blaðið - 04.01.2006, Blaðsíða 22

. 22 I VIÐTAL
MIÐVIKUDAGUR 4. JANÚAR 2006 blaöiö
Eg elska alla
Söngkonan Shady Owens - goðsögn í lifanda lífi
Söngkonan Shady Owens er
fyrir löngu orðin goðsögn
í lifanda lífi. Lögin sem
hún söng með Óðmönnum,
Hljómum, Trúbroti og
Náttúru eru orðin hluti af
menningararfi íslendinga,
lög sem nýjar kynslóðir læra
í uppvextinum og syngja af
sömu innlifun og foreldrar
þeirra. Hið eiginlega nafn
söngkonunnar er Patricia
Gail Owens en hún tók upp
nafnið Shady sem lista-
mannsnafn á unglingsaldri,
þá búsett í Bandaríkjunum.
. Faðir hennar var banda-
rískur og móðir íslensk og
dvaldist hún mestan hluta
aesku sinnar í Bandaríkj-
unum. Árið 1967 kom Shady
hingað til lands og settist
að í Keflavík. Þar kynntist
hún ungu tónlistarfólki og
undir lok sjöunda áratugar-
ins hóf hún að syngja með
vinsælustu hljómsveitum
íslands og tók þátt í þeirri
. miklu tónlistarbyltingu sem
átti sér stað á þessum tíma.
Shady söng ásamt Jónasi R.
Jónssyni á nýársdansleik '68
kynslóðarinnar í Súlnasal
við góðar undirtektir gesta.
Erna Kaaber hitti hana á
Hótel Sögu og spjallaði við
hana um lífíð og tónlistina
rétt áður en hún flaug aftur
heim til Bretlands.
Blaðiö/Steinar
99..........................................................................................................................................
Það er eins og menn haldi að það borgi sig að fá eins mikinn pening og hægt er á meðan áhuginn á landinu
varir. Þetta minnir svolítið á hamstur í búri sem hleypur stanslaust í hlaupahjóli án þess að hugsa neitt.
• Hvernig voru tónleikarnir?
,Það var ofslega gaman á nýársdans-
leiknum. Þú orðar það reyndar mjög
vel því mér leið eins og þetta væru
tónleikar. En auðvitað var þetta
dansleikur. Það var bara svo mikil
stemning og fólk söng með. Ég er
mjög hissa á því hve vinsæl þessi lög
eru enn í dag. Gamall vinur minn
kom með dóttur sína með sér en
hún er á tvítugsaldri. Hann var að
segja mér að krakkar á þessum aldri
bæði þekki og syngi lögin mín! Þetta
finnst mér mjög undarlegt því ég
söng ekki svo mörg lög. Ég hugsaði
með mér hversu gaman það hefði
verið ef ég hefði sungið fleiri lög á
þessum tíma og ætti úr lengri laga-
. lista að velja því þau njóta enn mik-
illa vinsælda. Ég skil ekki af hverju
fólk verður ekki leitt á þessum
lögum. Það vill heyra þau aftur og
aftur og allir syngja með.“
Erþetta ekki bara gullöldin í íslensku
tónlistarlífi?
Ja, það er skemmtilegt að þessi lög
skuli standast tímans tönn svona
vel. Það er ekki eins mikið úrval af
lögum í dag sem munu eldast eins
vel. Sum lög, eins og gömlu Bítla-
lögin, eru lög sem eiga alltaf upp á
pallborðið.
Tónlistin skapar stemningu
Heldurðu að sú tónlist sem verið er
■ að semja í dag muni frekar hverfa i
öldur tímans?
Sum já. Eins og rappið til dæmis.
Mér finnst ólíklegt þegar allt aðrar
tiskubylgjur hafa tekið við að fólk
muni vilja syngja JO! það er náttúru-
lega engin laglína til að syngja við
í rappinu. Það vantar alla melódíu.
Það er allt annað með gömlu Bítla-
lögin. Þau hafa uppbyggingu og fal-
lega laglínu.
Skortir þjóðfélagsádeilur i textasmíð-
ina i dag?
Á öllum tímum er fólk sem syngur
þjóðfélagsádeilur eins og Bob Dylan,
og Bítlarnir gerðu eitthvað af því
líka. En það var ekki alltaf sungið
um það neikvæða. Lennon var ekki
alltaf að syngja um stríðsrekstur og
slíkt. Hann lagði mun meiri áherslu
á hið jákvæða og góða.
Það virðist ekki njóta sömu vinsœlda
ídageðahvað?
Þessi rappbönd snúast öll um gengi
og stríð. Mér finnstþað mjög óhuggu-
legt því að ungt fólk eltist við þetta.
Þetta virðist ekki snúast um annað
en að snúa niður andstæðinginn og
koma á hann höggi, drepa. Það er
óhugnanlegt. I þessari tónlist er ekki
verið að fagna lífinu heldur þvert
á móti. Auðvitað er þetta ekki allt
svona, ég tek rappið bara sem dæmi.
En svona tónlist fær mig til að líða
eins og aldurinn sé að færast yfir
þvi ég get bara alls ekki notið þessa.
Sum rapplögin eru auðvitað nokkurs-
konar blanda og hafa melodíu og ég
kann ágætlega við þau en megnið af
rapplögum æra mig. Ég hlusta enn
á tónlist sem hefur góðar laglínur.
Mér þykja Coldplay góðir en þar
er varla á ferðinni nein ádeila. Þeir
spila bara góða tónlist."
I breskri sveitasælu
Shady hefur verið búsett í Bretlandi
síðastliðin tuttugu og sjö ár en hún
yfirgaf ísland á hátindi söngferils
síns. Shady býr í dag í útjaðri smábæj-
arins Bury St. Edmunds í nágrenni
Cambridge og nýtur þess að vera
fjarri skarkala stórborgarinnar.
„Ég nýt þess að búa í sveitinni. Það
er svo rólegt og fallegt og fólkið er
svo skemmtilegt og sérviturt og
hefur sinn sérstaka húmor. Það er
allt annað líf að búa í sveitinni en í
London. Þar hefur allt breyst mikið.
Samfélagið er orðið einn alþjóða-
markaður og maður heyrir varla
mælt á enska tungu lengur.“
Hvernig stóð á því að þú fluttist til
Bretlands á hátindi frcegðarinnar á
Islandi?
„Ég hitti manninn sem ég varð ást-
fangin af og fluttist með honum til
hans heimalands og ég hef aldrei
séð eftir því. Mér þykir alltaf gaman
að koma í heimsókn til íslands en
ég held varla að ég gæti búið hérna.
Það hefur allt breyst svo mikið. And-
rúmsloftið er ekki það sama lengur.
Auðvitað er alltaf gaman að hitta
vini og kunningja en hraðinn hér á
Islandi er gífurlega mikill. Þetta er
svo lftill staður en ég hef samt ekki
séð aðrar eins umferðastíflur og ég
sé hér, nema þá helst í L.A. og það er
svolítið skrýtið."
Allt er breytingum háð
Finnst þér mikill munur á íslandi í
dag ogþvísem það varþegarþú bjóst
hérfyrir um þrjátiu árum?
„Það er einhvern veginn meira áber-
andi lífsgæðakapphlaupið hérna
vegna þess að þjóðin er svo fámenn.
Það hefur orðið gríðarlegur munur
á stéttakerfinu hérna. Þetta var ekki
svona þegar ég bjó hérna. Auðvitað