Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.2007, Blaðsíða 46

Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.2007, Blaðsíða 46
Föstudagur 5. október 200746 Helgarblað DV Sakamál Árið 2006 sendi átján ára Dani í Óðinsvéum í Danmörku rafrænan póst til aðalskrifstofu Vinstri flokksins í Danmörku. Orsendingin var svohljóð- andi: „Fogh er dauður innan níu daga frá degin- um í dag. Nei við stríði Árósa.“ Ungi maðurinn var handtekinn sólarhring síðar eftir að lögregl- an hafði rakið orðsendinguna. Eftir að búið var að meta aðstæður hans og vegna þess að hann hafði þá þegar verið tíu daga í varðhaldi, var hann dæmdur til sextíu daga skilorðsbundinnar fangelsisvistar. Taldi sendandinn sig sleppa með skrekkinn og var hinn sáttasti. En það átti eftir að breytast og ekki til hins betra. Eystri-Landsréttur ósammála Þegar staðfesta átti skilorðsdóminn í Eystri- Landsrétti kom babb í bátinn. Þar á bæ voru menn engan veginn sammála og fimm af sex dómurum töldu að hótunin væri „árás á hið lýðræðislega samfélagsform“ og mæltu með strangari refsingu. Það varð niðurstaða rétt- arins að sakborningur skyldi dæmdur til sex- tíu daga fangelsisvistar, óskilorðsbundið. Það er því óhætt að segja að þetta hafi verið unga manninum dýrt spaug, ekki síst í ljósi þess vitn- isburðar sem hann gaf. Þar kom meðal annars fram að hann hefði verið að athuga með póst sinn í tölvu í Ungdómshúsinu í Óðinsvéum og honum leiddist ógurlega. Og orðsendinguna sendi hann af einskærum leiðindum! Eystri-Landsréttur í Danmörku tekur hart á hótunum gegn opinberum starfsmönnum: Tveir mánuðir í grjótinu Albert Hamilton Fish er af mörg- um talinn truflaðasti morðingi í sögu Bandaríkjanna. Morð voru ekki eina ástríða hans, því hann fékk einnig útrás í mannáti, sjálfspyntingu og barnagirnd. Fish fæddist árið 1870 í Washington í Bandaríkjunum. Eftir að faðir hans lést var Fish vistaður á munaðarleysingjahæli, þá fimm ára að aldri. Á hælinu varð hann fyrir og varð vitni að kynferðislegri niðurlægingu og hrottalegum bar- smíðum. Dvaldi hann á hælinu í tvö ár, en var þá sendur til móður sinn- ar á ný, en áhrif vistunarinnar voru varanleg og hann sagði síðar að hún hefði eyðilagt geð hans. Eftir að hafa útskrifast úr framhaldsskóla fékkst hann við ýmis störf og ferðaðist um landið. Ferðalög hans gáfu honum kærkomið tækifæri til að fremja þau ódæði sem hugur hans stóð til. Árið 1910 framdi hann sitt fyrsta morð og pyntaði fórnarlamb sitt og af- skræmdi líkama þess. Einbeitti sér að börnum Eftir fyrsta morðið urðu börn uppáhaldsfórnarlömb hans, þau voru að hans mati varnarlaus og auðveld skotmörk. Sérstaklega voru drengir í uppáhaldi hjá honum. Á þriðja áratug síðustu aldar flakkaði Albert Fish milli ríkja og í slóð hans voru ótal lík og barnshvörf. Fórnar- lömb hans upplifðu öll pyntingar og limlestingar áður en þau voru myrt með því sem Fish kallaði „áhöld helvítis“, en það voru kjötöxi, slátr- arahnífur og sög. En sársauki annarra nægði Al- bert Fish ekki til svölunar. Hann stakk nálum svo djúpt í sinn eigin líkama að þær festust. Einnig kunni hann vel að meta að vera barinn með gaddaspöðum. Handtaka og geðsjúkrahúsvist Á ferli sínum var Albert Fish handtekinn þó nokkrum sinnum. Kærurnar gátu hljóðað upp á allt frá því að senda dónaleg bréf til þess að vera geðveikur. Hann átti það til að standa og öskra upp í himininn að hann væri Kristur. Hann sagði öllum sem heyra vildu að Guð segði hon- um að drepa. Þrátt fyrir að vera vist- aður nokkrum sinnum á geðveikra- hælum var honum alltaf sleppt því læknar töldu hann heilan á geði þótt hann væri svolítið skrítinn. Eitt fórnarlambanna Árið 1928 knúði hann dyra hjá Edward Budd á Manhattan í New York, því hann girntist Grace, dótt- ur Budd-hjónanna. Hann kynnti sig sem Frank Howard og komst í náðina hjá fjölskyldunni með því að bjóða sonum Budd-hjónanna vinnu. Eftir að hafa áunnið sér traust fjölskyldunnar