Morgunblaðið - 24.02.2012, Qupperneq 38

38 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 24. FEBRÚAR 2012
Í febrúar ár hvert dvelja þriðja
árs nemar í myndlist við
Listaháskóla Íslands á Seyð-
isfirði í tvær vikur og taka þátt
í vinnubúðum sem enda á sýn-
ingu í Skaftfelli – miðstöð
myndlistar á Austurlandi. Sýn-
ing þeirra, Skáegg á VHS +
CD, verður opnuð á morgun,
laugardag, klukkan 16.
Námskeiðið er samstarf
Listaháskólans, Skaftfells,
Dieter Roth Akademíunnar og Tækniminjasafns
Austurlands. Fjórtán nemendur tóku þátt að
þessu sinni. Þeir eru hvattir til að nýta sér þær
sérstöku aðstæður sem bærinn og umhverfi hans
býður uppá, þ. á m. ráðgjöf iðnaðarmanna.
Myndlist
Myndlistarnemar
sýna á Seyðisfirði
Nemendur koma
víða við.
Nemendur framhaldsbrautar
Klassíska listdansskólans
munu sýna aftur í Ásmund-
arsafni við Sigtún verk sem
þeir sýndu þar á safnanótt á
dögunum. Í verkinu túlka nem-
endur hreyfingar verka Ás-
mundar. Aðeins verður um
þessa einu sýningu að ræða en
hún hefst klukkan 18.00 og
húsið verður opnað hálftíma
fyrr.
Verkið tekur 35 mínútur í flutningi en ekki er
hægt að komast inn eftir að sýning er hafin.
Frítt er inn meðan húsrúm leyfir en nemendur
taka við frjálsum framlögum til styrktar ferð sinni
til London í mars.
Dans
Dansnemar í
Ásmundarsafni
Frá sýningunni á
Safnanótt.
Benedikt Kristjánsson tenór
og Jón Bjarnason, dómorgan-
isti í Skálholti, koma fram á
tónleikum í Skálholts-
dómkirkju á morgun, laug-
ardag, og hefjast þeir klukkan
15. Á efnisskránni eru aríur og
resitatív úr kantötum og passí-
um eftir Johann Sebastian
Bach. Aðgangur að tónleik-
unum er ókeypis.
Benedikt stundar nám við
Hanns Eisler-tónlistarháskólann í Berlín. Í fyrra
söng hann hlutverk Guðspjallamannsins í Jóhann-
esarpassíu Bachs með Mótettukór Hallgríms-
kirkju og hlaut mikið lof fyrir. Hann sigraði í al-
þjóðlegu Bach-keppninni í Greifswald í fyrra.
Tónlist
Flytja aríur eftir
Bach í Skálholti
Benedikt
Kristjánsson
Í dag kemur út
bók með yf-
irliti yfir
myndlist Rúrí-
ar og af því til-
efni verður
bókin kynnt
sérstaklega í
Listasafni Ís-
lands. Kl. 16 mun Halldór Björn
Runólfsson safnstjóri ræða við Rúrí
um verk hennar, feril og inntak
væntanlegrar yfirlitssýningar á
verkum hennar sem opnuð verður
eftir viku.
Rúrí, Þuríður Fannberg, er í
kynningu sögð talin meðal helstu
listamanna Norður-Evrópu og með-
al frumkvöðla gjörningalistar í
Norður-Evrópu. Verk hennar Arc-
hive – Endangered Waters á Fen-
eyjatvíæringnum 2003 vakti athygli
víða um heim.
Höfundar greina í bókinni, sem
er á ensku, eru Laufey Helgadóttir,
Dorothea van der Koelen, Halldór
Björn Runólfsson, Christian Schoen
og Gunnar J. Árnason. Ritstjóri
bókarinnar er Christian Schoen, en
Hatje Cantz Verlag gefur bókina
út. Hönnun bókarinnar var unnin á
vinnustofu Atla Hilmarssonar.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Brautryðjandi List Rúríar eru gerð
skil í bók sem kynnt verður í dag.
Yfirlit yfir
myndlist
Rúríar
 Kynning í Lista-
safni Íslands í dag
Silja Björk Huldudóttir
silja@mbl.is
Dagleiðin langa eftir nóbels-
verðlaunahafann Eugene O’Neill í
leikstjórn Þórhildar Þorleifsdóttur
verður frumsýnd í Kassa Þjóðleik-
hússins í kvöld kl. 19.30.
