Læknablaðið - 01.04.1968, Qupperneq 71

LÆKNABLAÐIÐ
87
Lög Læknafélags Ekki hafa verið gerðar neinar lagabreytingar á
Reykjavíkur starfstíma núverandi stjórnar, enda var þar vel að
unnið af fyrri stjórn. Hins vegar hefur á starfsárinu,
sem nú er að líða, orðið nokkur ágreiningur milli einstakra félagsmanna
og stjórnar félagsins um það, á hvern hátt túlka beri lög og samþykktir
félagsins.
Svo sem kunnugt er, skipaði heilbrigðismálaráðherra læknana
Kjartan R. Guðmundsson og Gunnar Guðmundsson báða yfirlækna við
þá væntanlega taugasjúkdómadeild Landspítalans í Reykjavík. Ein yfir-
læknisstaða hafði verið auglýst við þessa deild, og höfðu báðir fyrr-
nefndir læknar sótt um þá stöðu. Stjórn Læknafélags Reykjavíkur leit
svo á, að læknar þessir hefðu gerzt brotlegir við lög L. R., nánar tiltekið
18. gr., 2. mgr., þar sem tekið er fram, að læknar megi ekki sækja um
eða taka við embætti eða stöðu, nema stjórn L. R. hafi viðurkennt launa-
kjör, starfsskilyrði og .starfssvið. Þá taldi stjórnin einnig, að læknar
þessir hefðu gengið í berhögg við stefnu læknasamtakanna í þá átt,
að læknar færu út af launakerfi opinberra starfsmanna. Stjórn L. R.
fór þess á leit við þá Kjartan og Gunnar, að þeir drægju umsóknir sínar
til baka, eða settu um þær fyrirvara um, að þeir tækju ekki við veitingu
nema samkv. launasamningum Læknafélags Reykjavíkur og stjórnar-
nefndar ríkisspítalanna. Þeir Kjartan og Gunnar tóku ekki tillit til
þessara óska stjórnar læknafélagsins.
Er ljóst var, að þessir læknar höfðu báðir tekið við embættum
sínum, samþykkti stjórn og meðstjórn L. R. hinn 20. 2. 1967 að veita
þeim áminningu fyrir brot á 18. gr. laga L. R., sem kveður á um, að
læknir megi ekki taka við embætti eða stöðu, sem ekki hefur verið
auglýst. Þá taldi stjórn og meðstjórn L. R. ámælisvert, að læknarnir
hefðu gengið í berhögg við yfirlýsta stefnu L. í. og L. R. með því að
taka við stöðu innan launakerfis opinberra starfsmanna án þess að
,setja fyrirvara um launakjör, eins og stjórn L. R. hafði farið fram á
við þá.
Kjartan R. Guðmundsson svaraði ekki bréfi stjórnar L. R., en
Gunnar Guðmundsson kærði stjórnina fyrir Læknafélagi íslands og
fór þess á leit, að ákvörðun stjórnar L. R. yrði skotið til gerðardóms
L. í. Kröfur hans voru þær til gerðardómsins, að ákvörðun stjórnar
L. R. yrði hrundið og hann, þ. e. a. s. Gunnar Guðmundsson, sýknaður
með öllu. Skv. reglum um gerðardóm í Codex Ethicus skipaði stjórn
Læknafélags Reykjavíkur fyrir sína hönd í gerðardóminn þá Arinbjörn
Kolbeinsson sem aðalmann og Jón Þorsteinsson sem varamann. Stjórn
L. R. veit ekki til, að neinn fundur hafi verið haldinn í gerðardómnum
um mál þetta. Svo kveður á í reglum Codex Ethicus um gerðardóm,
að gerðardómur skuli hafa kveðið upp dóm í málum þeim, er til hans
er skotið, ekki síðar en innan misseris frá því, að málinu er vísað til
dómsins. Stjórn L. R. lítur því svo á, að mál þetta hafi dagað uppi í
gerðardómnum og sé hér með úr .sögunni.
Þá telur stjórn L. R. rétt að geta að nokkru málsatvika í sambandi
við veitingu embættis yfirlæknis við Vífilsstaðahæli. Er umsóknarfrestur
um stöðu yfirlæknis við Vífilsstaðahæli var útrunninn, var stjórn L. R.
kunnugt um, að þrír læknar, þar af tveir búsettir erlendis, höfðu sótt