Dagblaðið Vísir - DV - 30.05.2007, Blaðsíða 14

Ætli ráðamenn í sveitarfélögunum á höfuðborgarsvæðinu hafi
mikinn áhuga á að halda uppi öflugum almenningssamgöngum?
Af síðustu ákvörðunum þeirra að dæma er svarið nokkuð örugg-
lega nei.
Fyrir skemmstu var ákveðið að fækka ferðum verulega í sumar
frá því sem verið hefur í vetur. Að auki var gefið út að þegar ferðum
verður fjölgað á ný í haust þegar
örtröðin hefst á ný verða ferðirnar
mun færri en áður var. Þjónustan
við viðskiptavini Strætó bs. versn-
ar sem sagt enn. Nokkrar breyt-
ingar verða gerðar á leiðum. Ein er
felld niður og annarri breytt. Stofn-
leið 5 breytist þannig að nú fer hún
ekki framhjá helstu skólum líkt og
hún hefur áður gert. Kannski eru
engir námsmenn í Árbæ? Eða þá
að þeim er einfaldlega ætlað að
skipta um vagna, sem er fjarri því
yfirstíganlegt en vissulega hindrun í því að fá fólk upp í vagnana,
sérstaklega þegar aðstaðan til að skipta um vagn er jafn óaðlaðandi
og hún er eftir síðustu breytingar í Ártúnsbrekku.
Á þeim rúmlega 20 árum sem eru liðin síðan sá sem hér skrifar
steig fyrst upp í strætisvagn hefur þjónusta við vegfarendur versn-
að nokkuð jafnt og þétt. Ferðum hefur fækkað og leiðakerfinu hef-
ur verið breytt aftur og aftur. Breytingarnar voru ekki alltaf alslæm-
ar en oftast nær verra af stað farið en heima setið. Enda gefa tíðar
breytingar til kynna að fyrri breytingar hafi ekki gengið upp.
Hvernig væri nú að sveitarstjórnarmenn skipuðu einhverja í
stjórn Strætó sem hafa virkilega áhuga á uppbyggingu almennings-
samgangna? Jafnvel einhverja sem ferðast með strætisvögnum. Eða
er það of byltingarkennd hugmynd?
Brynjólfur Þór Guðmundsson
miðvikudagur 30. maí 200714 Umræða DV
Algjört áhugaleysi
„Hvernig væri nú að
sveitarstjórnarmenn
skipuðu einhverja í
stjórn Strætó sem hafa
virkilega áhuga á upp-
byggingu almennings-
samgangna?“
ÚtgáfufélAg: Dagblaðið-Vísir útgáfufélag ehf.
StjórnArformAður: Hreinn loftsson frAmkVæmDAStjóri: Hjálmar Blöndal
ritStjóri og áByrgðArmAður: Sigurjón m. Egilsson
fulltrÚi ritStjórA: janus Sigurjónsson
Umbrot: dv. Prentvinnsla: Prentsmiðja morgunblaðsins. Dreifing: Árvakur. dv áskilur sér rétt til að
birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
fréttAStjóri: Brynjólfur Þór guðmundsson
AðStoðArritjóri: Sigríður Dögg Auðunsdóttir AuglýSingAStjóri: Auður Húnfjörð
Spennufallið
Einkabílstjóri eða ekki?
Jóhanna Sigurðardóttir er snúin
aftur í félagsmálaráðuneytið, en
síðast þegar hún fór með völd þar
á bæ vakti hún
athygli fyrir að
gefa lítið fyrir
ráðherrabíla og
einkabílstjóra.
Nú velta ýmsir
því fyrir sér hvort
kröfur Jóhönnu
hafi aukist á
þeim þrettán
árum sem hún
hefur verið í stjórnarandstöðu, eða
hvort hún muni áfram ferðast á
einkabíl líkt og óbreyttir þingmenn
gera.