„Þetta er frábært leikrit sem er
skrifað með tárum og blóði, enda
bannaði höfundurinn að það yrði sýnt
fyrr en eftir sinn dag þar sem það er
að mörgu leyti sjálfsævisögulegt,“ seg-
ir Arnar Jónsson, sem fer með hlut-
verk fjölskylduföðurins James Ty-
rone. Leikritið gerist á miklum
átakadegi í lífi Tyrone-fjölskyldunnar,
hjóna og tveggja uppkominna sona
þeirra. Fjölskyldan er þrúguð af ægi-
valdi fjölskylduföðurins, og áfeng-
issýki og lyfjaneysla varpa dimmum
skuggum á öll samskipti.
O’Neill skrifaði verkið á árunum
1939-41, en það var ekki frumflutt fyrr
en árið 1956, þremur árum eftir dauða
hans. „Höfundurinn hefur verið kall-
aður faðir bandarískrar nútímaleikrit-
unar, enda hafði þetta verk áhrif á alla
þá sem á eftir komu, s.s. Arthur Mill-
er, Tennessee Williams og Edward Al-
bee,“ segir Arnar og bendir á að verk-
ið tali jafnsterkt til nútímaáhorfenda
og þeirrar samtíðar sem það er skrifað
fyrir.
„Raunar gildir að góð verk eiga allt-
af erindi. Þetta leikrit fjallar um vanda
sem langflestar fjölskyldur þekkja og
þurfa að glíma við í einhverri mynd
einhvern tímann á lífsleiðinni. Þetta er
því verk sem snertir alla,“ segir Arnar
og bætir við: „Ég held að allir fíklar
landsins, hvort heldur þeir eru áfeng-
isfíklar, matarfíklar, ástarfíklar eða
hvað annað, hafi gott af því að sjá
þetta verk. Raunar er ég sannfærður
um að ef allir fíklar landsins kæmu og
sæju þetta svona fimm til sex sinnum
þá þyrftu þeir varla frekari meðferðar
við. Ég held að uppfærslan sé prýðileg
meðferð.“
Leikritið hefur tvívegis áður verið
sýnt í Þjóðleikhúsinu, annars vegar
1959 og hins vegar 1982, en þá fór
Arnar með hlutverk eldri sonarins,
sem nú er í höndum Hilmis Snæs
Guðnasonar. „Sú uppfærsla heppn-
aðist ekki sem skyldi og því er afar
ánægjulegt að fá tækifæri til að koma
aftur að þessu verki núna með svona
góðum leikhóp og frábærum leik-
stjóra. Þórhildur hefur einstakt lag á
því að knýja okkur leikarana til að fara
út að og jafnvel yfir mörk þess sem
okkur finnst þægilegt, enda er alltaf
sársaukafullt að takast á við stórar til-
finningar.“
Spurður hvernig hann myndi lýsa
glímunni við James segir Arnar þetta
mikið fjallaklifur. „Ef það að leika Lé
konung er eins og að klífa Mont Eve-
rest þá er James klárlega Mont
Blanc.“
Fjallaklifur „Ef það að leika Lé konung er eins og að klífa Mont Everest þá
er James klárlega Mont Blanc,“ segir Arnar sem leikur á móti Hilmi Snæ.
Leikritið er
skrifað með
tárum og blóði
Listrænir stjórnendur
Þórhildur Þorleifsdóttir leik-
stýrir sýningunni, en þýðingin
er í höndum Illuga Jökulssonar.
Jósef Halldórsson hannar bæði
leikmynd og búninga, en Hörð-
ur Ágústsson lýsinguna.
Leikarar eru: Arnar Jónsson,
Atli Rafn Sigurðarson, Guðrún
Snæfríður Gísladóttir og Hilmir
Snær Guðnason.
 Dagleiðin langa frumsýnd í kvöld
Núna erum við
einfaldlega að
vinna að því semja efni á
plötuna 40
»
þeir blási nýju lífi í söguna, hún verður ansi
fjörug og skemmtileg í þeirra höndum.
