Morgunblaðið - 23.12.2011, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. DESEMBER 2011
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það en samt ég verð að
segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson)
Ég á ennþá bágt með að trúa
því að pabbi sé farinn og að ég
sjái hann aldrei aftur. Það var
erfitt að vera svona langt í burtu
frá fjölskyldunni þegar við heyrð-
um í hvað stefndi, maður var al-
veg hjálparlaus og fátt annað
hægt að gera en að senda hlýjar
hugsanir yfir hafið. Auðvitað
vissu allir að hann gekk ekki heill
til skógar, en það bar hann nú
ekki utan á sér og leit alls ekki út
fyrir að vera 74 ára gamall. Meira
að segja héldu sumir vinnufélag-
arnir á Jamaíka að hann væri
eldri bróðir minn þegar við vor-
um á ferðalagi um eyjuna einu
sinni sem oftar. Þegar maður
lætur hugann reika til baka er
margt sem stendur manni ljóslif-
andi fyrir sjónum. Pabbi var allt-
af til í að reyna eitthvað nýtt og
var hálfgerður dellukall. Ég man
sérstaklega eftir því þegar ljós-
myndadellan heltók hann. Hann
átti alls kyns græjur og smellti af
myndum í tíma og ótíma og var
mamma nú ekki hrifin oft á tíð-
um. Eitt sinn þegar við bjuggum
uppi í Mosó og hún var að þrífa
Skæringur Bjarnar
Hauksson
✝ SkæringurBjarnar Hauks-
son fæddist í
Reykjavík 24. maí
1937. Hann lést 1.
desember 2011.
Foreldrar Skær-
ings voru Haukur
Jónsson og Bára
Skæringsdóttir.
Bróðir Skærings er
Gunnar Hafsteinn,
f. 1943.
Skæringur var kvæntur
Huldu Sigurjónsdóttur, f. 31.
mars 1934. Þau eignuðust fjög-
ur börn.
Útför Skærings var gerð í
kyrrþey.
fyrir jólin var pabbi
smellandi af mynd-
um og ein myndin er
tekin þegar hún,
sótglóandi af illsku,
er að búa sig undir
að henda einhverju í
hann. Held að þessi
mynd sé til ennþá
svei mér þá. Svo
man ég eftir ægi-
legu pukri í bíl-
skúrnum þarna í
Mosó og maður skildi ekkert í því
hvað var verið að laumupokast
með. Það liðu mörg ár þangað til
ég fattaði að kallarnir voru að
brugga þarna úti!
Hann var mikill dýravinur og
hélt mikið upp á hunda. Þegar
þau mamma dvöldu hjá okkur á
Jamaíka höfðu þau ómælt gaman
af „stelpunum okkar“ sem ég veit
að eru í góðum höndum hjá þér.
Þau nutu þess að sitja í „útikoní-
aksstofunni“ okkar þegar við vor-
um í Kingston og svo voru þau
búin að útbúa sér sérstakt horn
þegar við vorum flutt á norður-
ströndina.
Elsku pabbi minn. Ég vildi
óska þess að ég hefði náð að sjá
þig einu sinni enn en svo varð
ekki, en ég get ekki annað en von-
að að þú hvílist nú og sért sáttur
við það sem þú skildir eftir. Eins
og góð vinkona mín sagði um
daginn, þá trúir hún því að við
förum öll yfir í aðrar víddir þegar
við deyjum, því það hlýtur nú að
vera einhver tilgangur með þess-
ari dvöl á Hótel Jörð.
Tilvera okkar er undarlegt ferðalag.
Við erum gestir og hótel okkar er jörð-
in.
Einir fara og aðrir koma í dag,
því alltaf bætast nýir hópar í skörðin.
Og til eru ýmsir, sem ferðalag þetta
þrá,
en þó eru margir, sem ferðalaginu
kvíða.
Og sumum liggur reiðinnar ósköp á,
en aðrir setjast við hótelgluggann og
bíða.
Þá streymir sú hugsun um oss sem
ískaldur foss,
að allt verði loks upp í dvölina tekið frá
oss,
er dauðinn, sá mikli rukkari, réttir oss
reikninginn yfir það sem var skrifað hjá
oss.
