Innsýn - 01.04.1976, Blaðsíða 9

9
ana og þá sérstaklega hann sjálfan.
Hann mælti mjög fagurlega og
smjaðrandi til þeirra.
“Margir ykkar gátu ekki trúað mér“,
mælti hann,“ þegar ég sagði ykkur að
stjórnin væri ekki eins réttlát og hún ætti
að vera. Faðirinn segir Syninum allt, en
ég fæ aldrei neitt að vita um áform
þeirra. Ég tel það ekki sanngjarnt gagn-
vart stöðu minni sem aðal leiðtogi, og
ég tel það ekki rétt gagnvart ykkur,
þegar leiðtogi ykkar er ekki hafður með í
ráðum. Ég veit að þið hljótið að vera mér
sammála og viðurkenna að það sé ekki
sanngjarnt gagnvart ykkur eða mér."
Englarnir sátu skelfingu lostnir. Gat
það verið að Lúsífer væri að álasa Guði
og stjórn hans? Nei, það gat ekki verið.
Eyru þeirra gátu ekki hafa heyrt rétt.
En Lúsífer hélt áfram hreykinn og
sjálfsánægður.
“Nei, þið gátuð ekki trúað mér, þegar
ég reyndi að segja ykkur hvað var á
seyði. En nú vitiö þið sannleikann sjálfir.
Þiö heyrðuð það með eigin eyrum. Mun-
ið þið eftir stóra fundinum sem Guð
bauð til ekki fyrir löngu? Munið þið
hvernig allt það sem Faðirinn talaði um
var um heiður Syninum til handa? Hann
sagði ekki orð um að gera eitthvað fyrir
okkur englana."
Sumir viðstaddra kinkuðu kolli sam-
mála, aðrir hristu höfuðið á móti og enn
aðrir sátu þögulir.
“Samkvæmt ræðu Föðurins þann
dag,“ hélt Lúsífer áfram, “mun allt frelsi,
sem við englarnir höfum notið til þessa
dags, verða tekið frá okkur. Hann setti
Soninn sem algjöran stjórnanda yfir
okkur, ekki satt?“
Ökyrrð varð meðal englanna. Þeir
byrjuðu að hvísla sín á milli. “Þetta er
ekki rétt,“ sögðu sumir. “Lúsífer gæti
haft á réttu að standa," andmæltu hinir.
“Lúsífer hækkaði röddina svo að allir
gætu heyrt hann. “Ég bauð til þessa
fundar til þess að láta ykkur vita, að ég
mun ekki þola þennan ágang lengur á
rétti ykkar og mínum. Ég hef ákveðið að
ná þeim heiðri sem mér ber, og ég mun
verða leiðtogi allra þeirra sem mér vilja
fylgja. “Ég lofa ykkur nýrri stjórn, þar
sem engar reglur eru.“
Eftir þetta var allt á ringulreið meðal
englanna. Allir virtust vera ósammála.
Lúsífer lyfti upp hægri hendi og hróp-
aði, “Allir þeir sem vilja hafa mig sem
leiðtoga, og vilja fylgja mér í myndun
nýrrar stjórnar, standi upp.“
Fáeinir af bestu vinum hans stóðu upp
nú þegar. Aðrir stóðu upp hægt og
tregðulega, eins og þeir væru ekki fylli-
lega búnir að hugsa málið. Margir stóðu
upp en settust niður aftur, eins og þeir
gætu ekki ákveðið sig. Þeir sem stóðu
voru önnum kafnir við að örva aðra til að
standa upp líka. Nokkrir ákváðu að
standa upp og sameinast hópnum
vegna þess að það var vinsælt.
Allan tlmann var Lúsífer önnum kaf-
inn við að hrópa hvatningarorð og lof-
orð til þeirra sem vildu fylgja honum.
Löghlýðnu englarnir urðu forviða er
þeir sáu hve vel Lúsífer gekk að koma á
uppreisn gegn Guði. Þeir reyndu að
hjálpa öðrum að sjá mistök sín með því
að fá þá til að hlusta á hin illu áform
hans og sýndu fram á að hann færi með
ósannindi gegn Guði.
“Þrælar,“ öskraði Lúsífer með fyrir-
litningu og benti á löghlýðnu englana.
“Blekktir, vesælir þrælar. Of huglausir til
að berjast fyrir rétti ykkar. Hræddir við
að krefjastfrelsisykkar."
Fundurinn var um það bil að leysast
upp í algjörri ringulreið. Hliðhollustu
fylgjendur Lúsífers þyrptust í kringum
hann til að óska honum til hamingju og
bjóða honum stuðning sinn og aðstoð.
Lúsífer var framúrskarandi ánægður
með árangurinn. Með svona góðri byrj-
un var hann viss um að allir englarnir
yrðu á bandi hans.