Sameiningin - 01.07.1912, Side 32

i6o
'8' fastr í huga mínum. Eg var ekki í rónni meöan ekki var ®
fengin úrlausn á þeirri ráSgátu. En nú þykir mér væut
um, aö eg gjörði einsog maðrinn beiddi mig um.“
Alla mennina, sem viSstaddir voru, setti nú hljóða.
„Þá er viS vorum aftr inní klefanum og fanginn vissi
a£ því, greip hann í hönd mína með ákafa og leiddi mig að
smugu einni, líkri þeirri, sem vant var aö rétta honum
fœöuna inn-um. Þótt hún væri svo víS, aS stinga mætti
hjálmi gegnum hana, veitti eg henni þó enga eftirtekt í
gær. Jafnframt því, er hann hélt í hönd mína, lagSi hann
andlitiS, upp-aS smugu þeirri og tók aS œpa; hljóSiS var
líkara dýrshljóði en mannsrödd. Dauft hljóS barst aftr
frá hinum enda smuguimar. Eg varS forviSa, ýtti honum
burt frá opinu og kallaSi: ‘Hó—hér!’ Fyrst var því engu
anzaö. SíSan kallaSi eg aftr, og þá bárust mér þessi orS:
‘Eofaör sértu, drottinn!‘ En það, sem enn meiri furöu
gegndi, var þaS, aS þetta var kvenmanns rödd. Og eg
spurSi: ‘Hver ert þú?’ Og mér var svaraS: ‘Kona af
Israels fólki, sem hér hefir veriS kviksett meö dóttur sinni.
Veit okkr hjálp bráölega; annars deyjum viö.’ Eg sagöi
þeim, aS þær skyldi láta hressast, og skundaSi hingaS til
aS vita um vilja þánn.“
Tríbúninn reis upp í skyndi.
„Þú breyttir rétt, Gesíus!“ — mælti hann — „og nú
skil eg. Uppdráttrinn hefir veriö sviksamlega gjörSr og
sagan um þá þrjá lygi. Betri menn rómverskir hafa veriS
til en Valeríusj Gratus.“
„Já“ — mælti fangavórör. „Eg kotnst aS því hjá
fanganum, aö hann heföi reglulega rétt konunum mat þann
og drykk, sem honum var fenginn.“
„Fyrir því er nú nœgilega gjörS grein“ — svaraSi
tríbún. Leit hann þá framan-í vini sina, hugsaöi um, aö
vel væri aSjháfa þetta vottfast, og mælti: ‘Förum nú og
björgum konunni. KomiS allir.“
Gesíus var ánœgör.
„ViS verSum aS sprengja vegginn" — sagöi hann.
„Eg fann mót fyrir dyrum, en þær hafa vandlega veriS
fylltar grjóti og sandbíöndnu kalki.“ ,
Tríbúninn beiS kyrr allra snöggvast til að segja viS
einn af aSst'oSarmönnum sínum: „Sendu verkamenn á
eftir mér meS áhöldum. Haföu hraðan viS. En skýrsluna
til landstjórans skaltu ekki senda, því eg sé, aö hún þarf
leiðréttingar viS.“
Innan örskammrar stundar voru þeir farnir.