Læknablaðið - 15.05.1987, Blaðsíða 54
186
LÆKNABLAÐIÐ
þeirri skoðun sinni, að hann hafi með nefndri
áminningu sinni til yðar farið út fyrir valdsvið
sitt.
Ragnhildur Helgadóttir (sign.)
Páll Sigurðsson (sign.)
Svo mörg eru þau orð.
í febrúarmánuði 1986 ritaði ég að gefnu tilefni
landlæknisembættinu og bar fram eftirfarandi
fyrirspurnir.
Telur embættið fjarvistarvottorð frá vinnu
fullnægjandi, sem orðað væri þannig:
1. Hr. N.N. etc. var óvinnufær með öllu
vegna sjúkdóms tímabilið frá til
dags. JKJ læknir.
og fram kæmi hjá lækninum aðspurðum, að
skoðun hafi aldrei farið fram á meintu
veikindatímbili.
2. Hr. N.N. etc. var óvinnufær tímabilið
frá til vegna veikinda að eigin sögn.
dags. JKJ læknir.
Engin skoðun hefur farið fram, læknirinn
skráir aðeins það sem viðkomandi tjáir honum
en leggur ekkert mat á sannleiksgildi þess.
3. Hópur manna eða starfsstétt, sem á í
vinnudeilu, lýsir sig alla veika ákveðna daga
þegar þeir hefðu átt að mæta til starfa,
læknisvottorð berast fyrir suma af þessum
starfsmönnum og er þá orðuð eins og í
dæminu hér að ofan, starfsmaðurinn er
óvinnufær að eigin mati, læknirinn leggur
þar ekkert til málanna. Jafnskjótt og
kjaradeilan hefur verið leyst, bráðbatnar svo
öllum starfsmönnunum.
Telur landlæknisembættið ástæðu til að kanna
betur slíkar uppákomur og þátt lækna í þeim?
Engin svör bárust og því ítrekaði ég þessar
spurningar í bréfi í september 1986 en viðbrögð
hafa engin verið. Embætti landlæknis stingur
undir stól spurningum er varða miklu fyrir
launþega og launagreiðendur í landinu. Þó varða
þær mestu fyrir læknastéttina í heild því það er
ekki vanzalaust og sízt til virðingarauka að
þrýstihópar í þjóðfélaginu geti veifað vafasömum
læknisvottorðum þegar þeim hentar í kjaradeilum
og síðan haft þá sömu lækna að háði og spotti
fyrir einfeldni þeirra og þjónustulipurð. Verður
þetta því einatt til að koma óorði á alla stéttina.
Ég vil því að lokum skora á landlækni að svara
ofannefndum fyrirspurnum, ef hann vill að menn
taki mark á honum.
Ég læt svo útrætt um þetta mál nema nýtt tilefni
gefist.
Jón K. Jóhannsson