Guðlaugur hvergi sjáanlegur
Hundrað ára afmæli Klepps var
haldið um síðustu helgi með
pompi og prakt. Öll helstu fyr-
irmenni þjóð-
arinnar mættu
og voru þar á
meðal hinn nýi
umhverfisráð-
herra Þórunn
Sveinbjarn-
ardóttir sem
heiðraði gesti
með nærveru
sinni. Mönn-
um þótti vel til takast enda fékk
afmælið mikla og góða umfjöll-
un. Athygli vakti þó að nýi heil-
brigðisráðherrann Guðlaugur
Þór Þórðarson lét ekki sjá sig
í afmælinu. Þá bíða vistmenn
og starfsfólk ennþá spennt eftir
fyrstu heimsókn heibrigðisráð-
herrans.
Að bíta ekki í höndina
Steingrímur Sævarr Ólafsson
talar um það á bloggsíðunni sinni
í tengslum við meintar hótanir
Kastljóssins í garð viðmælenda
sinna að hann skilji vel mann-
inn sem vill ekki bíta í höndina
sem fæðir hann, eins og Stein-
grímur orðar
það sjálfur. Það
vakti athygli
að Steingrímur
veldi þessi orð
því hann hefur
sjálfur verið
gagnrýndur
fyrir það, bæði
innanhúss og
utan 365, að
hann passi sig nú vel á því að bíta
ekki í framsóknarhöndina sem
löngum hafi fætt hann.
Sandkorn
Okkur þykir mörgum varið í þá tíma þegar mikið
gengur á. Það brestur á með eldgosi eða kosningum
og allir verða hálftjúllaðir. Orðið tjúllaður hlýtur ann-
ars að vera eitt áhugaverðasta orð þjóðtungunnar. Ég
ímynda mér að það sé af dönskum uppruna eins og
svo mörg intressant tökuorð. Ég man sérstaklega eft-
ir einu úr frumbernsku minni við Njálsgötuna. Það
var orðið fortó sem Sigríður amma mín notaði æv-
inlega um gangstéttina fyrir utan húsið. Annað orð
sem hún notaði undantekningarlítið ef hún þurfti að
láta einhvern, til dæmis mig, skjótast út í búðina sem
stóð á horni Njálsgötu og Frakkastígs: „Æ, hlauptu
út í Portland og kauptu svolítinn molasykur.“ Amma
vissi jafn vel og ég að búðin hét Hilmarsbúð. Þetta
Portland hennar ömmu minnar er samt ef til vill að-
eins of sértækt til að því sé hleypt út í málþróunar-
umræðuna.
En þetta var útúrdúr frá vangaveltunum um þá
hugarfró sem æsilegir atburðir færa okkur. Þá er ekki
átt við að yfir mann færist værð og maður taki að
leggja við hlustir eftir nið aldanna. Öðru nær, mað-
ur verður eins og æðibuna af tómum spenningi yfir
því að maður sé að verða vitni að sögulegri fram-
vindu sem endar í marktækri sögulegri vörðu í fram-
þróun mannkynsins. Ef ekki mannkynsins þá í sögu
eyþjóðar eða jafnvel hluta eyþjóðar, til dæmis íbúa
Siglufjarðar eða Seltjarnarness.
Mér þykir þessi tilfinning eftirsóknarverð. Þegar
fréttatímar ljósvakamiðla riðlast og lengjast úr öllu
hófi og fjalla aðeins um þetta eina. Þá er eitthvað
mikið og merkilegt í pípunum og eins gott að hafa
sig allan við og missa ekki af neinu pústi úr hinum
mikla reykháfi frétta og almæltra tíðinda.
Dæmi um svona ástand eru nýafstaðnar kosning-
ar. Við þessir fréttaþyrstu sívökulu einstaklingar fitn-
uðum eins og púkar á fjósbita dag frá degi. Það ískr-
aði í okkur þegar hin og þessi flugufregnin um hitt
eða þetta upphlaupið fór eins
og eldur í sinu um fjölmiðlaeyru okkar og augu. Og
svo var kosið. Óvéfengjanlegur sannleikur kjörkass-
anna var afhjúpaður eins og laukur fram á rauða-
morgun annars í kosningum.
