Sameiningin - 01.11.1912, Blaðsíða 11

275
Lítil ferðasaga,
Óskað var þess á kirkjuþingi síðasta, að eg heimsœkti
söfnuði og trúboðs-stöðvar kirkjufélagsins, að því leyti
sem eg fengi því við komið. Út-af þeirri áskoran hefi eg
nú ferðazt all-víða um byggðirnar og komið til flestra
safnaðanna. En þó hefi eg ekki getað náð til þeirra allra.
Síðar vonast eg til að geta komið til þeirra einhverra, sem
enn eru eftir.
1 sumar um kirkjuþings-leyti kom eg til safnaðanna í
Argyle, og litlu þar á eftir (í Júlí) heimsókti eg suma
söfnuðina í N.-Dakota. Þó var séra H. B. Thorgrímsen
nýfarinn frá söfnuðum þeim, er hann hafði þar þjónað, og
Pétrssöfnuðr liafði sagt sig úr lögum við oss. Eg átti þá
fund með fulltrúum Víkrsafnaðar, Vídaiínssafnaðar og
Hallson-safanaðar, sameiginlega á Mountain. Yar þar
rœtt prestsþjónustu-mál safnaða þessarra, sem við burt-
för séra H. B. Th. voru nú prestlausir orðnir. Pundar-
mönnum leizt það ráðlegast að snúa sér til séra Kristins
K. Ólafssonar og fá hann til að þjóna söfnuðum þessum á-
samt söfnuðum þeirn, sem hann hefir þjónað sunnar í
byggðinni (Lúters-, Þingvalla-, Fjalla-söfnuðum), þótt
hann yrði þá að leggja niðr starf það, er hann haft hefir
í öðrum söfnuðum lengra burtu. Þessa liugsun liafa söfn-
uðirnir síðan aðhyllzt mjög samhuga, og- er nú séra Ivrist-
inn fluttr frá Garðar til Mountain, þarsem hann er betr
settr einsog' prestakall lians nú liorfir við. Var hann nú
settr í embætti í Vídalínssöfnuði og' Víkrsöfnuði sunnu-
daginn 3. Nóv., er eg aftr var þar staddr í byggðinni.
Opinberai' guðsþjónustu-samkomur hafði eg í sumar með
söfnuðunum á Hallson og Mountain, og enn fremr í Pétrs-
söfnuði. Var í Pétrssöfnuði að lokinni guðsþjónustu rœtt
nokkuð um úrsagnar-tilkynning safnaðarins. Fór samtal
það fram með allri vinsemd. Eg varð þess var, að ekki
svo fáir safnaðarmenn vildu kyrrir standa í kirkjufélag-
inu, en þó voru hinir fleiri, sem vildu, að söfnuðrinn sliti
sambandi við oss, — enda hafði verið að þeim kolunum
hlásið af umrenningum. Tók eg' úrsögnina gilda, þótt
formgölluð væri, því sízt viljum vér þröngva nokkrum