(Tómas Guðmundsson)
Sigrún.
Kveðja frá barnabörnum
Eftirfarandi ljóð var birt í
minningargrein um Hauk Jóns-
son pípulagningameistara, föður
Skærings.
Það er stundum þungt að skilja,
þegar vinur kvaddur er.
Lýtur allt að einum vilja
enginn veit hver næstur fer.
Þeir, sem ganga bjartar brautir,
bera gæfu öðrum meir.
Dauðinn læknar lífsins þrautir
lifir minning þess er deyr.
Þú varst alltaf öllum góður
oft er viðkvæm barnsins lund.
Þú gast líka hlustað hljóður
huggað okkur hverja stund.
Okkur skildir öðrum betur
alltaf til þín leitað var.
Nú um alla æfi getur
enst þær björtu minningar.
Er barnsins helga hátíð kemur
hljóð við störum ljósin á.
Þú vilt eflaust öðru fremur
enginn grátur væti brá.
Þá við förum þreytt í bólin
það vor hinsta kveðja er
gefi sá er gaf oss jólin
gleðilega hátíð þér.
(NÞ)
Fyrir hönd barnabarna,
Daníel Ómar Viggósson.
Hinn 1. des. sl. lést ástkær
mágur minn. Því miður var ég
stödd erlendis þegar hann lést,
ég fékk þessar sorglegu fréttir
strax og ég kveikti á símanum
mínum eftir lendingu.
Baddi eins og hann var alltaf
kallaður var ekki bara mágur
minn heldur var hann minn besti
vinur og hélst sú vinátta í 50 ár og
bar aldrei skugga á.
Alltaf var gott að skreppa í
Hafnarfjörð eða hringja til
Badda og Huldu til að spjalla,
þau hlustuðu og gáfu manni góð
ráð ef ég leitaði til þeirra og mun
ég gera það eftir sem áður því nú
hlustar Hulda og gefur mér ráð
en hann er vonandi líka að hlusta
en bara frá öðrum stað.
Ekki ætla ég að skrifa neina
lofræðu um hann enda ekki það
sem hann vildi.
Nú er komið að leiðarlokum
kæri mágur, ég þakka þér fyrir
áratuga vináttu.
Elsku Hulda og fjölskylda,
innilegar samúðarkveðjur til
ykkar.
Blessuð sé minning þín elsku
mágur, sakna þín.
Þín mágkona,
Sigríður.
✝ SteingrímurGuðjónsson
fæddist 29. sept-
ember 1924 í
Reykjavík. Hann
lést 26. nóvember
2011.
Foreldrar hans
voru Guðjón Guð-
mundsson skip-
stjóri, f. 27. sept-
ember 1894 á
Kirkjulandi í Rang-
árvallasýslu, d. 2. desember
1941, og kona hans Steinþóra
Grímsdóttir húsfreyja, f. 16.
apríl 1897 á Nikhóli, Mýrdal í
Vestur-Skaftafellssýslu, d. 17.
maí 1987. Bræður Steingríms
eru Eyjólfur Guðjónsson skip-
vélvirkjameistara og sýninga-
manns í kvikmyndahúsum, f. 30.
desember 1898, d. 15. apríl
1977. Eftirlifandi börn þeirra
eru Hrefna Sigríður og Krist-
inn, f. 18. febrúar 1935.
Steingrímur lauk stúdents-
prófi frá Menntaskólanum í
Reykjavík lýðveldisárið 1944.
Hann fór í Loftskeytaskólann og
vann fyrstu árin við Lóranstöð-
ina á Reynisfjalli í Mýrdal.
Bjuggu þau Hrefna þá í Vík í
Mýrdal. Þaðan fluttu þau til
Reykjavíkur. Fyrst vann Stein-
grímur við vélgæslu í Áburð-
arverksmiðjunni í Gufunesi en
síðar hóf hann störf í endur-
skoðunardeild Reykjavík-
urborgar. Þar vann hann þar til
hann fór á eftirlaun. Hrefna og
Steingrímur reistu sér einbýlis-
hús í Stigahlíð 81 í Reykjavík og
þar bjuggu þau í hálfa öld.
