Læknablaðið - 15.04.1986, Qupperneq 46

106
LÆKNABLAÐIÐ
músikalskur, og hafði enda lært til slíks og
verið í tónlistarskóla hér heima jafnframt
læknanáminu.
A þessum tíma myndaðist traust ævilöng
vinátta milli okkar þó að ekki yrðu samskipti
okkar eins mikil síðar á ævinni og þessa fjóra
mánuði, sem lestrarskorpan stóð yfir. Þegar
að loknu 1. hluta prófi hófum við félagarnir
samtímis verklegt nám á handlæknisdeild
Landspítalans og kom þá í Ijós hvert krókur
beygðist. Sigurður vann strax nótt og dag á
spítalanum til þess að læra sem allra mest.
Hann gerði sér þá þegar ljóst, að undirbún-
ingurinn undir ævistarfið tæki langan tíma og
gerði miklar kröfur, sem hann hlakkaði til að
mæta.
Sameiginlegir vinir okkar sænskir sögðu
mér oft síðar af Sigurði og fádæma dugnaði
hans og lagni við störf í Umeá. Hann var þar
eins og hér hvers manns hugljúfi.
Þrátt fyrir að áhugi Sigurðar væri að því er
virtist allur á starfinu, hafði hann samt tíma til
annarra iðkana og var mikill fagurkeri og
fjölhæfur listamaður. Hann gat bæði spilað á
hljóðfæri, samið lög og leikið ef svo bar
undir. Hann hafði einnig mjög góðan smekk
fyrir listmunum og voru margir sem dáðust að
austurlenskum teppum hans, sem valin voru
af mikilli kostgæfni.
Sigurður var meðalmaður á hæð, nokkuð
hnellinn, dálítið lotinn, en kvikur og kvikur í
hreyfingum. Andlitssvipurinn var nokkuð
ábúðarmikill, en þó glettinn og fjörlegur og
þótti mér oft sem hann þyrfti að setja sig í
stellingar til að sýna alvörusvip og ábyrgð.
Hann var hlýr í viðmóti og hafði alltaf létt og
vinsamleg orð á takteinum og greip oft til
eigin gælunafna á vinum sínum. Framsetning
hans var skýr og án málalenginga. Sigurður
var skapmaður og vildi ekki láta gera á hlut
sinn eða þess sem honum var kært, en kunni
þó vel að stýra vagni sínum. Áhugi hans var
mikill og vildi hann oft gleyma sér yfir
áhugamálum sínum og gleymdi þá oft stað og
stund og hefur þá vafalaust reynt á þolrifin í
ýmsum.
Sigurður var mikill lífi og starfi og ekki
síður í einkalífi. Hann var giftur ágætri konu,
Audrey Douglass, hjúkrunarfræðingi, sem
lifir mann sinn. Við þekktumst lítið, en mér
virtist hún hafa til að bera alla þá þolinmæði
og umburðarlyndi sem þurfti til að stýra og
styðja ofurhuga eins og Sigurði heitnum.
Börn þeirra eru fimm, fjórar dætur og einn
sonur.
Mikill harmur er kveðinn að fjölskyldu og
frændgarði Sigurðar, vinum hans og sam-
starfsmönnum.
En það er huggun harmi gegn, að minningin
um góðan mann og lækni sem vildi láta gott af
sér leiða og tókst það, lifir.
Desember 1985 Tómas Helgason