Læknablaðið - 01.04.1974, Blaðsíða 21

7/jíf-tl /*X3o/ Hit-.lttri-t
LÆKNABLAÐIÐ
69
k/^ö’/7íí 9 /cmArsvo /3d~ /OOO
jrytsArf-crscm-i /t?ff ssrr c3/'ctj //o/eAro-3 mf/ys- cr/o'r/
°9 Aryrt/ -----Kor/or----------Konur
Mynd 18.
öðru máli. Þar kemur í ljós, að aðeins
einn læknanna er með sér biðstofu fyrir
sjúklinga sína. Hinir nýta biðstofur með
öðrum læknum. Þetta verður að hafa í
huga við mat á stærð þeirra. Þær eru 21
til 45 fermetrar að stærð.
Um aðstoðarfólk heimilislækna kemur
þetta í ljós: Aðeins 3 læknanna hafa að-
stoðarstúlku í fullu starfi. Hinir hafa frá
hálfri niður í einn sjötta af aðstoðar-
stúlku á sínum vegum. Hjá öllum læknun-
um sér hún um símaþjónustu, niðurröðun
sjúklinga á viðtalstíma og um spjaldskrá.
Allir þessir læknar starfa 5 daga vik-
unnar á stofum sínum og flestir láta sjúkl-
inga sína panta tíma.
Átta heimilislæknanna geta látið alla þá
sjúklinga, sem þess æskja, hafa viðtals-
tíma samdægurs. Hjá einum þeirra er þó
stundum eins til tveggja daga bið. Allir
segja þeir þó, að sé sjúklingur í bráð-
aðkallandi vanda, komist hann að sam-
dægurs og er þá skotið inn í röðina.
Tafla III sýnir tækjabúnað þessara heim-
ilislækna. Auk hinna venjulegu tækja,
sem enginn heimilislæknir getur án verið,
svo sem hlustunarpípu blóðþrýstingsmæl-
is, blóðrauðamælis, augn- og eyrnaspegils
og skoðunarbekks, eru sjónprófunartöflur
og áhöld til smærri aðgerða einu tækin,
sem þeir allir eiga. Hitaskáp hafa einungis
3 og það eru einmitt þeir sömu og aðgang
hafa að rannsóknarstofu í sama húsi og
stofa þeirra er. Aðgang að Ekg-tækjum,
smásjá og rectoscopi hafa aðeins fáir lækn-
anna.
Þessi ófullkomni tækjabúnaður heimilis-
læknanna kemur enn betur í ljós, þegar
skcðuð er tafla IV, sem segir til um þær
rannsóknir, sem læknir framkvæmir sjálf-
ur á stofu. Þar kemur í ljós, að blóðrauða-
mæling er hin eina rannsókn, sem allir
læknarnir gera. Sex þeirra nota indikator-
miða til að ákvarða sykur og eggjahvítu í
þvagi, en 5 mæla sökk og leita blóðs í saur.
Þegar haft er í huga, að þeir 3, sem að-
gang hafa að rannsóknarstofu, láta gera
þessar rannsóknir þar, er ljóst, að ekki
eru nema tvær mælingar, sem læknar
framkvæma sjálfir á stofu sinni að stað-
aldri.
UMRÆÐUR
I upphafi þessarar greinar var varpað
fram nokkrum spurningum til íhugunar
og jafnframt að nokkru leyti til úrlausnar.
Er heimilislæknisþjónusta hófst í
Reykjavík, sinntu læknar þeirri þjónustu
jainhliða öðrum störfum, svo sem vinnu
á sjúkrahúsum og öðrum læknisstörfum,
er til féllu.
í kringum 1960 varð nokkur breyting
á störfum heimilislækna, því að þá mynd-
aðist fyrsti vísir að ,,hreinum“ heimilis-
lækningum í borginni.
Árið 1967 urðu enn á ný þáttaskil. í
samningum sjúkrahússlækna við ríki og
borg var svo um hnútana búið, að sér-
fræðingar, er unnu á sjúkrahúsum, mættu
ekki hafa fleiri en 100 sjúklinga í sjúkra-
samlagi. Það leiddi af sér, að hámarkstala