Læknablaðið - 01.08.1942, Blaðsíða 27

LÆKXABLAÐ I Ð
53
iriu tekiö ug í ýmsuni atriöum ai
furðulegum ókunnugleika.
Hin önnur ,,griðrof“ mín á fé-
laginu eiga að hafa oröið á þessu
ári í sambandi við frumvarp 41111
breytingu á sömu lögum, er tók
til framhaldsnáms læknakandídata
og náði samþykki siöasta Alþing-
is. Verður þeirra atburða getiö í
næsta kafla.
4. Aukahéraðslæknar og aðstóð-
arlæknar héraðslækna. Kvaðir á
læknakandídata. Læknafélagih hef-
ir nokkrum sinnum ymprað á því
í samþykktum, að stofnuö vrðu
embætti, aukahéraÖslækna, ,,sem
gætu verið til taks til þess að gegna
tyrir héraðslækna og þjóna auðum
héruðum". Framkvæmdir þessa
þarfa máls eiga aö hafa „strandað
á mótspyrnu landlæknis". Hjns er
ekki látið getið, að stjórn Lækt\a-
félagsins hefir aldrei tekiö þeim
tökum á ihálinu, er .sýndtt, að nokk-
ur alvara fylgdi, aldrei rætl það,
hvað þá leitað samvinnu við mig
um lausn þess, enn síður tekið þá
rögg á sig að setja það í frum-
varpsform með rökstuddri greinar-
gerð og senda stjórn eða þingi. Að
vísu man eg ekki eftir þvílikum
vinnubrögðum læknasamtakanna
varðandi nokkurt löggjaíarmál —
og hefir ot' mikil orka fariö i
ólund, nudd, ónot og skæting við
þá, sem slík verk hafa unnið. Hitt
er satt, að sé það óhugsandi, að
nokkurt löggjafarmál læknastétt-
arinnar nái framgangi. nema eg
einn leggi í það vinnu og veiti þvi
tulltingi, strandaði hér á þvi. að
eg fékk aldrei skilið, að ])essi uppá-
stunga Læknafélagsins væri ann-
að en andvanafædd hugmynd. er
engan veginn gæti náð tilgangi
sinum. Ef þessir embættismenn
ættu alltaf að vera á þeytingi um
landið hálían eða heilan mánuð i
stað til að trvggja smáorlof hér
aöslækna, hverjir ícngjust þá 1
slik embætti, eins og nú gengur «ð
fá skipuð þau læknisembætti, sem
vænlegri eru? Iiver ættu launakjör
þeirra að vera?Yrði næg eftirspurn
eftir slíkttm hlaupamönnum á öll-
um árstimum? Ivða áttu þeir að
standa á ve.rði í Reykjavík í vað-
stígvélum og meö sjóhatt tilbúnir,
þegar kallið kæmi, hvaðan af land
inu sem væri ? Mundi mér haldast
lengi á þeliu aðgerðarlausum í
Reykjavik á fullum launum, er út-
kjálkahéruð stæðu uppi læknis-
laus? Yröi ekki brennt fyrir, aö
mér tækist að dekstra nokkurn
lækni i útkjálkahérnöin, er unnt
væri að benda á þessa aukalækna,
sem beinþ'nis hefðu það verksvið
að gegna héruðum, er ekki fengjust
skipuð á venjulegan hátt ? Mundu
þeir þá ekki í.estast i útkjálkahér-
iiðunum — ef svo ólíklega vildi til,
að þeir tylldu í þessum hjákátlegu
cmbættum—eða áttu þeir að gegna
varðskyldunni 11111 laud allt frá
svo ákjósanlegum miðstöövum eins
og Hornströndum, Flatey, Hjalta-
stað eða Langanesi ? Því lengur
sem eg velti þessu fv.rir mér; því
íráléitari. afkáralegri og ófram-
kvæmanlegri virtist mér hugmynd-
in. og eg hefi enn ekki rekizt á
þann lækni, er eg liefi rætt þetta
mál við, að liann hafi ekki fljót-
lega komizt að svipaðri niðurstöðu
— Helgi Jónasson héraðslæknir og
alþingismaður ekki undanskilinn,
svo mikið sem kvarlað er fyrir
lians hönd undan afstöðu minni tii
þessa máls, að eg leyfi mér að gera
ráð fyrir, í fullri óþökk hans.
U])pástunga Læknafélagsins um
aukahéraðslæknana var auðvitað
af góðum huga sprottin. en „góð
meining enga gerir stoð“ stendur
þar, og að vísu varð hún aöeins
til þess að þvælast f.yrir mér og
tefja það. að mér tækist að finna