Spennan fór umsvifalaust í þriðja veldi. Hvað
næst? Hvað gera þeir Gissur og Geir, Gunnar, Héð-
inn og Njáll nú? Nú varð fyrst gaman að vera til. Hver
hringdi í hvern og hver hringdi ekki í hvern? Hvenær
spælir maður mann og hvenær spælir maður ekki
mann?
Í þetta fóru nokkrir dagar og taugar samfélagslega
meðvitaðra voru nú þandar til hins ítrasta. Svo leyst-
ist fléttan eins og í góðu sakamálaleikriti, réttlætið
sigraði að lokum eins og í kvæðinu og spáný stjórn
leit dagsins ljós. Hún er að vísu skipuð 41,66% sama
mannskapnum og fyrir kosningar. Þessa tölu set ég
fram til að sannreyna hvort lesendur þessa kjallara, ef
einhverjir eru, séu ef til vill sleipari í prósentureikn-
ingi en ég og leiðrétti 41,66 prósentin ef þau standast
ekki. Ég er nefnilega staddur í miðju spennufalli eft-
ir fleiri vikna óvissuástand um framtíð mína, minna
nánustu og þjóðarinnar allrar. Nú er komin naglföst
niðurstaða sem enginn getur hnikað, ekki einu sinni
páfinn. Er þá nema von að maður reyni að efna til
örlítillar óvissu um eiginlega hvað sem er, bara til að
framlengja ofurlítið hinni eftirsóknarverðu óræðu
tilfinningu sem á undan er lýst? Eins og barn sem
ríður heim til Hóla á harðri hnéskel einhvers fram-
takssams ættinga síns, afur og aftur og segir alltaf
þegar reiðtúrnum lýkur: „Aftur!“ Í augnaráðinu og
svipnum er blanda hræðslu og eftirvæntingar sem
verður að bregðast við.
En nú lítur út fyrir að kosningareiðtúrnum til Hóla
sé endanlega lokið og ekki annar betri í burðarliðn-
um svo best verður séð. Við fréttafíklarnir vinnum
gegn spennufallinu með því að missa ekki af einum
einasta fréttatíma, við þaullesum blöðin og höngum
þess á milli á veraldarvefnum. Besta meðalið gegn
spennufalli eru ný stórtíðindi. Við bíðum spennt eft-
ir næsta skúbbi og lýsum á meðan eftir fólinu sem
lét fyrst út úr sér ofnotuðustu klisju síðari ára: Engar
fréttir eru góðar fréttir! Þetta er eitthvert stærsta öf-
ugmæli vorra tíma, ekki síst í miðju spennufalli.
VAlGEir Guðjónsson
tónlistarmaður skrifar
„Við þessir fréttaþyrstu sívökulu ein-
staklingar fitnuðum eins og púkar
á fjósbita dag frá degi. Það
ískraði í okkur þegar hin og
þessi flugufregnin um hitt
eða þetta upphlaupið fór eins
og eldur í sinu um fjölmiðla-
eyru okkar og -augu.“
Þórir Hansson, 15 ára! Hér er þinn hluti ágóðans af
þessu kjánalega myndbandi sem allir jafnaldrar þínir
hafa horft á því þeim leiðist eins og
þér! Við borgum þér með bros á vör
100.000 milljónir króna!
Munurinn á því hvernig milljónamæringar
urðu til fyrir 100 árum síðan og svo nú
Margrét! Loksins eftir 20 ára strit
og fátækt hef ég loksins fundið hina
fullkomnu lausn... nú verðum við rík!
Dugguvogi 12 - 104 Reykjavík - S: 517 7040 - www.hobbyhusid.is
Opnunartími: mán-föst 10.00-18.00, laugard 13.00-17.00, sunnud 13.00-16.00
Mikið úRval
af hjólhýSuM
verð frá 1.690.000
og húsbílar verð frá 4.990.000
Skoðaðu úrvalið hjá okkur.