Útför hans fór fram í kyrrþey
8. desember 2011 að ósk hins
látna.
stjóri, f. 17. júní
1926, d. 10. ágúst,
2011, og Guðjón
Guðjónsson versl-
unarstjóri, f. 10.
ágúst 1932.
Steingrímur
kvæntist Hrefnu
Sigríði Karlsdóttur
verslunarmanni, f.
25. janúar 1930.
Þeim varð ekki
barna auðið. Hún
var þriðja í röð níu barna for-
eldra sinna, þeirra Margrétar
Tómasdóttur ljósmóður frá Hró-
arsholti í Villingaholtshreppi, f.
31. maí 1899, d. 5. nóvember
1982, og Karls Guðmundssonar
frá Króki á Rauðasandi, raf-
Ekki grunaði mig að Stein-
grímur mágur, sem var vel á sig
kominn og léttur á fæti, miðað
við aldur, væri á förum yfir móð-
una miklu. Hann var í sinni dag-
legu heimsókn hjá konu sinni
Hrefnu, sem er alzheimersjúk-
lingur og dvelur nú á hjúkrunar-
heimilinu Sóltúni, hinn 1. nóv-
ember sl., þegar hann féll í
gólfið og lærbrotnaði illa. Þetta
varð afdrífaríkt fall því eftir
nokkrar aðgerðir á mjöðm og
liðskipti andaðist hann 26. nóv-
ember sl.
Steingrímur og Hrefna höfðu
yndi af ferðalögum, innan lands
sem utan. Ég og konan mín heit-
in, Kristín Stefánsdóttir, ferðuð-
umst með þeim vítt og breitt um
landið. Lengsta ferð okkar
hjónanna var 1978, þegar við
flugum til New York. Þar dvöld-
um við í nokkra daga hjá Tóm-
asi, bróður okkar Hrefnu, og
Ásu konu hans, við gott atlæti.
Við heimsóttum Sameinuðu
þjóðirnar og skoðuðum helstu
kennileiti á Manhattan. Frá
New York var flogið til Hawvaii
með viðkomu í San Francisco.
Þetta var sérlega skemmtileg
ferð og fræðandi. Við fórum í
skoðunarferð um Pearl Harbour,
fræddumst um árás Japana á
bandaríska Kyrrahafsflotann og
skoðuðum minjar um árásina.
Annað sinn flugu Hrefna og
Steingrímur til Kanada á slóðir
Vestur-Íslendinga. Þá heimsóttu
þau skyldmenni Steingríms, sem
þar bjuggu. Nokkrar ferðir
flugu Hrefna og Steingrímur til
sólarlanda ásamt Guðjóni, bróð-
ur Steingríms, og Auði konu
hans. Um tíma fóru hjónin ár-
lega til London og dvöldu þar í
eina til tvær vikur í senn. Í einni
slíkri ferð heimsóttu þau í Wales
Ragnheiði Ólafsdóttur og henn-
ar fjölskyldu, systurdóttur okkar
Hrefnu. Ófáar veiðferðir fórum
við saman í ár og vötn. Um ára-
raðir vorum við veiðifélagar í
Elliðaánum, enda báðir félagar í
Stangveiðifélagi Reykjavíkur.
Steingrímur var tryggur félagi
og var kominn með númerið 28
þegar hann lést. Einnig vorum
við veiðifélagar um árabil í
Krossá á Skarðsströnd. Lax-
veiðiferðir með dr. Kristni Guð-
mundssyni, föðurbróður okkar
Hrefnu, og Tómasi bróður okkar
voru farnar í Vatnsdalsá, Norð-
urá, Grímsá, Þverá og Laxá í
Kjós. Steingrímur var lunkinn
veiðimaður og fékk oft stærsta
fiskinn í þessum ferðum. Úr
Vatnsdalsá landaði hann í einni
ferðinni tveimur 23 punda löxum
og eitt sinn landaði hann 26
punda laxi úr Þverá! Síðustu ár-
in sem við fórum saman til veiða
var farið í Úlfljótsvatn. Þegar
aldurinn færðist yfir þau hjónin
fóru þau lítið af bæ og einangr-
uðu sig allt of mikið. Þegar sjúk-
dómseinkenni komu skýrar fram
hjá Hrefnu lokuðu þau að mestu
fyrir gestagang. Að lokum var
undirritaður nánast sá eini sem
fékk inngöngu á heimilið. Svo
henti það að Hrefna datt heima
hjá sér og lærbrotnaði. Það varð
til þess að hún komst undir
læknishendur og sjúkdómurinn
varð ekki lengur falinn. Fyrst
dvaldi Hrefna á Landakoti, með-
an bein greru, síðan fékk hún
inni á hjúkrunarheimilinu Sól-
túni. Þar býr hún nú við gott at-
læti og hlýju.
