Orðlaus - 01.12.2003, Qupperneq 62

Jóladómar Hauks frh.
200.000 naglbítar - Hjartagull
200.000 naglbítar hafa alltaf verið illskilgreinanlegir á íslenskum rokkskala. Þeir virðast ekki alltaf vita hvort
þá langar til þess að vera Green Day (upphafslag Hjartagulls, Skerðu myrkrið burt, minnir reyndar merkilega
á frændur þeirra, Blink 182), Maus, tja eða bara skapa sína eigin, sér-íslensku vídd. Með þrjár plötur á bakinu
er kannski sanngjarnast að miða bara við þá sjálfa og segja: „naglbítarnir spila á nýjustu afurð sinni, Hjartagull,
skemmtilegt rokk í anda 200.000 naglbíta og ámóta sveita. Og gera það vel."
Hafandi komið því nokkurnvegin á hreint hverslags rokk við erum að tala um er ágætt að víkja að plötunni
sjálfri. (skemmstu máli: á henni er að finna nokkra ágæta rokkslagara (Láttu mig vera, sem sló rækilega í gegn
sl. sumar og Sól gleypir sær, með skemmtilegum texta, eru ágætis dæmi), nokkur sorgleg lög (þar ber hæst
hið fallega Hjartagull) og nokkur sem maöur tekur ekki sérstaklega eftir, en eru örugglega ágæt, í það minnsta
ekki leiðinleg. Útkoman verður fínasta skífa, sem hefði getað verið betri, en er vel viðunandi og mun halda
nafni naglbítanna á lofti þartil þeir gera hina rosalegu plötu sem þeir hafa gefið væntingar um allt frá upphafi.
Áðurnefnt Láttu mig vera gefur ágætar vísbendingar um hvernig sú skífa mun hljóma, en það er án efa
frumlegasta smíð Hjartagulls og stórt skref á leið hljómsveitarinnar í að móta eigin, auðkennanlegan stíl.
Athyglisvert er hve dökkir og harmrænir textar söngvarans Villa eru (eins og hann sé mjög upptekinn af
dauðanum um þessar mundir), sérstaklega í Ijósi þess hve mikill glaðværðarbragur er jafnan yfir plötunni
(nema í sorglegu lögunum, eðlilega). Textarnir eru reyndar með sterkari hliðum Hjartagulls, segja oft skemmtilega
sögu og eru flestir sérstaklega vel ortir á íslenskum rokktextamælikvarða. Hjartagull er semsagt fínasta rokkplata
sem gaman er að skella á fóninn endrum og eins, en ekkert tímamótastykki. Eftir því verðum við, og naglbítarnir,
að bíða enn um sinn.
Rikshaw - 85-90
Hver man ekki eftir Rikshaw? Maður, þeir áttu níunda áratuginn á íslandi (hvort það segir eitthvað um (sland,
eða bara níunda áratuginn, veit ég ekki)! Eina sannfærandi framlag (slands til nýrómantísku stefnunnar í
popptónlist og fyrsta íslenska hljómsveitin sem hafði stílista í fullri vinnu. Miðað við að meðlimir sveitarinnar
gátu á sínum tíma ekki tekið strætó fyrir ofsóknum æstra aðdáenda hefur farið furðu hljótt um þá síðustu
ár, of hljótt eiginlega. Það mun væntanlega breytast eitthvað með tilkomu nýútkominnar „best-of" plötu, þó
þeir eigi sjálfsagt eftir að verða látnir í friðið í strætó enn um sinn.
Platan er skemmtileg. Gaman er að rifja upp lög eins og Great wall of China og Yellow above the sea, og ekki
spilla meðfylgjandi myndir af Rikshaw-mönnum fyrir (stílistarnir hafa klárlega unnið sína heimavinnul). Saga
hljómsveitarinnar er einnig rifjuð upp i skemmtilega skrifuðum, en illa prófarkalesnum texta - sem hefði þó
að ósekju mátt vera ítarlegri (sérstaklega í Ijósi þess að kafli um þá datt því miður út úr rokkbiblíu dr. Gunna).
