Læknablaðið - 01.08.1942, Blaðsíða 22

LÆKN Afí LAÐIÐ
48
Stjórn L. í. og L. R. Iiafa leitasi
eítir því, aö fá Tryggingarstofnun
ríkisins til þess aö greiBa verölags-
uppbót á skoBunargjöld vegna
vottoröa, og læknishjálp veitta
fólki, sem slasast hefir í slysa-
tryggöri vinnu. Hafa bá'öar stjórn-
irnar skrifaö Tryggingarstofnun-
inni um þetta og formenn félag-
anna átt samtal viB forstjóra stofn
unarinnar, en hann telur sig ekki
hafa heimild til þess að veröa viö
þessum kröfum, nema meö sam-
þykki ráöuneytisins og standa nú
yfir þær málaleitanir. Þó hefir for-
stjóri Tryggingarstofnunarinnar
lofaö verBlagsuppíiiót á vottoröin,
þvi til þess telur haun sig hafa
heimild.
f skýrslu minni til síöasta aöal-
fundar gat eg þess, aö landlæknir
heföi í hyggju aö koma á útgáfu
nýs íslenzks læknatals og heföi ráö-
i'ð sérstakan mann til undirbúiiings
þess og óskaö samvinnu viís L. j.
um það, til dæmis á þann hátt, að
félagiö leggöi til öll myndamót.
Þetta var'Ö svo aö samkomúlagi.
Raunverulega mun þaö vera Sögu-
félagiö og Læknafélagiö. sem gef-
ur bókina út. Útgáfan hefir mjög
dregizt en er þó nú i prentun og
búist við aö bókin komi út i hausl.
Fyrir þcssa hluttöku félagsins fær
hver •félagsmaður bókina ókeypis.
Kostnaöur við þctta hefir veriö
allmikill og meiri en upphaflegn
var gert ráö fyrir. sem eölilegt cr.
vegna vaxandi dýrtiöar. Þó mun
ágóði sá, sem oröiö heíir á út
gáfu árbókarinnar hrökkva lángt
upp í þenna kostnað, en’þó senni-
lega ekki til fulls.
Þá vil eg bæta við því, sem
reyndar allir vita. áö áriö 1940
stofnuðu vestfirzku læknarnir meö
sér félag, og hafa þeir riú þegar
haldiö 3 aÖalfundi ágætlega sótta
og virðist félagiö fara mjög vel af
staö og bera gleöilegan vott um
áhuga læknanna á þessu svæði.
Þegar menn hafa nú heyrt nokk
uð um afrek stjórnar félagsins síö-
astliðin ár, get eg vel hugsaö mér
aö ýmsum detti í hug aö hennar
liafi aÖ vísu veriö „ríki'ö“, en hvorki
„mátturinn né dýrðin“, og má þaö
vel satt vera. En hitt get eg full-
\issaö mína ágætu félaga um, aö
hana hefir ekki skort viíja til þes>
aö vinna aö hag félagsmanna, þó
þaö hafi e. t. v. náö of skammt.
Eg rakst á það í nýútkominni
bók eftir landlækni, um skipun
heilbrigöismála á Islandi. aö hann
viröist allt í einu hafa fengiö all-
miklar áhyggjur út af því, hversn
áhrifalausir héraöslæknarnir séu
innan læknasamtakanna og má vel
vera aö svo sýnist og nokkuð sé
hæft í því. einkum vcgna þess.
hve erfitt þeir eiga um fundasókn.
en ckki liefir þaÖ verið þeirra á-
hrifum til aukningar, aö varna þvt.
aö fundir yr'öu haldnir i tvö ár.
En út af þessu vildi eg aðeins
geta þess, aö eg hefi vcriö í L, í.
frá stofnun þess og jafnan fylgs'.
\'el meö störfum ])ess. ekki síz;
]>au síöustu 12 ár, sem eg hefi veriö
í stjórninni og eg hefi aldrei orðiö
]iess var, eöa hcyrt þvi nokkurs-
staöar flikaö, aö hlutur héraös-
lækna væri fvrir borð borinn, —
])vert á móti finnst mér félagið
éöa stjórnir þess ætíð hafa taliö
sig sérstakan málsvará héraöslækn
anna, og bera hag þeirra mest fyrir
brjósti og má landlæknir vel hafa
oröið var við þaö á undanförnum
árum. Þaö er líka eðlilegt, þar sem
embættislausir læknar hafa meö
sér sérstakan félagsskap, bæöi 1
Reykjavík og á Akureyri, sem er
fyllilega fær um aö sjá eiginhags-
munamálum sínum borgiö, en hins
er þó skylt að geta, aö þeir hafa
jafnan staöið fast á þak víö krQÍ