Fréttatíminn - 10.01.2014, Blaðsíða 14

Heilsuborg ehf. • Faxafeni 14
108 Reykjavík • Sími • 560 1010
Ert þú með verki?
Stoðkerfislausnir
Námskeiðið hentar þeim sem eru með einkenni frá stoðkerfi,
vilja læra á sjálfan sig og finna sín mörk í hreyfingu.
• 3x í viku: Mán., mið. og fös. kl. 15:00
Þjálfari Anna Borg, sjúkraþjálfari
Hefst 13. janúar
Verð 39.800 (19.900 pr. mán.)
• 2x í viku: Þri. og fim. kl. 17:30
Þjálfari Arna Steinarsdóttir, sjúkraþjálfari
Hefst 14. janúar
Verð 33.800 (16.900 pr. mán.)
Skráning í síma 560 1010 eða á mottaka@heilsuborg.is
www.hei l suborg. i s
Fann sjálfstraustið
í gospelkór
H ildur Berglind Arndal er sér-staklega róleg og yfirveguð í framkomu og gæti virst frekar feimin við fyrstu kynni. En það
kemur fljótlega í ljós að í henni býr ótrú-
legur kraftur og hugrekki. Hún er dugleg
við að stíga út fyrir þægindarammann og
vilji hennar til að sigrast á sínum eigin ótta
hefur komið henni þangað sem hún vill
vera, í leikhúsið.
Uppgötvaði leiklistina
í gegnum sönginn
Hún sleit barnsskónum í Hafnarfirði þar
sem hún æfði fótbolta og pældi ekkert í að
verða leikkona þegar hún yrði stór. Hún
var þessi rólega hlédræga týpa sem eng-
inn bjóst við að færi í leiklist. En svo lá leið
hennar í Fjölbraut í Garðabæ þar sem hún
fann sjálfstraustið í gegnum sönginn. „Ég
skráði mig í gospel kór í FG af því að mér
fannst það svo fyndið, segir Hildur og fer
að skellihlæja. Trúin var ekkert aðalatriðið,
þetta hefði þess vegna geta verið Ásatrúar-
kórinn. Þetta er mjög öflugur kór og ég
hélt ég gæti ekkert sungið. Ég hafði farið
í barnakór en ekki náð að syngja eins og
engill, sem ég hélt að maður ætti að gera í
kór, svo ég bara hætti. En í gospel kórn-
um fattaði ég að ég gæti sungið altrödd,
og fann þá bara „grúvið“. Að syngja með
öðrum er ofboðslega gott og hollt, sama
hverngi rödd maður er með. Þarna myndað-
ist góður kjarni af krökkum sem svo fór í
leikfélagið.“
Gott að fara út fyrir þægindarammann
Fjölskylda Berglindar var frekar hissa
á leiklistaráhuga hennar þó hún hafi
alltaf verið þekkt fyrir að vilja feta nýjar
leiðir. „Ég skráði mig í leikfélagið, eigin-
lega bara til að ögra sjálfri mér. Ég hélt í
alvöru að þetta væri eitthvað sem ég gæti
aldrei gert, komið fram fyrir framan fullt
af fólki, svo þetta var áhættupúkinn í mér
sem hvatti mig áfram. Leikfélagið gaf
mér svakalega mikið og þar fann ég frelsi
til að tengjast fólki á nýjan hátt.“
Hildur Berglind segist vera frekar
hlédræg þó hún hafi gaman af því að
umgangast fólk.„Ég hef enga þörf fyrir að
spjalla um daginn og veginn eða tala um
sjálfa mig. Þá vil ég frekar bara sitja og
hlusta eða hlaða batteríin ein í fjallgöngu.
