Litli Bergþór - 22.07.1987, Blaðsíða 29

28
mér aö selja það og ég fékk þaö strax
greitt og voru þetta einu peningarnir
sem ég sá þá þvi lömbin geröu nú lítió
Á þessum tima eöa um og upp úr 1930
geróu lömb úr sláturhúsi þetta 7-8
krónur og var maóur þá venjulega
búinn aö taka út á þau fyrirfram. Ég
færói frá þetta um 30 ám til ársins
1934, þau lömb setti ég á og gelti
hrútlömbin sem uröu svo hjá mér að
sauóum. Ég slátraöi heima smálömbum
og rýru fé og viö suðum þaö i kæfu og
seldum suöur i Reykjavik og voru þaö
vissir kaupmenn sem keyptu hana.
HÚn var þannig búin til aö kjötió
var brytjaö i stóran pott, tekin úr
þvi beinin og soðið þar til ekkert
soö var eftir i þvi, og þá var þaó
saltaö og sett i það laukur og eitt-
hvaó krydd. Svo var þaö belgjað, sem
var þannig aö fleginn var belgur af
smálömbum og hann rakaóur, siðan var
kæfan sett þar i og saumað fyrir.
Svo var hann stunginn út meö nálum og
sett á hann farg til aö pressa soöió
úr, sem var nauðsynlegt til aö hún
geymdist. Siöan var sett i hana
dálitió af sauöatólg til aö fá hana
nægilega feita og þá gat hún orðið
mjög góó. Vió áttum skilvindu og
strokk og var unnið úr mjólkinni
smjör og skyr.
Ég var nú meó jöróina á leigu og
varö aö borga i eftirgjald 50 pund af
smjöri, 4 ær meö lömbum og 2 kindur
veturgamlar. Þaö voru tveir aðilar
sem úttu Kjarnholtin, móöir min átti
hálfa jöröina en kona ein, Jóhanna
Einarsdóttir af Garöhúsætt búsett i
Reykjavik átti hinn helminginn.
Faöir minn geröi itrekaöar tilraunir
til aó fá jarðarpartinn keyptan en
hún hélt fast i hann og vildi ekki
selja. 1943 tókst mér aö fá hann
keyptan fyrir 11 þúsund á borðiö en
þaö var bara landið, þvi öll hús átti
ég.
Kjarnholt um 1940.
Ég var búinn fyrir 1940 aö steypa
600 hesta hlöðu, þrjár súrheysgryfjur
sem tóku 200 hesta, fjós fyrir 18 kýr
og 10 hesta. NÚ fór ég aó fjölga
kúnum, 1943 var ég orðinn meó 16 kýr
og þá byrjaði ég aö selja mjólk i
Flóabúiö. Þá jukust tekjur minar
sem gáfu meiri möguleika til fram-
kvæmda, enda tók nú viö hvaö af ööru
meiri ræktun, siðan lagði ég 1600
metra vatnsleiöslu. Ég var vega
sambandslaus og sá aö vió þaö var
ekki hægt aó búa svo ég lét moka upp
vegi sem var á þriöja kilómetra og
samdi vió félag aö bera ofan i hann
og ganga frá honum sem dróst nú
lengur en skildi.
Svo varö nú aó koma brú á lækinn pg
tókst mér aö semja vió brúarsmiði aö
þeir tækju verkið aó sér fyrir
ákveóiö gjald. Ég minnist þess
merkismanns i sambandi vió þessar
framkvæmdir, Skúla Gunnlaugssonar
i Bræöratungu sem var oddviti og
sýslunefndarmaöur okkar, hvaó hann
var mér hjálplegur viö þessar fram-
kvæmdir. Hann kom þvi i gegn aó
vegurinn var tekinn i sýsluvega
tölu. Ég varö aö taka vixil fyrir
brúarsmiöunum og Skúli var útgef-
andi, hann náöi talsverðu fé frá
sýslu og hrepp svo þetta gekk allt
fljótlega aö greiöa.
Ibúóarhús i Kjarnholtum, byggt 1956
1955 byggói ég fjárhús yfir 300
fjár og 600 hesta hlööu og árió
eftir réóst ég i aö byggja stórt og
vandað ibúóarhús. Þaö var formað
þannig aö i þvi gætu orðiö 3 ibúðir.