Læknablaðið - 01.10.1965, Side 53

LÆKN ABLAÐIÐ
21
NÝIR MENN.
Meiri háttar breytingar hafa
orðið á ritstjórn Læknablaðs-
ins. Ölafur Bjarnason, sem hef-
ur verið aðalritstjóri þess frá
1957, hverfur nú úr ritstjórn.
Yeigamesta ástæðan til þess,
að liann hefur ekki treyst sér
lil að hafa forustu í ritstjórn-
inni lengur, er eflaust sú, að
hann hefur nýlega verið kjör-
inn formaður Læknafélags Is-
lands.
Ritstjórnin þakkar Ólafi
Bjarnasyni hin miklu og tíma-
freku störf hans í þágu blaðs-
ins um langt árahil og óskar
honum góðs gengis í liinu nýja
starfi.
Það er eðlilegt, að nokkurs
kviða gæti um útgáfu blaðsins,
þegar svo skipast skyndilega, að
ekki nýtur við nafnanna
tveggja. Þarf tæpast að minna
á nauðsyn þess að safna liði
og það duglega, ef takast á að
hæta blaðinu liðsmissinn.
Við slarfi aðalritstjóra tekur
Ólafur Jensson, en Árni Björns-
son lekur sæti Ólafs heitins
Geirssonar í ritstjórninni.
FiÖLBREYTTARA EFNI.
Langar fundargerðir gefa ef
til vill í skyn „mikið og fjöl-
breytt starf“ læknafélaganna.
En flestir eru sammála um, að
LÆKNABLAÐIÐ
51. árg. Október 1965
rélagsprenismiðian h.l.
þær fyrirferðarmiklu fundar-
gerðir, sem hér hafa hirzt í
blaðinu í seinni líð, séu orðnar
plága. Ef svo fer frani sem nú
horfir, er ekki annað sýnna en
blaðið verði einungis funda-
gerðar- og auglýsingahlað, en
lesendurnir sviknir um stað-
hetra efni. Á þessu verður að
gera gagngera breytingu. Það
verður að sníða fundargerðum
þann stakk, að sem minnst fari
fyrir þeim aðalatriðum, sem
nauðsynlegt er talið að skýra
frá, en aukaatriðum og alls
kyns sparðatíningi sleppt.
Læknar silja allmörg þing og
ráðstefnur á ári hverju. Sjálf-
sagt og nauðsynlegt er að
greinagerðir og fréttir komi um
þátttöku i slikum þingum frá
sem flestum, en hafa her þær
stuttar og margar, en ekki fá-
ar og langar.
Greinar um læknisfræðileg
efni þurfa að vera fleiri í hlað-
inu. Augljóst er, að lítill feng-
ur er að stækkun hlaðsins, nema
stærri sveit höfunda hasli sér
völl og fjalli um læknisfræðileg
viðfangsefni sín. Stórar stofn-
anir með mörgum læknum og
miklum fjölda sjúklinga starfa
hér, jafnvel árum saman, án
þess að fræðilegar greinagerðir