Kjarninn - 26.09.2013, Qupperneq 59

9
Stjórnmálaflokkar. Það er ekki hægt að lagfæra
fyrirtækjaumhverfið nema taka samtímis á
stjórnmálunum. Stjórnmálaflokkar ættu ekki
að mega taka við gjöfum eða fjárframlögum frá
fyrirtækjum. Punktur. Það er engin ástæða fyrir
fyrirtæki sem hefur þá kjarnastarfsemi að framleiða og selja
vörur að hafa skoðun á stjórnmálum. Eðlilega vilja útgerðar-
fyrirtæki stjórnmálamenn sem eru hlynntir óbreyttu fyrir-
komulagi en þau eiga ekki að geta beitt fjárhagslegum þunga
sínum til að ná fram skoðunum. Eigendum fyrir tækisins er
frjálst að leggja til peninga í eigin nafni. Til viðbótar eiga
öll fjárframlög í stjórnmálaflokka að vera opinber, hversu
lítil sem þau eru. Þetta skal vera aðgengilegt á netinu og
birt í rauntíma. Kjósendur eiga að geta séð einni viku fyrir
kosningar hverjir hafa lagt mest fé af hendi á þeim tíma-
punkti – og það á að vera auðvelt fyrir þá að tengja þær upp-
lýsingar saman við eignakortið sem rætt er um í #1.
Ef allar þessar tillögur yrðu að veruleika þyrfti fyrst að
rannsaka hvaða fjármagnsþrýstingur myndast á kerfið.
Það er mjög líklegt að þar sem fyrirtækjum væri bannað
að fjárfesta í óskyldum rekstri myndi verða til gríðarlegur
þrýstingur að greiða út stórar upphæðir í arð. Þar þyrfti að
skoða einhvers konar skammtímalausn sem myndi lágmarka
skattgreiðslur á eigendur við slíka aðgerð, og hjálpa til að
innleiða þessi lög.
Vissulega má færa rök fyrir því að sumar hugmyndirnar
hér að ofan séu brot á persónuvernd og verið sé að setja
íslenskum markaði allt of miklar hömlur. En staðreyndin er
sú að markaðurinn á Íslandi er allt of lítill til að geta verið
alger lega frjáls. Að auki þolir landið ekki sömu fyrirtækja-
leynd og aðrir stærri markaðir. Varðandi birtingu persónu-
upplýsinga er ekkert sem þvingar einstaklinga til þess að
fjárfesta á markaðnum. Þeir geta auðveldlega sett peninginn
í banka, og treyst á bankaleynd – og á einhverjum tímapunkti
mun opnast fyrir erlendar fjárfestingar, sem mun auðvelda
Íslendingum að ávaxta fé sitt á öðrum stöðum.
En ef Íslendingar ætla sér að spila á heimavelli eru auknar
kröfur um viðskipti fyrir opnum tjöldum og einfaldari eigna-
tengsl. Þó að þessar reglur myndi aukinn kostnað á fjárfesta
miðað við fjárfestingar erlendis sækjum við alltaf heim á
endanum. Jafnvel þótt við höfum búið erlendis í níu ár.
Lærum af reynslunni.
Kjarninn tekur á móti
aðsendum greinum. Ekki er
tekið við greinum lengri en
700 orð. Mynd af höfundi
verður að fylgja.
Sendið greinar á
ritstjorn@kjarninn.is
05/05 kjarninn ÁlIT