Læknablaðið - 01.12.1968, Qupperneq 46

262
LÆKNABLAÐIÐ
Þá barst félaginu bréf frá dóms- og kirkjumálaráðuneytinu, þar
sem óskað var eftir því, að L.f. tilnefndi mann í nefnd til þess að gera
tillögur um framtíðarfyrirkomulag þessara mála, og var Hannes Finn-
bogason tilnefndur. Hefur sú nefnd lokið störfum og skilað eftirfar-
andi áliti:
Með bréfi dagsettu 15. desember 1967 skipaði háttvirtur dóms- og
kirkjumálaráðherra, Jóhann Hafstein, okkur undirritaða ti) að gera
tillögur um fyrirkomulag framkvæmda á ákvæði læknaskipunarlaga
um læknisþjónustu fyrir síldveiðisjómenn fyrir síldarvertíð 1968.
Tillögur okkar, sem fara hér á eftir, eru miðaðar við þær aðstæður,
sem ríkt hafa undanfarin ár á síldveiðum við ísland, bæði hvað snertir
veiðisvæði, fiskibáta og tiltæk aðstoðarskip.
Sérstök áherzla hefur verið lögð á að flýta störfum nefndarinnar,
þannig að hægt væri að framkvæma tillögurnar fljótlega og án veru-
legs tilkostnaðar.
1. Gerð verði skrá yfir þær erlendar strandastöðvar, sem liggja næst
síldveiðisvæðunum, þar sem tilgreind sé kallbylgja stöðvarinnar,
svo og upplýsingar um þá læknisþjónustu, sem þar er að fá. Skrá-
in verði gerð tiltæk öllum síldveiðiskipum og komi síðar i íslenzka
sjómanna-almanakinu.
2. Samkomulag verði gert við þær þjóðir, sem hafa aðstoðarskip á
þessum slóðum, um, að íslenzk síldveiðiskip megi leita aðstoðar
þeirra um læknishjálp, ef á þarf að halda. Fyrrnefnd skrá inni-
haldi einnig nauðsynlegar upplýsingar um þessa þjónustu.
3. Verði síldveiðar stundaðar af fjölda íslenzkra fiskiskipa á fjar-
lægum miðum, er æskilegt, að skip með aðstöðu til fyrstu læknis-
hjálpar sé að jafnaði tiltækt fyrir meginhluta flotans. Nauðsyn-
legt er, að slíkt skip uppfylli vissar lágmarkskröfur um stærð, út-
uunað læknisstofu og aðbúnað fyrir sjúklinga og lækni.
4. Að lokinni fyrstu hjálp er mjög æskilegt, að hægt sé að flytja
sjúklinginn sem fyrst á sjúkrahús í landi, ýmist með aðstoðarskip-
inu sjálfu, öðrum skipum, þyrlum eða flugbátum, innlendum eða
erlendum eftir aðstæðum. Slik aðstoðarskip ættu því helzt að hafa
góðan gang, þyrluþilfar og radíótæki til viðskipta bæði við fjar-
lægar strandastöðvar og flugvélar.
5. Á undanförnum árum hafa ýmsar gerðir aðstoðarskipa fylgt ís-
lenzka síldarflotanum á fjarlæg mið, og þar sem gera má ráð fyrir,
að sömu eða svipuð skip haldi áfram þeirri þjónustu, þá hefur
nefndin sérstaklega rætt, hvort komið gæti til greina, að einhver
þeirra hefðu lækni um borð. Þau virðast hins vegar öll hafa ein-
hverja þá annmarka, sem gera þau illa hæf til þeirrar starfsemi
jafnhliða aðalstörfum sínum, — nema stóru íslenzku varðskipin.
6. Nefndin mælir því eindregið með því, að stóru íslenzku varðskip-
in verði öll útbúin þannig, að þau henti til að veita fyrstu læknis-
hjálp. Með tiltölulega lítilli fyrirhöfn má bæta sjúkraaðstöðu
þeirra, þannig að hún geti talizt viðunandi, en aðra æskilega eigin-
leika hafa þau öll nú þegar til að bera. Yrðu þá alltaf einhver
þeirra tiltæk til að fara með stuttum fyrirvara til aðstoðar fiski-
skipaflotanum á fjarlægum miðum, ef ástæða þætti til.