Í minningunni um Steingrím
er mikið um ferðalög og veiði-
ferðir. En er lífið ekki bara ein
löng veiðiferð? Farðu í friði, fé-
lagi og mágur. Blessuð sé minn-
ing Steingríms Guðjónssonar.
Kristinn Karlsson.
Steingrímur
Guðjónsson
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ODDUR C.S. THORARENSEN
fv. apótekari,
Klapparstíg 3,
Reykjavík,
lést á Landspítala Fossvogi þriðjudaginn
20. desember.
Jarðarför verður auglýst síðar.
Unnur Long Thorarensen,
Ragnheiður Katrín Thorarensen,
Elín Thorarensen, Úlfar Örn Friðriksson,
Unnur Alma Thorarensen, Sindri Sveinbjörnsson,
Stefán Thorarensen, Ástríður Thorarensen,
Baldvin Hafsteinn Thorarensen, Ásta Michaelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn,
LEÓ MÁR JÓNSSON,
lést á heimili sínu mánudaginn 19. desember.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni fimmtu-
daginn 29. desember kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en bent á
líknarstofnanir.
Sigrún D. Jónsdóttir
og fjölskylda.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ÞÓRUNN MARÍN ÞORSTEINSDÓTTIR,
Ingimarsstöðum,
Þórshöfn,
sem lést á líknardeild Landspítalans föstu-
daginn 16. desember, verður jarðsungin frá
Þórshafnarkirkju þriðjudaginn 27. desember kl. 14.00.
Árni Ingimar Helgason,
Unnur Árnadóttir, Guðmundur Hólm Indriðason,
Oddný F. Árnadóttir, Gunnar Páll Jóakimsson,
Þuríður Árnadóttir, Sigurður Skúli Bergsson,
Soffía Árnadóttir, Hafsteinn B. Sveinbjörnsson,
Helgi Mar Árnason, Íris Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
sambýlismaður,
KRISTJÁN SIGFÚSSON,
Hálsvegi 5,
Þórshöfn,
lést á Dvalarheimilinu Nausti á Þórshöfn
miðvikudaginn 21. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Helena Kristjánsdóttir, Sigurður Þórðarson,
Sigfús Kristjánsson, Lilja Ólafsdóttir,
Natalia Kravtchouk
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
GRÉTA ÞORBJÖRG STEINÞÓRSDÓTTIR,
Freyjugötu 30,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi miðviku-
daginn 21. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ragnar Bragason,
Þorsteinn Bragason, Ólöf Örnólfsdóttir,
Kristín Bragadóttir, Karl Einarsson,
Steinþór Bragason, Hildur Þorbjörnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elsku móðir okkar, systir, amma og tengda-
móðir,
GÆFLAUG BJÖRNSDÓTTIR
leikskólakennari,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánu-
daginn 19. desember.
Jarðarförin verður haldin frá Safnaðarheimilinu
á Akranesi mánudaginn 2. janúar kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á LAUF - samtök
áhugafólks um flogaveiki.
Nína Margrét Andersen, Kristján Már Arnarson,
Daníel Örn A. Kristjánsson, Katrín Gæfa A. Kristjánsdóttir,
Björn Eiríkur Andersen, Íris Sigurðardóttir,
Þórdís Alda Hákonardóttir, Gréta Rún Björnsdóttir,
Auður Björnsdóttir, Valdimar Sæmundsson,
Fríða Frank.
✝
Ástkær systir mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
INGUNN GUÐRÚN GUNNARSDÓTTIR,
Eyrarvegi 3,
Flateyri,
lést á Sjúkrhúsinu á Ísafirði fimmtudaginn
22. desember.
Fyrir hönd fjölskyldu hennar,
Svala Björnsdóttir.