Sýningin hófst á því að Gói ávarpaði
áhorfendur sem Gói og spjallaði aðeins við
þá. Hann leiddi þá svo inn í söguna með að-
stoð Þrastar. Ég hafði einstaklega gaman af
því hvernig þeir vinna sýninguna, þeir eru
bara þeir sjálfir að segja sögu með því dóti
sem er hendi næst. Á milli þess sem þeir
segja söguna ávarpa þeir krakkana og
hoppa frá því að vera þeir sjálfir og persón-
ur í ævintýrinu. Eftir eitt ógnvekjandi atriði
fór smágrátkór af stað í salnum, þá stopp-
uðu þeir bara leikinn og töluðu til krakk-
anna, spurðu hvort ekki væri allt í lagi, og
héldu svo áfram eins og ekkert hefði í skor-
ist.
Sýningin er afskaplega eðlileg og Gói og
Þröstur eins og skapaðir til að leika fyrir
börn. Ég held að þetta hefði orðið jafn
áhrifaríkt án búninga og leikmyndar – þeir
tveir eru svo miklir sögumenn og leikarar
að það hefði nægt. Annars fannst mér sviðs-
myndin sérstaklega vel útfærð, hljóð og lýs-
ing til fyrirmyndar. Það er skapaður mikill
ævintýraheimur en þó af hófsemi. Eini gall-
inn, og oft kosturinn, við litla sviðið er að
það er bogadregið. Í fyrri hluta sýning-
arinnar fannst mér þeir svolítið gleyma að
leika út á kantana (þar sem ég sat) en það
lagaðist er á leið. Þá var ég ekki of hrifin af
Fyrst komu Eldfærin – næst er þaðBaunagrasið. Svo segir í auglýs-ingu um barnasýninguna Gói ogbaunagrasið sem er nú sýnd á
Litla sviði Borgarleikhússins. Sýningin Eld-
færin eftir H.C. Andersen var sett upp í
fyrra og gekk vel. Nú halda Gói og Þröstur
áfram með sama formið og í þetta skiptið er
það ævintýrið um Jóa og baunagrasið sem
varð fyrir valinu. Leikararnir eru tveir,
Guðjón Davíð Karlsson leikur Jóa (Góa) sem
ferðast upp baunagrasið og Þröstur Leó
Gunnarsson fer með öll hin hlutverkin sem
eru ansi mörg og krefjast hraðra búninga-
og hlutverkaskipta.
Þeir segja með sínum hætti ævintýrið um
Jóa og baunagrasið sem margir krakkar
ættu að þekkja. Það má með sanni segja að
slettunum í textanum, í leiksýningum fyrir
börn finnst mér að eigi að vera töluð góð ís-
lenska, börnunum til fyrirmyndar.
Gói og Þröstur eru einlægir í leik sínum
og áhorfendur stórir sem smáir finna löng-
un þeirra og metnað til að skila þessu vel.
Það er mikil leikgleði og kraftur í sýning-
unni. Söngatriðin eru nokkur og mjög
skemmtileg, minntu stundum á ýkt Evr-
óvisijón-atriði. Foreldrar þurfa ekki að fá
sér blund á meðan á sýningu stendur því
hún er full af vísunum sem þeir skilja bara
og ættu að hafa gaman af, ég hafði það að
minnsta kosti.
Þröstur þarf að skipta oft og títt um bún-
inga og hlutverk og gerir það listilega vel og
er sannfærandi sem hver karakter án þess
að breytingin hafi orðið mikil. Gói svífur svo
um sviðið, léttur á fæti, algjörlega í essinu
sínu og ekki hægt annað en að hrósa honum
fyrir kraftmikinn leik.
Minn fylgdarsveinn í leikhúsið, að verða
fjögurra ára, varð yfir sig heillaður af sýn-
ingunni og talar nú um Góa og Þröst eins og
þeir séu hans bestu vinir. Börnin fundu fyr-
ir áhuganum á þeim, og það að Gói væri fyr-
ir utan eftir sýninguna að heilsa upp á
krakkana var toppurinn.
Gói og baunagrasið er góð leiksýning, full
af fjöri og sagnagáfu og á henni ætti engum
að leiðast.
Morgunblaðið/Golli
Gaman Þröstur Leó Gunnarsson og Guðjón
Davíð Karlsson í Góa og baunagrasinu.
Eðlilegir, kátir og einlægir
Barnasýning
Gói og baunagrasið bbbbn
Leikarar: Guðjón Davíð Karlsson og Þröstur Leó
Gunnarsson. Leikgerð: Guðjón Davíð Karlsson.
Tónlist: Vignir Snær Vigfússon og Guðjón Davíð.
Litla svið Borgarleikhússins 18. febrúar 2012 kl. 13.
INGVELDUR
GEIRSDÓTTIR
LEIKHÚS