Kjarninn - 26.09.2013, Blaðsíða 36

05/06 kjarninn Danmörk
Í nóvember 2012 fór bankinn af stað með mikla auglýs-
inga- og ímyndarherferð undir heitinu „New Normal – New
Standard“. Skemmst er frá því að segja að þessi herferð hafði
þveröfug áhrif og auglýsing bankans var talin sú versta í
landinu það árið. Ekki tók betra við þegar bankinn ákvað í
ársbyrjun 2013 að almennir borgarar, hinn svokallaði litli
maður, skyldu framvegis þurfa að borga fyrir að vera með
venjulegan launareikning, oft kallaðan tékkareikning, í
bankanum. Gjaldið miðaðist við 480 krónur (um 10.500
íslenskar) á ári. Þetta þótti ekki góð latína, að þurfa að borga
fyrir að vera með bankareikning. Almenningi (litla mann-
inum) fannst hann settur til hliðar og ekki lengur skipta
máli, nú væri greinilegt að Danske Bank væri með hugann
við stórlaxana. Enda viðurkenndu stjórnendur bankans að
stefnan væri sú að sinna fyrst og fremst fyrirtækjum og þeim
sem mikið hefðu umleikis í viðskiptum. Ekki bætti úr skák að
bankinn lokaði fjölmörgum útibúum og nú eru í landinu öllu
aðeins 55 útibú, þar sem hægt er að taka út reiðufé og borga
reikninga. Önnur útibú eru eingöngu svokölluð ráðgjafar- og
þjónustuútibú. Þetta varð til þess að á síðasta ári yfirgáfu um
það bil 100 þúsund viðskiptavinir bankann og hafa lang flestir
þeirra hafa flutt viðskipti sín yfir í Nordea-bankann. Þótt
margir viðurkenni að Danske Bank hafi gert það sem aðrir
bankar þorðu ekki, varðandi fækkun og breytingu á starf-
semi útibúa, hefur bankinn eigi að síður fengið á sig ímynd
þess sem lætur sig almenning litlu varða. Nýleg könnun
staðfesti þetta álit; þar sögðu flestir að Danske Bank væri
ekki lengur stofnun fólksins heldur fyrirtækjanna, stóru
fyrirtækjanna vel að merkja.
Að lokum varð það niðurstaða bankastjórnarinnar að Ei-
vind Kolding væri ekki rétti maðurinn til að stýra skútunni.
Enginn efast um hæfni hans og hæfileika, sagði formaður
bankastjórnarinnar í blaðaviðtali, hann hefði hins vegar
ekki verið á réttri hillu. Eitt dönsku blaðanna sagði frá því að
sumir starfsmanna bankans hefðu sín á milli kallað Eivind
Kolding útgerðarmanninn, en blaðið taldi það til marks um
takmarkað álit starfsmanna á stjórnandanum.