Sameiningin - 01.07.1912, Page 24

152
'irö er sterkast? OrSiS hans, sem kallar; sjá, einnig dauSir ganga
.ífs til hallar.“ — Jesús lífgar þá dauSu; vér eigum aS nœra þá á
•eftir, og vaka yfir þeim.
Lexía 25. Ágúst: Jesús keanr til Nazaret — Lúk. 4, 16-30.
16. Og hann kom til Nazaret, þarsem hann hafSi veriS uppalinn,
og gekk á hvíldardeginum, einsog hann var vanr, inní sajnkundu-
húsiS og stóS upp til aS lesa. 17. Og honum var fengin bók Esajas-
ar spámanns, og hann fletti' upp bókinni og fann staSinn, þarsem
ritaS vaq: 18. Andi drottins er yfir mér, vegna þess hann smurSi
mig, til aS flytja fátœkum gleSilegan boSskap; hann hefir sent mig
til aS boSa bandingjum lausn og biindum, aS þeir skuli aftr fá sýn,
til aS láta þjáSa lausa, 19. til aS kunngjöra hiS þóknanlega ár drott-
ins. 20. Og hann lét aftr bókina, fékk hana þjóninum og sett-
ist niSr, og allir í samkunduhúsinu störSu á hann. 21. En hann tók
aS tala til þeirra: 1 dag hefir þessi ritning rætzt fyrir eyrum
ySar. 22. Og allir lofuSu hanjn og undruöust þau náöarorS, sem
fram-genig'tt af munni hans og sögöu: Er ekki þessi maör sonr
Jósefs? 23. Og hann sagS? viS þáj: Vissulega munuö þér segja
viö mig málshátt þennan: Læknir! lækna sjálfan þig; gjör einnig
hér í föSurborg þinni allt þaS, sem vér höfum heyrt aö gjörzt hafi
1 Kapernaum. 24. En hann sagöi: Sannlega segi eg ySr: Enginn
spámaör er vel metinn í sínu föðurlandi. 25. En eg segi ySr satt,
aS tnargar ekkjur voru í ísrael á dögum Elíasar, þegar himininn
var lokaör í þrjú ár og sex mánuði, þá er mikið hungr var í öllu
landinu; 26. og til engrar þeirra var Elías sendr, heldr aöeins til
Sarepta í Sídonslandi til konu, sem var ekkja. 27. Og margir voru
líkþráir í ísrael á dögum Elísa spámanns, og enginn þeirra var
hreinsaört,! heldr aðeins Naaman Sýrlendingr. 28. Og allir í sam-
kunduhúsinu fylltust reiði, er þeir heyröu þetta, 29. og risu upp,
hrökktu hann útúr borginni og fóru meö hann út-á brún fjalls þess,
sem borg þeirra var byggS á, til þess aö hrinda honum niör. En
hann gekk burt jmitt á meöal þeirra og fór leiöar sinnar.
Minnistextj: Hann kom til sinna eigin, og lians digin meStóku
hann ekki JJóh. 1, 11J.
Jesús les spádómana og leggr útaf þeim J16-21J. Frelsari vor
vanrœkti ekki guðsþjónustu-samkomur og lestr guös orös á hvíld-
.arldögum. Hann heimfœrir þennan Messíasar-spádóm f 17.-19. v.J
til sjálfs sín, og játar þannig opinberlega, aö hann sé Messías:
Hann var smurSr með andanum. Slíka smurning þurfa allir kenni-
menn og þjónar Krists. Verkefni hans var fimmfalt. Hver eru
þau fimm atriöi, sem tekin eru fram? Hefir kristin kirkja reynzt
trú í öllu þessu?
Jesús svarar mótbárum (22.-27. v.J. „Er ekki þessi maör sonr
Jósefs?“ — sögðu þeir. Sama mótbáran gegn Jesú enn í dag, hjá