Gaman væri til að mynda að fá útskýringar á því hvernig óreyndir nýgræðingar frá útnára veraldar fengu gigg
í frægasta næturklúbbi Lundúnaborgar þesstíma.
Allt í allt er 85-90 góð upprifjun á stuttum ferli metnaðarfullrar rokkhljómsveitar, sem hefur ekki fengið þá
viðurkenningu sem hún verðskuldar til þessa. Helst er að DVD-disk skorti með, því þeir gerðu nokkur skrautleg
myndbönd á sínum tíma (og unnu einnig með Hrafni Gunnlaugssyni að drungalegri sjónvarpsmynd) sem gaman
væri að sjá aftur. Fínt fyrir yngstu mömmurnar í jólapakkann og ágætt í eightís-partýið.
Hvernig líkamsrækt hentar þér?
Eins og allir vita er líkamleg áreynsla af einhverju tagi nauðsynleg til að viðhalda góðri heilsu, jafnt andlegri sem líkamlegri. En hvaða líkamsrækt hentar þér best?
Númer eitt, tvö og þrjú er að velja þá hreyfingu sem þér finnst skemmtilegt að stunda og að hún sé fjölbreytt til að koma í veg fyrir leiða og uppgjöf. Þegar lausnin á
því er fundin er það síðan spurningin hver sé sá árangur sem leitað er eftir með æfingunum. Er markmiðið að auka þol, brenna fitu, byggja upp vöðvamassa eða
einfaldlega styrkja hjarta-, lungna- og æðakerfi? Hvaða æfingar henta best fyrir hvert markmið og gefa jafnvel betri og skjótari árangur en aðrar? Meðfylgjandi er
tafla með hugmyndum af hreyfingu sem henta hverju markmiði fyrir sig.
Aukið þol
Hlaup
Spinning
Sund
Pallatímar
Hjólreiðar
-Lotuþjálfun er kjörin leið til að bæta
þol. Þá er æft af mikill ákefð á t.d 5 mín
fresti í 2 mín í senn til að ná púlsinum
upp.
Vöðvauppbygging
Lyftingar í tækjasal
Lóðahóptímar
Þrekhringir
Vaxtamótunartímar
-Nauðsynlegt er að auka stöðugt
þyngdina á lóðunum til að koma í veg
fyrir stöðnun. Til að byggja fljótt upp
vöðva er einnig ráðlegt að lyfta þungt
og þá færri endurtekningar
(ekki fyrir byrjendur þó).
Fitubrennsla
Hlaup
Spinning
Boxtímar
Pallatímar
Kraftganga
Sund
-Jafnt álag í langan tlma er jafnan talið
henta best til fitubrennslu en gott er
að stunda æfingar sem auka þol
samhliða (sjá f. ofan).
Betri heilsa almennt
Göngutúrar
Létt skokk
Sund
Hjólreiðar
Leikfimi
Hvers konar hreyfing sem stunduð
er samfleytt í 20mín+
-Mikið álag ekki nauðsynlegt en 3-4
æfingar í viku góð regla og að reyna
að bæta við sig reglulega.
Til athugunar;
Taflan bendir einungis á hvaða hreyfing hentar einna helst hverju markmiði. Að sjálfsögðu er öll hreyfing af hinu góðu, bætir þol, eykur orku, stuðlar að betri heilsu
og hjálpar okkur að viðhalda kjörþyngd. Því ber ekki að líta svo á að þó að markmiðið sé t.d að auka vöðvamassa sé ekki ráðlegt að fara spinning, þó svo að lyftingar f
tækjasal séu ef til vill markvissari. Best er jafnvel að stunda hreyfingu úr öllum markmiðsflokkum en aðalatriðið er að sjálfsögðu að þú njótir hreyfingarinnar og að hún
henti þér sem best persónulega.
Vilborg Ása Guðjónsdóttir
Einkaþjálfun F.I.A.