Innsýn - 01.04.1976, Blaðsíða 3

ERLING B. SNORRASON
3
frá ritstjörninm
1. Kor. 10,13.
“Vill maöurinn grípa í guölegan kraft
og standa gegn Satan meö ákveöni og
þrautseigju, eins og Kristur í baráttu
sinni viö óvininn í eyöimörkinni?
Guö getur ekki frelsað manninn und-
an valdi satans, gegn vilja mannsins.
Maðurinn veröur aö vinna meö sínum
mannlega krafti, meö hjálp guðlegs
krafts frá Kristi, aö því að standa gegn
hinum illa og sigra, hvaö sem þaö kost-
ar. í stuttu máli, maðurinn veröur aö
sigra á sama hátt og Kristur sigraði. Það
eru mikil forréttindi að vinna sigur í hinu
almáttuga nafni Jesú. En fyrir þann
sigur getur maöurinn oröiö erfingi Guös
og meöerfingi Jesú Krists.
Þetta gæti hins vegar aldrei oröið ef
Kristur gerði allt saman. Maöurinn verö-
ur aö gera sitt. Hann verður sjálfur aö
vinna sigur fyrir þann styrk og þá náð
sem Kristur gefur honum. Maöurinn
verður aö vera samstarfsmaður Krists í
þessu verki aö vinna sigur.
Fórnarlömb illra venja veröa aö vakna
og sjá nauðsyn þess að leggja eitthvaö
á sig sjálf. Þótt aðrir leggöu sig alla fram
til aö lyfta þeim upp, þótt náð Guös væri
gefin í ríkum mæli, þótt Kristur myndi
hvetja, og englar hans þjóna, þá myndi
samt allt þetta veröa til einskis ef þeir
vöknuöu ekki upp sjálfir og tækju upp
baráttuna sjálfir"
“Þeir sem setja traust sitt á Krist eiga
ekki aö vera þrælar einnar einustu illrar
venju eöa tilhneigingar hvorki sjálfskap-
aörar né aö erfðum fenginnar.
í staö þess aö vera haldin í þrældómi
hinna lægri eðlishvata, eiga þeir aö hafa
stjórn á sérhverri löngun, lyst og ástríðu.
Guð hefur ekki yfirgefiö okkur til aö
berjast í eigin mætti gegn hinu illa.
Hverjar svo sem tilhneigingar okkar til
ills eru, hvort heldur meöfæddar eöa
áskapaöar, þá getum viö unnið sigur á
þeim fyrir þann kraft sem hann er reiðu-
búinn að veita okkur."
Hinar sterkustu freistingar geta ekki
afsakað synd.
Þaö skiptir ekki máli hversu mikill
þrýstingurinn erá sálina, synd og afbrot
er okkar eigið verk. Hvorki neimur né
helvíti getur þvingaö eina einustu sál til
aö fremja illt.
Satan ræöst á okkur þar sem viö
erum veikust fyrir, en viö þurfum ekki aö
bíöa ósigur. Alveg sama hversu hörö
eöa óvænt árásin er, Guð hefur séö
okkur fyrir hjálp, og í hans mætti munum
viö sigra"
1.4T 32,33
2. MH 174—176
3. PP421