Það var kærkomið að uppgötva í gegnum
leiklistina og tónlistina nýjar leiðir til
samskipta og tjáningar. Ég er svona týpa
sem spyr frekar margra spurninga, ég
þarf alltaf að fá svör við öllu. Er í raun al-
gjör rassálfur sem spyr allan daginn, akk-
uru, akkuru. Leikhúsið er frábær staður
til að skoða lífið og gera tilraunir til að
skilja það í öllum sínum margbreytileika.“
Harmonikkuspil í Frakklandi
Eftir Fjölbraut lá leið Hildar til Suður-
Frakklands þar sem planið var að ná
almennilegum tökum á frönskunni en það
breyttist þegar til Cannes var komið þar
sem hún ákvað að láta langþráðan draum
um að læra á harmonikku rætast. „Ég fór
í frönskuskólann, tók harmonikkuna með
og var svo fyrir tilviljun boðið í teboð hjá
skólastjóranum í Tónlistarskóla Cannes.
Ég fékk að skrá mig í skólann daginn eftir,
hætti þá á frönskunámskeiðinu, sem var
reyndar bara leiðindapauf. Fékk svo vinnu
á skrifstofu þar sem ég lærði frönsku á
endanum og spilaði svo á nikkuna í frí-
tíma. Ég hafði verið í píanónámi í Tónlist-
arskóla Hafnarfjarðar en alltaf langað að
læra á nikkuna.“ Eftir Frakklandsævintýr-
ið fór Hildur Berglind að taka þátt í Stúd-
entaleikhúsinu og ákvað í kjölfarið að taka
þátt í prufu fyrir Leiklistarskólann. „Það
var líka hluti af áhættupúkanum í mér sem
vill að ég geri hluti sem ég er hrædd við.
Maður verður að takast á við hlutina og
svo bara gerist það sem gerist. Hvernig
sem það fer þá átti það að vera þannig.“
Hildur Berglind var valin í hlutverk
Lindu í kvikmyndinni Gauragangi áður
en hún byrjaði í Leiklistarskólanum svo
hún hefur, þrátt fyrir ungan starfsaldur,
spreytt sig í kvikmynd og á sviði. Hún
segir áhuga sinn liggja bæði í bíói og leik-
húsi, að leika sé bara aðalatriðið.
Kynjafræðin heillar
Sín fyrstu kref eftir útskrift steig Hildur
Berglind svo í Húsi Bernhörðu Alba
síðastliðið haust í leikstjórn Kristínar Jó-
hannesdóttur. „Þetta var geggjað. Mjög
gott að byrja á þessu hlutverki og for-
vitnilegt að fá að vera í hópi svona öflugra
leikkvenna sem eru auk þess allar svo
sterkar konur. Það var líka frábært að fá
að vinna með Kristínu. Hún er bara svo
flott fyrirmynd fyrir allar konur í þessum
bransa. Hún er hjartahlýr töffari og henn-
ar hugrekki gaf mér rosalega mikið. Svo
fannst mér virkilega gaman að taka þátt í
Hildur Berglind Arndal stígur sín fyrstu skref í Borgarleikhúsinu sem Ófelía í
Hamlet um helgina. Hún var alltaf frekar feimin sem barn og segist vera það
enn. Að byrja í kór hjálpaði henni að finna sjálfstraustið og leiklistin hefur gefið
henni frelsi til að tengjast fólki á nýjan hátt.
svona femínísku verki og takast
svo á við allar umræðurnar sem
sköpuðust í kringum það.
Sú umræða er holl og góð og
stendur mér líka nærri. Ég tók
þátt í jafningjafræðslu Hafnar-
fjarðar sem unglingur og þar
fjölluðum við meðal annars
um fordóma og staðalímyndir
kynjanna. Ég kíkti líka í kynja-
fræði áður en ég byrjaði í Listahá-
skólanum, á þeirri önn sem ég
tók inntökuprófið. Flestir hafa
upplifað á eigin skinni á einhvern
hátt mismunun og óréttlæti
vegna kynferðis, bæði stelpur og
strákar og mér finnst áhugavert
að skoða hvað veldur og hvað sé
hægt að gera til að breyta því.
Annars finnst mér þessi umræða
oft fara á hálan ís, snúast í marga
hringi um sjálfa sig og fara svo
eitthvert út í móa. Mikilvægast
er að láta verkin tala frekar en að
tala bara endalaust. Það var þess
vegna sem ég tók þátt í Stelpur
rokka síðasta sumar sem eru
rokksumarbúðir fyrir stelpur.
