Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1957, Side 46

Det var i hans raude indre
ein trong til á gje seg all
som berre ein hjartekald
innefrysing kan hindre.
I stolt majestet lág han einsam mot kveld
og kjende all kulden ná seg.
Dá tok han sin snöhjelm pá seg
og vart til eit kaldt, kvitt fjell.
Norsk bauta
Bautasteinar ved álmannvegen
der bilane fer forbi. . .
Ingen ser eller höyrer steinen
tala om kvorven tid.
Minnesmerke ved tronge stigar
der du med tol lyt gá . . .
Auga ser, og ditt öyra höyrer
hjarto som levde, slá.
Reis meg eingong ein minnevarde,
men ikkje ved álmannveg, —
heller der eg i bratte kneikar
heim til mitt Noreg dreg.
44
DAGSKRÁ