Læknablaðið - 01.04.1956, Blaðsíða 11

LÆKNABLAÐIÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI ÍSLANDS OG
LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: GUÐMUNDUR THORODDSEN. Meðritstjórar: ÓLI
HJALTESTED (L. f.) og BJARNI JÓNSSON (L. R.)
40. árg. Reykjavík 1956 1.—2. tbl. '
Gltíkwisjúktlónuur otj œttgewwgi
(K^tir ^Kriilj ’án SueL
uetniion,
augni
Það er nauðsynlegt, er við
höfura starfað lengi, að staldra
við og reyna að fá yfirlit yfir
starf okkar og helztu viðfangs-
efni, fá yfirlit yfir þau störf,
sem v,el hafa gengið og veitt
okkur ánægju — og einnig yf-
ir það, sem valdið hefur okk-
ur erfiðleikum og vonhrigðum,
reyna að læra af því og færa
okkur það í nyt. í læknisstarf-
inu verðum við oft varir við, að
einn sjúkdómur keinur áher-
andi oftar fyrir en annar,
kemur stundum fyrir í ættum
mann fram af manni, eða hjá
einstaklingum, án þcss að
greint verði, að um erfðir sé
að ræða. Eftir því, sem sjúk-
dómurinn er alvarlegri, því
meiri eftirtektar og athugunar
krefst hann, krefst þess, að við
reynum að afla okkur sem
beztrar þekkingar á lionum,
livernig hann liagar sér, tíð-
leika, orsakir o. s. frv. Komi
sjúkdómurinn fyrir í marga
ættliði, sé arfgengur, þá að
reyna að gera sér grein fyrir
hvaða erfðalögmáli hann
fyigi-
Eins og kunnugt er líkjast
hörn ofl foreldrunum, stafar
það aðallega frá arfgengi (ætt-
gengi). Arfgengi merkir, að
.eiginleikar gangi í ættir. Með
kynfrumunum flytjast eigin-
leikar frá foreldrum og fyrri
kynslóðum til harnanna og
nýrra kynslóða, og tvinnast þar
saman og hreytast á margvís-
legan hátt.
Útlit alsystkina er oft nijög
ólíkt, eitt getur líkst föðurnum
meira, annað móðurinni eða
hvorugu. Barnið fær aðeins
nokkuð af erfðastofni föðurins
— og móðurinnar. Erfðastofn-
ar foreldranna sameinast á
margvislegan hátt í börnunum,
|iess vegna er útlitið svo marg-
hreytilegt. Eiginleikarnir ganga