Ég mæli með þessu fyrir allar
stelpur því þetta er nákvæmlega
það sem ég hefði viljað gera sem
unglingur, en á þeim árum fann
ég fyrir vaxandi þrýsting og kröf-
ur varðandi útlitið og ákjósanlega
hegðun fyrir stelpur.“
Skiljanlegur Hamlet
Nú um helgina mun Hildur Berg-
lind svo stíga á svið sem Ófelía
í Borgarleikhúsinu þar sem hún
hefur verið fastráðin til eins árs.
„Það hefur verið gaman að upplifa
svona allt aðra nálgun en ég hef
áður tekist á við. Jón Páll [Eyj-
ólfsson leikstjóri] er með mik-
inn eldmóð og áhuga fyrir starfi
sínu, það er frábært að vinna með
þannig fólki. Hann gerir miklar
kröfur til manns og vinnur alltaf
með hjartanu. Mér finnst hans
nálgun vera mjög fersk. Allur leik-
hópurinn tekur þátt í sameigin-
legri rannsókn á handritinu og
lokatakmarkið er að þetta nokk-
urhundruð ára gamla verk nái til
nútíma áhorfandans, að Hamlet
og hans saga sé skiljanleg.
Hildur Berglind segist ekki eiga
sér neitt eitt draumahlutverk eða
langa til að vinna með einhverj-
um sérstökum, hana langi bara
til að prófa allt og vinna með fólki
sem hefur ástríðu fyrir því sem
það er að gera. Sérstakan áhuga
hafi hún þó á þessari vinnuaðferð
sem Jón Páll hefur notað við upp-
setningu Hamlets. „Vinnuferlið
var virkilega skemmtilegt. Maður
bregst við þvi sem maður mætir
á sviðinu, sama hvað gerist. Ef ég
myndi óvart gubba á Ólaf Darra í
miðri senu myndi hann taka það
inn sem karakterinn Hamlet,
“mistökin” væru tækifæri til að
leiða senuna á nýja braut og við
myndum leysa úr því á sviðinu.
Það krefst hugrekkis að mæta á
sviðið og gera senuna ekki endi-
lega eins og hún var æfð, stundum
tekst vel til og stundum ekki.
En það er partur af leikhúsinu.
Augnablikið getur verið geggjað
eða glatað. “
Lifir fyrir daginn í dag
Leiklistin er ekki bara starf Hild-
ar Berglindar heldur líka hennar
helsta áhugamál auk tónlistar-
innar. „Ég reyni að sjá sem flest
í leikhúsunum, helst þar sem
bekkjarfélagar mínir spreyta sig,
þeir verða alltaf uppáhalds. Mér
finnst leikhúsárið í Borgarleik-
húsinu óvenju gott í ár, ég er auð-
vitað ekki alveg hlutlaus þar sem
ég vinn þar, en það er án gríns
ekkert sem er þar á fjölunum
núna sem ég mæli ekki með. Allt
sem er þar í gangi núna á erindi.“
Hún er þakklát fyrir samn-
inginn við Borgarleikhúsið en
sér samt alveg fyrir sér að vinna
sjálfstætt í framtíðinni. „Það
er að sjálfsögðu frábært að fá
fastráðningu svona beint eftir út-
skrift, mér finnst ég bara mjög
heppin að fá að takast á við þessi
flottu verkefni. Ég sé samt alveg
fyrir mér að vera annarsstaðar,
maður getur aldrei hengt sig á
neitt í leiklistinni heldur verður
maður að vera tilbúin að takast á
við það sem verður á vegi manns.
Atvinnuleysi er allavega ekki
eitthvað sem ég hef áhyggjur af
núna. Annars spái ég alls ekki
mikið í framtíðina yfir höfðuð og
reyni bara að lifa fyrir daginn í
dag.“
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
Leikhúsið
er frábær
staður til
að skoða
lífið og
gera til-
raunir til
að skilja
það í
öllum
sínum
marg-
breyti-
leika.
Hildur Berg-
lind Arndal:
„Áhættu-
púkinn í mér
hvatti mig
áfram.“
Mynd/Hari
14 viðtal Helgin 10.-12. janúar 2014