Litli Bergþór - 01.12.2010, Qupperneq 30

Jóna og Guðmundur með börnum
sínum árið 2005.
Talið frá vinstri: Grímur, Katrín Gróa,
Jón Pétur og Indriði.
„Annars var ég alltaf miklu flinkari járnsmiður en
trésmiður. Hér áður fyrr smíðuðu bændur, allir sem
gátu, járn undir hestana sína heima. Eg var alinn upp
við það. Ég var með eldsmiðju og smíðaði skeifur,
hófjárn og beislisstengur. En ég smíðaði bara fyrir
sjálfan mig og fyrir kunningskap. Kristinn á
Brautarhóli seldi skeifur fyrir mig og vildi fá meira,
en þá vantaði efni. Eins var með hófjárnin, þegar ég
fékk stóra pöntun, þá hætti ég. Kofinn fauk svo í
ofsaveðri og þá hætti ég þessu alveg!
Mér hefur liðið vel hér í Laugarási, þó við flyttum
hingað í lítinn kofa. Ég ákvað það þegar ég var á
Laugarvatni, að ég vildi byggja þar sem væri hvera-
hiti og rafmagn. Rafmagnið fengum við fyrst frá
vindmyllu sem fauk, en 1956 var lagt rafmagn og
sími yfir Hvítá. Staurar og lína fóru fljótlega í flóði
og þá var lagður jarðkapall yfir ána fyrir bæði
rafmagn og síma. Það má til gamans segja frá því að
ég var búinn að sækja um lóð í Ásatúni til búskapar
áður en við fluttum hingað, en nú er það land sem ég
hefði fengið þar komið undir 100 sumarbústaði.”
J ónína
Eins og fram kom í spjallimi við Guðmund, var hann
orðinn 36 ára þegar hann flutti með unga konu og
barn í Laugarásinn árið 1951. Jóm'na Sigríður
Jónsdóttir, eða Jóna í Lindarbrekku, eins og hún er
jafitan kölluð, hefur staðið við hlið Guðmundar í 60
ár og blaðamaður er ekki í vafa um að Guðmundur
hefur verið heppinn að fá hana sem lífsförunaut.
Annað getur ekki verið, eins unglegur og lífsglaður
og hann er. En hvaðan er hún œttuð og hvernig lá
leið hennar liingað á Suðurland:
Jóna: „Ég er fædd 6. febrúar 1927 á Neskaupstað
og uppalin þar. Foreldrar mínir voru Jón Pétursson,
ættaður af Héraði og Katrín Guðnadóttir frá Vöðlum
í Vöðlavík. Faðir minn átti 15 alsystkini, af þeim
komust 12 upp og móðir mín átti 22 systkini og
hálfsystkini, en 11 af þeim komust upp. Þannig að
það er margt af frændfólki fyrir austan. Við vorum
sex systkinin og komumst fimm upp. Ég er elst,
Guðni Þorvaldur býr í Reykjavík. Kona hans heitir
Eva Sturludóttir og þau eiga eina dóttur og fyrir átti
hann eina dóttur. Una Stefanía býr á Neskaupstað,
gift Ara Sigurjónssyni og þau eiga sex börn. Þórunn
býr í Hafnarfirði og á fjórar dætur með Magnúsi
Skarphéðinssyni. Seinni maður hennar heitir
Sigurjón Jónsson. Yngst var Anna Margrét sem bjó á
Neskaupstað, en hún er látin. Hennar maður hét
Högni Jónasson, en hann fórst í snjóflóði. Þau áttu
átta börn. Seinni maður hennar er lifandi og heitir
Gísli Hafliðason. Við Guðmundur eigum svo fjögur
börn.
Faðir minn var mótoristi, eins og vélstjórar á
skipum voru kallaðir, og pípulagningarmeistari og
móðir mín húsmóðir. Ég gekk í barnaskóla á
Neskaupstað og byrjaði snemma að vinna fyrir mér.
Þrettán ára var ég í Firði í Mjóafirði hjá Sesselju
Sveinsdóttur í eitt sumar og eftir fermingu vann ég í
frystihúsi á Neskaupstað og var m.a. einn vetur í vist
í Vestmannaeyjum. Einn vetur var ég í Reykjavík og
vann þar við kjólasaum í „Kjólnum” í Reykjavík. Ég
var nú aðallega notuð til að sauma perlur og
pallíettur á kjólana og líkaði það ekkert sérstaklega
og hætti um vorið. Svo veiktist mamma, var veik í
tvö og hálft ár og þá var ég heima.
Eins og Guðmundur er búinn að segja þér vann ég
veturinn 1948-1949 í eldhúsinu við skólann á
Laugarvatni, fór sumarið eftir í kaupavinnu til Helga,
bróður hans í Laugarási og síðan í Húsmæðraskólann
á Laugarvatni og var þar veturinn '49-'50. Það ár,
1950, giftum við Guðmundur okkur hjá borgardóm-
ara í Reykjavík í sólskini og góðu veðri á Jónsmessu-
morgni kl 11. Hann 35 ára og ég 23 ára. Við byrjuð-
um að búa í Björkinni á Laugarvatni og þar bjuggum
við þar til við fluttum í Lindarbrekku í desember árið
1951. Við keyptum húsið um sumarið og Guðmundur
var að gera það upp þar til við fluttum.
Það voru heilmikil viðbrigði að koma hingað í
Laugarás. Fyrir austan og á Laugarvatni var rafmagn.
Hér var ekki rafmagn. Ég þurfti að læra að elda á
kolavél og olíueldavél og nota lampa. En gamla
húsið var ljómandi fallegt og öll börnin ólust upp í
þessu húsi. Ég var auðvitað heimavinnandi meðan
Litli-Bergþór 30