Læknablaðið - 15.01.1987, Page 50

34
LÆKNABLAÐIÐ
JÓN K. JÓHANNSSON
ÁMINNTUR
Jón K. Jóhannsson læknir kýs að veitast að
undirrituðum í Læknablaðinu 15. ágúst 1986
vegna áminningar sem honum var veitt vegna
ómaklegra ummæla hans um lækna og dylgjur
um gildi læknisvottorða sömu lækna. Siðanefnd
L. í. kemst að þeirri niðurstöðu að Jón K.
Jóhannsson hafi gerst brotlegur við Codex
Ethicus. Jón K. Jóhannsson sættir sig ekki við
þann úrskurð né heldur áminninguna. Hann kýs
að fara enn með ósannindi f þessu máli sem knýr
mig til að koma leiðréttingu á framfæri.
1. Heilbrigðisráðherra fór fram á að landlæknir
dragi áminninguna til baka. Eftir að
málavextir höfðu verið skýrðir fyrir
heilbrigðisráðherra féll hann frá þeirri ósk.
Þetta er Jóni K. Jóhannssyni fullkunnugt enda
þótt hann kjósi að geta þess ekki.
2. Fullyrðing Jóns K. Jóhannssonar um að...
»daginn eftir »veikindi« flugmanna
snarbatnaði þeim öllum og mættu til starfa« er
röng. (Hér var um að ræða 8 flugmenn).
3. Undirritaður kenndi sjálfur vottorðaskrif við
Læknadeiid Háskóla íslands um fimm ára
skeið og telur sig því geta talað af reynslu
þegar rætt er hvað læknanemum sé kennt um
ritun veikindavottorða enda þótt fjölmargir
aðrir kennarar fjalli einnig um ritun vottorða.
Það er staðreynd að lækni er heimilt að rita í
læknisvottorð að sér hafi verið tilkynnt um
veikindi sjúklings en hafi hins vegar ekki
skoðað sjúklinginn meðan á veikindunum
stóð.
Samkvæmt læknalögum ber læknum einungis
að votta það er hann veit sönnur á.
Kannanir í Bretlandi og Bandaríkjunum, þar sem
borin voru saman áhrif Zantac og címetidíns, leiddu í
ljós greinilega yfirburði Zantac.
Súlurnar sýna hlutfall endurtekinna skeifugarnarsára
eftir eins árs meðferð. Sjúklingarnir fengu ýmist
150 mg. Zantac daglega eða 400 mg. címetidín.
Bandaríkin:'1
ZANTAC 12%
Bretlandf ’
ZANTAC 20%
Umboðá Islandi:
G. ÓLAFSSON HF.
Grensásvegi 8 • P.O.Box 8640 • 128 Reykjavík
1) Silvis.S.E. et al., American Jóurnal ofMedicinc, 1984;77(5B):33.
2) Gough, K.R., Lancet, 1984; ii:659.
Tönur: Hvcr tafla innihcldur: Ranitidinum INN. klóríð, samsvarandi Ranitidinum INN 150 mg. Ahcndingar: Sársjúkdómur í skeifugörn og maga. Bólga í vclinda vegna bakflæðis (reflux
ocsophagitis). Zollingcr-Ellison syndromc. /Eskilcgt cr, að þcssar grciningar scu staðfcstar mcð spcglun. Varnandi mcðfcrð við cndurtcknu sári í skcifugörn. Til að hindra sármyndun í
maga og skeifugörn vcgna strcitu hjá mikið vcikum sjúklingum. Varnandi mcðfcrð við cndurteknum blxðingum frá maga cða skcifugörn. Frábcndingar: I£kki er ráðlcgt að gcfa lyfið van-
fxrum cða mjólkandi konum ncma brýn ástxða sc til. Ofnxmi fyrir lyfinu. Aukavcrkanir: l’rcyta, höfuðvcrkur, svimi. niðurgangur eða hxgðatrcgöa. Ofnxmisviðbrögö (ofnxmislost,
útbrot, angioncurotiskt ödcm. samdráttur í bcrkjum) koma fyrir cinstaka sinnum. Fxkkun á hvítum blóðkornum cða blóðflögum hafa scst nokkrum sinnum. Tímabundnar brcytingar á
lifrarstarfscmi. Millivcrkanir: Fkki þckktar. Varúð: Við nýrnabilun gctur þurft að gcfa Ixgri skammta lyfsins. Skammtastærðir handa fullorðnum: Töflur: Við sársjúkdómi ískeifugörn og
magu: 150 mg tvisvar á dag cða 300 mg að kvöldi. Mcðfcrðin á að standa í a.m.k. 4 vikur. jafnvcl þótt cinkcnni hvcrfi fyrr. Við reflux oesophagitis: 150 mg tvisvar á dag í 8 vikur. Við Zollin-
ger-Ellison syndrome: í upphafi 150 mg þrisvar á dag. Ekki cr mxlt mcð stxrri dagsskömmtum cn 90(1 mg. Vurnandimeðferð viðsári iskeifugörn: 15()mgfyrirsvefn. Skammtastærðir handa
hörnum: Lyfið cr ckki xtlað börnum. I'akkningar: Iöflur: 20stk. (þynnupakkað); (SOstk. (þynnupakkað).