bað hann leyf- is að fara með Grace í afmælisboð. Það var auðsótt mál, en varla þarf að taka fram að Grace komst aldrei í neitt afmælisboð, enda um full- kominn uppspuna að ræða. Fish fór með Grace í yfirgefið hús í Westchester þar sem hann kyrkti hana og snæddi. Sex árum síðar barst Budd-fjölskyldunni bréf, þar sem Fish lýsti í smáatriðum afdrif- um dóttur þeirra, þar sagði hann meðal annars að hún hefði dugað í níu daga. Rafmagnsstóllinn Lögreglunni tókst að hafa upp á Fish, vegna póststimpilsins á bréf- inu til Budd-hjónanna. Hann var handtekinn, það var réttað yfir hon- um og hann dæmdur. Við réttar- höldin hélt Fish því fram að hann væri geðveikur, en kviðdómurinn lagði ekki trúnað á þá fullyrðingu og dæmdi hann til dauða. Hann var tekinn af lífi í Sing Sing-fangelsinu 16. janúar árið 1936 og endaði æv- ina í rafmagnsstólnum. Sagan seg- ir að þurft hafi tvær fullar hleðslur rafmagns til að klára verkið. Rönt- genmynd sem tekin var eftir aftök- una leiddi í ljós tuttugu og níu nálar í líkama hans. Hann gekk undir ýmsum nöfn- um á ferlinum; Vampíran frá Brook- lyn, Varúlfurinn frá Wysteríu og Grái maðurinn. Hann gortaði af því að hafa hundrað líf á samviskunni, var grunaður í fimm málum, en ját- aði aðeins á sig þrjú morð. Erfitt var að henda reiður á Albert Hamilton Fish, því hann var óforbetranlegur lygari fram á síðustu stundu. Apaköttur, apaspil Lögreglan í Suður-Afríku stendur ráðþrota vegna innbrotafaraldurs, en á hverjum degi er tilkynnt um ný og ný innbrot. Erfitt gæti reynst að hafa hendur í hári sökudólganna því um er að ræða bavíanagengi sem byggir tilveru sína á matföngum úr húsum fórnarlambanna. Íbúar eru afar reiðir því bavíanarnir hreinsa eldhús og kæliskápa af öllu matarkyns sem þá langar í. Sumir hafa brugðið á það ráð að setja rimla fyrir glugga, en allt kemur fyrir ekki og einhvern veginn komast sökudólgarnir inn. Anders Fogh Rasmussen alvarlegt mál að senda honum hótanir. Fórnarlömbin eru hænur Morðingi gengur laus í Ølby í Danmörku. Þar er ekki um neinn venjulegan morðingja að ræða því fórnarlömbin eru hænur. Aldraður bóndi telur sig vita hver ódæðismaðurinn er en hefur ekki trú á að lögreglunni takist að góma hann. Að hans mati er nauðsynlegt að standa hænsnamorðingjann að verki, en hann snýr hænurnar úr hálsliðnum. Hlekkir ástarinnar Það þurfti tuttugu slökkviliðsmenn til að frelsa hina bresku Zoe Comaish úr hlekkjum ástarinnar. Ástarleikur hennar og kærasta hennar Stuarts Fisher fór úr böndunum, þannig séð, því kærastinn gat ekki losað handjárnin af Zoe og var hún hlekkjuð við rúmið í tvo tíma. Þau leituðu aðstoðar lögreglu, en þrír lögregluþjónar gáfust upp á að losa af henni handjárnin, þó þeim hefði tekist að losa hana af rúminu. Parið þurfti að fara á nærliggjandi slökkviliðsstöð þar sem skælbrosandi slökkviliðsmenn losuðu Zoe úr viðjum ástarinnar. Fékk meira en borgað var fyrir Shannon Whisnant frá Norður-Karólínu í Bandaríkj- unum, fékk á uppboði meira en hann borgaði fyrir. Hann taldi sig himin höndum hafa tekið þegar hann var með hæsta boð í forláta steikarofn og sá fyrir sér þær kræsingar sem í hon- um skyldu eldaðar. Eitthvað dofnuðu þær sýnir hans eftir að hann kom heim, því þegar hann kíkti inn í ofninn blasti við honum uppþornaður manns- fótur. Sagan segir að fyrrver- andi eigandi ofnsins hafi misst fótinn í flugslysi og geymt hann af trúarástæðum. Ofninn hafði viðkomandi síðan geymt í leigu- geymslu, en þegar hann greiddi ekki leiguna var ofninn settur á uppboð... og fóturinn með. Albert Hamilton Fish er af mörgum talinn fyrirmyndin að Hannibal Lecter úr mynd- inni Lömbin þagna. Hvað sem til er í því leikur enginn vafi á því að Fish var einn af óhugnanlegustu morðingjum sögunnar. Grái maðurinn Albert Fish gjarnan kallaður grái maðurinn. Áhöld slátrara eitthvað í líkingu við þau sem albert notaði við iðju sína.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.