Læknablaðið - 01.12.1964, Qupperneq 76

210
LÆKNABLAÐIÐ
Konráðsson, lagði til, að ár-
gjald næsta ár yrði 4.800 kr.,
þar af 2000 kr. til L.í. og 2.800
kr. til rekstursins; stjórnin fengi
svo heimild til að innheimta
3%c af brúttótekjum lækna hjá
ríkisspítölum, Borgarspítala og
Heilsuverndarstöð og Sjúlcra-
samlagi Reykjavíkur.
Ivristinn Stefánsson gerði at-
hugasemd um greiðslu í Ekkna-
sjóð, sem nú nemur 100 lcr.,
vildi hækka það tillag.
Óskar Þórðarson kvað skipt-
ingu árgjalds L.Í. óákveðna enn
þá, sagði, að talað liefði verið
um 800 kr. til Domus Medica og
hann mundi leggja til, að það
yrði minnst 800 kr.
Kristinn Stefánsson lagði til,
að 3%c yrðu innheimt skilyrðis-
laust, og var það samþykkt sam-
hljóða. Bar hann einnig fram
tillögu um 5.000 kr. árstillag,
sem var samþykkt samhljóða.
Formaður lagði til, að til-
laga Kristins Stefánssonar um
afhendingu Húsbyggingasjóðs
yrði atliuguð nánar og borin
upp á framhalds-aðalfundi.
13. Tillaga sjúkrahúsnefndar:
Sigmundar Magnússonar,
Þórarins Guðnasonar og Tóm-
asar Á. Jónassonar:
„Aðalfundur Læknafélags
Reykjavíkur, haldinn 11. marz
1964 í fyrstu kennslustofu Há-
skólans, leggur til við rikis-
stjórn landsins, að lmn í sam-
ráði við læknasamtökin setji á
stofn nefnd, er geri áætlanir um
spítalabyggingar. Nefndin skal
gera áætlun 10 ár fram í tím-
ann. Áætlunin er árlega færð
fram um eitt ár og endurskoð-
uð í heild í ljósi nýrrar þekk-
ingar.“
Sigmundur Magnússon fylgdi
tillögunni úr hlaði eitthvað á
þessa leið:
Á undanförnum áratugum
liafa spítalabyggingar verið
meira og minna liandahófs-
kenndar. Upphaf spítalabygg-
inga víðs vegar um landið hef-
ur oftast mátt rekja til áliuga
einstaklinga og sveitarfélaga.
Vegna eiginhagsmunasjónar-
miða, sem oftast eru undirrót-
in, hefur skort á, að tillit væri
tekið til heildarinnar, enda þess
vart að vænta, þar sem hver
byggir fyrir sig. Afleiðingin er
sú, að smáspitalar eru staðsetl-
ir stutt hver frá öðrum og marg-
ir spitalar eru í byggingu sam-
tímis. Þetta er skiljanlegt, þeg-
ar menn skvndilega átta sig á
því eftir langvarandi fyrir-
liyggjuleysi, að þá vantar rúm
fyrir liina sjúku. Öll þessi óþæg-
indi má forðast með þvi að gera
áætlanir fram í tímann og vera
sífellt vakandi fyrir spítalaþörf-
um þjóðarinnar.
í velferðarþjóðfélagi okkar
mun ríkið halda áfram að taka
þátt í kostnaði við spítalabygg-
ingar og mun þess vegna vilja
hafa hönd í hagga með þeim.
Án skipulegra áætlana er ekki