru hefir aö heyra, hann heyri. 16. ViS hvað skal eg líkja
þessarri kynslóS? Lík er hún börnum, sem á torgum sitja og
kalla til félaga sinna og segja: 17. Vér lékum fyrir ySr á hljó'8-
pípu, og þér dönsuöuð ekki; vér sungum sorgarljóS, og þér
kveinuðuS ekki. t8. Þvi Tóhannes kom, og át hvorki né drakk,
og menn segja: Hann hefir illan anda. 19. Mannsins sonr kom,
og át og drakk, og menn segja: SjáiS mathákinn og vmsvelg-
inn, vin tollheimtumanna og bersyndugra! En spekin réttlætist
af gjörðúm sínum.
Les: Lúk. 7, 19-35. — Minnistexti: Mcðal þeirra, sem af
konu eru fœddir, er enginn meiri en Jóhannes; en sá minnsti í
guðs ríki er honum meiri — Lúk. 7. 28.
Spurning Jóhannesar (2.-3. v.j. HarSasta eldraunin fyrir
annan eins mann og Jóhannes er aS þurfa aS sitja aögjöröalaus
5 fangelsi. Þá kemr hik, ótti og efasemdir. Vér. sem ekki er-
um í fange1si, höfum eitt hand'bært meöal viS slikum sjúkleik:
þaö að vinna aö málefni Jesú. í Tesú nafni. Jóhannes breytti
vitrlega í þessarri eldraun: Sendi beint til Jesú meö spurning-
una. Hann var í efa um. hvort Tesús væri Kristr — Messías
hinn fyrirheitni—, en vitnisburð Tesú um sjálfan sig efaði hann
pt-ki. Ef vér trúum Jesú. þá hljóturr vér aTS trúa á Jesúm. Svo
skýrt og skorirort vitnar hann um sjálfan sig.
Svar Jesú (4.-6, v.J. Á ávöxtum Jesú getum vér þekkt
ha^n. Lærisveinar Tóhannesar hevrðu og sáu mörg dásamleg
undr. en vér h^fum heyrt og séö meira: ávexti, sem hafa
dafnað í nítján aldir.
Jesús lýkr lofsorði á Jóhannes 67—V- v.J. ViTjum vér vera
menn, sem Jesús getr lokið lofsorði á? Sé svo, þá virðum fyrir
oss karaktér Tóhanne=ar, eða megin-1ífseinkunn hans, og þessi
orð Jesú um hann.
Jóhannesi og Jesú hafnað af þjóð þeirra (16.—19. v.J. Eins