Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.06.1957, Síða 50

um hina nýju stefnu hefur verið svo
hatramt hér á landi, að slíkt uppgjör
hefur varla verið tímabært fyrr en
nú. En ég held nú að það sé að byrja.
— Vonandi. Fyrr en slík sundur-
greining hefur átt sér stað, skellur
höggið af því sem illa er gert á allri
ógurlegan tíma. Að minnsta kosti
þarf ég ógurlegan tíma! En mig lang-
ar til að gera úr þessu, ja, fallega
hluti, — jafnvel listaverk. Og í raun-
inni finnst mér ég hafa verið að mála
ineðan ég hefi verið að þessu, nema
hvað Jietta er erfiðara.
Teikning íyrir umbúðir
um smjör
Mjólk ursam sölu n nar,
1956
nýju listinni í heild, líka því sem á
Jiað sízt skilið. Það er jafn mikil fjar-
stæða að tala um abstraktlist í heild
eins og að segja um nýjar kvik-
myndir, að Jiær séu annaðhvort for-
takslaust slæmar eða fortakslaust
góðar.
— Finnst |>ér vera kyrkingur í
list okkar sem stendur?
— Mér finnast of margir vera mál-
verkaþýðendur, og því miður þýða
þeir fjandi illa sumir. Það er allt í
lagi að menn verði fyrir áhrifum og
læri, en hafi þeir ekki þörf til að segja
eitthvað frá eigin brjósti — eða
hæfileikann til Jress — er ekki vert
að þeir séu að þessu.
— Ég var að glugga í möppurnar
þarna áðan. Það væri synd að segja
að þú hristir Jietta fram úr erminni.
— Blessaður vertu, þetta þarf
— Það cr orðið langt síðan að J)ú
hefur málað olíumynd.
— Ég held því fram, að olíulitir
séu þeir verstu og úreltustu litir fyr-
ir þessa nýju list sem hugsazt geta.
Þeir eru gerðir fyrir allt annað og
henta alls ekki listformi, sem bygg-
ist á hreinum flötum.
— Það er mikið talað um innilok-
un listamanna, að þeir nái ekki til al-
mennings.
— Það er rétt, þessi gjá er til. En
hún brúast aldrei með því einu að
fólk sæki myndlistarsýningar. Sjáðu
til. Annarsvegar erum við, lista-
mennirnir, sem vinnum þrotlaust
allan daginn, allan ársins hring. Það
er því eðlilegt, að J)að sem við ger-
um sé í sífelldri breytingu. Hinsveg-
ar er svo maðurinn, sem vinnur sína
48
DAGSKRÁ