Læknablaðið - 01.09.1957, Blaðsíða 20

76
LÆKNABL AÐIÐ
ið lækningaleyfi. Til þess að slík
bið endui’taki sig ekki, þurfa
kandidatar, sem eins stendur á
fyrir, að tilkynna landlækni og
stjórn L.f. heimkomu sína og
ósk um vikariöt með nægum
fyrirvara.
1 byrjun nóv. s.'l. óskaði land-
læknir umsagnar félagsins á fyr-
irhuguðum breytingum á lögum
nr. U7/1932 (um lækningaleyfi)
og fyrirhuguðum breytingum á
læknaskipunarlögunum, nr. 16/
1955. Breytingar þessar vörðuðu
einkum gjaldskrár lækna. Til-
lögur landlæknis voru fjölritað-
ar og sendar héraðslæknum, for-
mönnum svæðafélaga og samn-
inganefndum félagsins. Athuga-
semdir bárust víða að og þóttu
sum atriði uppkastsins sérstak-
lega varhugaverð. Stjórn félags-
ins ritaði því næst landlækni og
benti á agnúa þá, sem læknum
þótti vera á uppkastinu. Var
lagt til, að fresta frumvarpinu,
svo að læknaþingi gæfist kost-
ur á að ræða það. Á það gat
landlæknir ekki fallizt, en tók
hins vegar til greina flestar eða
allar athugasemdir L.l.
Sú breyting varð 1. jan. s.l.
á kjörum starfandi lækna á 1.
verðlagssvæði, að sjúklingum
var gert að greiða kr. 5,00 fyrir
viðtal og kr. 10,00 fyrir vitjun,
og lækkaði þá fastagjaldið um
14%. Samningur þessi skyldi
gilda til maíloka og hefur nú
verið gerður nýr samningur. —
Nokkrar kjarabætur fengust
með nýja samningnum, en marg-
ir telja þó, að enn beri læknar
skarðan hlut frá borði. Hefur
kostnaður við læknastarfsemi
aukizt mun meira en forráða-
menn trygginganna vilja viður-
kenna við samningaborðið. Telja
sumir líklegt, að með skipun
gerðardóms hefði hlutur lækna
sízt orðið óríflegri.
Tryggingastofnun ríkisins
mun það allmikið kappsmál að
samið sé um fastagjald við sem
flesta héraðslækna í kauptún-
um, og liggja til þess ástæður,
sem ekki verða raktar hér. Þeim,
sem um fastagjald semja, er
boðin nokkur aukagreiðsla frá
samlagi og sjúklingi fyrir nætur
og helgidagavinnu.
Síðasti aðalfundur fól stjórn
félagsins að afla upplýsinga um
greiöslur til staögöngumanna
héraöslækna. Fáir héraðslæknar
svöruðu fyrirspurn stjórnarinn-
ar um þetta efni. Af þeim gögn-
um, sem fyrir liggja, má þó sjá,
að sumir staðgöngumenn hafa
verið sanngjarnir í kröfum sín-
um, en aðrir spenna bogann
býsna hátt. Er eðlilegast að að-
alfundur feli nefnd héraðslækna
að yfirlíta þau gögn, sem borizt
hafa.
Síðastliðið sumar barst beiðni
frá land'lækni um að L.R. og L.l.
tilnefndu hvor sinn fulltrúa
heilbrigðisstjórninni til aðstoðar
við samningu nýrrar reglugerð-
ar um meðferö deyfilyfja. L.R.
tilnefndi dr. Óskar Þ. Þórðar-