Sagnir - 01.04.1984, Síða 48

HAFNALAUS HÖFUÐSTAÐUR
AfatoAukort eftir man fírn. Grðndat.
I. Mei>iiiii(;arliúsið (I'ingluUið) Il.mkahú'ið gamln. I.aiulshiifdiiicjahúsið. 4 I>ltinuskðlinn 5. Ski'ilalx'ikhlaðau. n. Dóiiikirkjan 7. Iðnaðai
iiiaiinahúsið. S. (ioiMlteniplaraliU'ið n. Itarn uskólinn. 10. I .andsbankinn. 11. Pósthii'ið. 12. Al|iiii).'ishúsið i j. Apótekið. 14. Katólska kirkjan.
15 Sjómannaskólinn. lO. Spitalinn. 17. Kvennaskólinn.
Smithsbryggja, Zimsensbryggja
og loks Frederiksensbryggja. Pess-
ar bryggjur Reykjavíkurkaup-
manna voru sumar lítið augnayndi
og notagildi þeirra takmarkað. í
flestum tilvikum gátu skip ekki
lagst að þeim, svo kaupmenn
urðu að nota smábáta við vöru-
flutninga frá skipi til lands. Við
upphaf þessarar aldar voru þilskip
Reykvíkinga orðin 36, en þau gátu
hvergi lagst að bryggju. Hvar
voru forráðamenn bæjarins?
Hvers vegna var ekki betur hlúð
að verslun og útgerð?
Bæjarbryggjan - Stein-
bryggjan - Tryggvasker
Auk ofantaldra bryggjusporða
blasti við augum aldamótamanna
Unnið að uppskipun við Steinbryggju.
Aðstaðanþar var engu betri en við bryggj-
ur kaupmanna.
hin svokallaða Steinbryggja, sem
áður hafði verið nefnd Bæjar-
bryggjan. Hún lá beint undan
Pósthússtræti og var gerð árið
1884. Þetta var fyrsta hafnar-
mannvirkið sem yfirvöld bæjarins
stóðu að en það var hvorki nota-
drýgra né tilkomumeira en smá-
bryggjur kaupmanna. í blaði sínu
ísafold sagði Björn ritstjóri Jóns-
son eftirfarandi um þessar fram-
kvæmdir:
Bæjarbryggjan mikla, sem bæj-
arstjórnin hefur snarað í tíu
þúsund krónum, er svo vís-
dómslega gerð, að það verður
hvorki lent við hana um flóð
né fjöru og sjór gengur upp
eftir henni endilangri, efekki er
nær hvítalogn, og er þá ekki
fyrir aðra en vatnsstígvélaða að
Áþessu Reykjavíkurkortisést að Hafnar-
strœtið bar nafn með rentu um aldamótin.
Gatan lá í sveig meðfram fjörukambinum
og íJjörunni kúrðu smábryggjur kaup-
matina og Steinbryggjan.
nota hana. (ísafold 11. árg.
(1884) 41, bls. 161)
Árið 1891 var ástand Bæjar-
bryggjunnar slíkt að talið var
vonlaust að gera við tréverkið
„... sem nú er allt étið og maðk-
smogið og nrjög af sér gengið."
Ákveðið var því, að sá hluti
bryggjunnar sem var úr tré skyldi
hlaðinn úr grjóti. Ráðist var í
þessar framkvæmdir árið 1892 og
var bryggjan síðan kölluð Stein-
bryggjan. Ekki bættu þessar
miklu viðgerðir þó úr skák, því
stöðugt grynnkaði umhverfis
bryggjuna vegna þess að sandur
safnaðist að henni beggja vegna.
Árið 1906 tók Tryggvi Gunnars-
son bankastjóri að sér að stækka
bryggjuna. Skömmu síðar
skemmdist hún nokkuð og árang-
46 SAGNIR