Nýjar kvöldvökur - 01.01.1920, Blaðsíða 33

BÓKMENTIR.
27
þeir, sem eftir lifa — ef þeim þykir það ómaks-
ins vert — látið sprengja upp skápinn og látið
söguna koma fyrir almennings sjónir. Frægðin,
sem hún kann að vinna nafni mínu, getur þá
ekki lengur orðið mjer til tjóns.«
Stþ. G. þýddi.
Bókmentir.
Sjaldan hefir verið meira aðstreymi á bóka-
markað okkar en nú um skeið. Hver bókin
rekur aðra, margar ágætar með afbrigðum.
»Nýjar Kvöldvökur« hafa hvorki tækifæri nje
rúm til þess að minnast nema örfárra þessara
nýju bóka.
Rað hefði þó verið æskilegt, að geta og
mega rita langt og ítarlegt mál um margar
þeirra, tilfæra valda kafia, beina athygli les-
endanna að ýmsu því besta, fegursta og frum-
legasta, sem þær hafa að geyma. En hjer
verður aðeins að nægja sú ósk, að vor lestrar-
fúsa þjóð meti ekki alt að jöfnu, sem berst
að, heldur velji sjer þær bækurnar, sem eru
þess virði, að þær sjeu Iesnar oftar en einu
sinni. Hinar bækurnar, sem menn fá sig fuli-
sadda af við íyrsta lestur, svara tæplega kostn-
aði nú, þegar pappír og prentun er í þessu
verði. En sjerhver góð bók í bókaskápnum,
á hillunni eða undir koddanum, þar sem altaf
er hægt að sækja í nýjan fróðleik, svölun og
auðlegð, nýtt útsýni yfir lífið, hvenær sem
Iienni er .flett upp, sú bók er varla of dýru
verði keypt hverjum þeim, sem kann að meta
hana. Nokkurra slíkra bóka verður minst í
þessu hefti.
Jóhann Bojer: Ástaraugun
og Insta þráin.
»Astaraugun«. eru smásögur, fimm að tölu,
sllar jafn heilbrigðar, hlýjar og sannar; hrein
Hst á máli og formi.
Jóhann Bojer er einna frægastur núlif-
andi, norrænna rithöfunda, djúpsærri, listfengari,
bjartsýnni en flestir aðrir. Stíll hans og fram-
setning öll, einkum á þessum fögru æfintýrum
ber þann blæ, að eigi er heiglum hent að þýða
rit hans á önnur tungumál. Hjer er það enn
örðugra sakir þess, að þýðandinn hefir nú
mörg ár dvalið erlendis, of fjarri hinu talaða,
lifandi máli. Sjást þess merki á stöku stað í
þýðingunni.
Tæplega getur fegurri lífsskoðun, en í þess-
um litlu sögum. Alt gott, sem mætir þjer í
lífinu, á að vera til þess, að gera þig að betra
manni, og gera umhverfið eitthvað hlýrra og
bjartara. Annars hefir það verið til ónýtis.
Hver einasta björt endurminning, minning um
ljós eða blóm, ást eða gleði getur lýst upp
fyrir þjer rökkurstundir lífsins. F*að er þjer
sjálfum að kenna, ef hún megnar það ekki. Þá
sýkir þú lífið og beiskir tilveruna fyrir.þjer
og öðrum. En það máttu ekki. Þú átt ekki
að vera dökkur, dapurlegur skuggi, heldur
sólargeisli, sem yljar veröldina.
Það er ekki þur siðgæðisprjedikun hjá höf-
undinum þetta. Sögurnar mála það alt með
ljósum og lifandi dæmum, er verða bkkur ó-
gleymanleg.
Það er ómetanlegur gróði að fá rit Bojers
á íslensku. Nú er eitt Ieikrit hans, »Sigurður
Braa«, sýnt á leiksviði í Reykjavík í vetur.
Fyrir nokkrum árum var leikritið »Augu pstar-
innar« leikið þar. Bæði þessi Ieikrit eru snildar-
verk, sem hljóta að hafa göfgandi áhrif á alla,
er sjá þau og heyra.
Nýlega kom út skáldsaga eftir Jóhann Bojer
í íslenskri þýðingu. Það var »Insta þráin«.
Lífsskoðunin er hin sama og í smærri sögun-
um, en í þessari sögu er líklega dýpra kafað,
en í nokkurri annari bók höfundarins.
Fjöllesin, mentuð kona ljet sjer þau orð um
munn fara, er bók þessi (Den store Hunger)
barst fyrst hingað til Iands, að þetta væri besta
sagan, er hún hefði lesið.
Söguhetjan er hæfileikamaður, tilfinningaríkur
♦*