Harpan - 01.02.1937, Blaðsíða 22

H A R
Prír vinir
Útdráttur úr Forniála fyrir dönslíu út-
gáfunni af „Þrír vinir“, seni kom út
fjórða sinni 1924:
„1 dönskum og norskuni jóla- og
æskulýðsblöðum hefir maður hvað eTtir
annað mætt nafni Frederik Kittelsens —
og í hvert skipti gelað verið viss uni
skemmtilega sögu.
Sögur hans fjalla allar um börn. Hann
kunni pá list. er svo fáir kunna, að
skrifa um börn pannig, að börnin sjálf
njóti pess. Sögur hans bera pess vitni,
að hann hafði næman skilning á eðli
barna, hugsana- og tilfinningalífi peirra.
Hann lýsti börnunum með ástúðlegustu
gætni og vakti þeim hlátur yfir eigin
veikleika.
Aðeins fáir vissu, að pessi snjalli rit-
höf. var ungur maður um tvítugt. Hann
var heilsulítill öll uppvaxtarárin og gat
oft ekki sótt skóla, En pá sat hann
heima og samdi sögur. er komu út í
ýmsum norskum blöðum. Að skrifa var
löngun hans og líf, og hann helgaðí
peirri prá krafta sína alla. Hann varð
brátt pekktur blaðamaður og rithöf. En
hann varð stöðugt að berjast við „hvíta-
dauða", sem lagði hann í gröfina 24.
ján. 1906 — aðeins tæpra tuttugu og
tveggja ára gamian".
Það er sýnilegt, að dönsk börn haía
tekið sögunni tveim höndum, par sem
hún heflr fjórum sinnum komið út í
dánskri pýðingu Og ég vona, að ísl.
æsku hugnist vel æftntýri hinna priggja
vina, sem hvorki voru fá né smá.
1. Neyðartímar.
Þeir atb'tirðir, sem hér verður
skýrt irá, skeðu fyrir rúmlega
hundrað árum-
Hundrað ár — það er langur
tími.
20
P A N
Efiir Fr. Kiitelsen
Margt var öðruvísi þá en það
er nú.
Þungar raunir steðjuða að íbú-
um Noregs, Landið var þá í sam-
bandi við Danmörku, og Danir
áttu í ófriði við Englendinga.
Hungursneyð geisaði um bæ og
byggðir. Margir borðuðu barkar-
brtmð, en aðrir urðu að svelta.
Þetta voru raunatímar. Brauð
eða kornbirgðir voru tæpast til
i landinu. Við ströndina eða úti
á hafinu fóru Englendingar her-
skildi, sóttu á og rændu aíla hina
hraustu og hugdjörfu menn, sem
reyndu að ná korni frá Dan-
mörku. Margir peirra manna, sem
féllu í hendtir. óvinanna, voru
sendir til Gautaborgar, par sem
þeim var haldið í fangelsi, eða
þá að þeir voru sendir alla leið
til Englands og urðu að þola þar
fangavist árum saman. í þá daga
urðu margir að þola hinar sömu
raunir og Þorgeir í Vík.
Vinirnir þrír, Ulrik Löve, Niels
og Henning Hasle, voru á leið-
inni heim úr unglingaskólanum.
Þeir voru í áköfum samræðum,
og maður gat greiniiega séð af
örum svipbrigðum þeirra og rjóð-
um kinnum, að það var ekkert
smáræðis-afrek, sem þeir voru
að tala um.
Já, stórkostlegt afrek var það
sannarlega og vel fallið til þess
að gagntaka hjörtu unglinganna.