Morgunblaðið - 28.02.2012, Blaðsíða 23

ig tók hún því ávallt vel þegar ég
leitaði til hennar, hvort heldur
sem var vegna vandræða ung-
lingsáranna, þegar mamma var
að reyna að leggja mér línurnar í
lífinu eða ég lenti í aðstæðum sem
mér fannst ég einhverra hluta
vegna ekki ráða við.
Ég hef alltaf getað gengið að
því vísu að Maddý yrði til staðar
fyrir mig, hún vissi upp á hár hvað
þyrfti til hverju sinni. Það að fara
með mig fullorðna á KFC til þess
að drekkja sorgum í djúpsteikt-
um kjúklingi, gefa mér koddaver
með bleikri áletrun, „lífið er
ljúft“, eða ræða við mig í síma
klukkustundum saman bjargaði
oft sálartetri mínu.
Fyrir nokkru var Maddý spurð
að því uppi á Hrafnistu hvort ég
væri dóttir hennar. Hún var ekki
lengi að svara því játandi. Þegar
sá sem spurði fór að spyrja hana
nánar út í þetta útskýrði hún fyrir
honum að þrátt fyrir að hún hefði
ekki fætt mig í þennan heim ætti
hún án efa stóran hlut í mér þar
sem mamma mín væri besta vin-
kona hennar og ég hefði því ávallt
getað leitað til hennar. Maðurinn
fékk síðan í óspurðum fréttum að
heyra að hún og mamma hefðu á
sínum yngri árum verið gerðar
brottrækar úr Færeyjum. En
þær stöllur höfðu tekið upp á því
að syngja og tralla úti á götu með
hatt fyrir framan sig sem setja
átti pening í en svo kom í ljós að
betl var víst bannað í Færeyjum.
Slíkar sögur geta ekki annað en
fengið mann til þess að brosa
hringinn.
Í dag sá ég Maddý og varð þess
heiðurs aðnjótandi að fá að greiða
á henni hárið og snyrta hana í síð-
asta skiptið. Á þeim tímapunkti
upplifði ég það sama og þegar ég
var lítil, svo falleg kona gæti ekki
verið annað en álfaprinsessa eða
engill.
Elsku hjartans engillinn minn.
Ég sakna þín alveg svakalega
sárt og óska þess af öllu mínu
hjarta að þú hafir það gott þar
sem þú ert. Ég vona að þú sért í
bleikum kjól og drekkir kampa-
vín úr bleiku glasi. Ég skal passa
mömmu fyrir þig. Þegar minn
tími kemur treysti ég á að þú bíðir
mín með kampavín í glasi.
Góða nótt elsku vinkona,
Saga Ýrr Jónsdóttir.
Elsku Maddý mín, mig langar
að kveðja þig með nokkrum orð-
um.
Elsku Maddý mín, þú varst
mjög veik í heilt ár og stóð Didda
eins og klettur við hliðina á þér
þar sem þú áttir nú bara eina
systur og Kolla dóttir hennar,
sem var nú í miklu uppáhaldi hjá
þér. Ég þakka góðum Guði fyrir
að hafa leyft þér að koma svona
fljótt og losna undan þessum
veikindum. Nú er kátt á hjalla hjá
þér og Daddý systur, sem var nú
besta vinkona þín frá æsku og við
Didda vorum vinkonur, en með
árunum urðum við allar fjórar
vinkonur. Alltaf var kátt á hjalla
hjá okkur öllum saman þegar þú
mættir á svæðið og var mikið
hlegið. Var ég mjög glöð að heim-
sækja þig og þú þekktir mig og
gladdi það mig mikið. Þú vannst
við mjög mikilvæg störf og eiga
margir þér að þakka vel unnin
störf og verður þín mjög sárt
saknað. Elsku hjartans perlan
mín Didda, við höfum verið vin-
konur í mjög mörg ár og veit ég
að þú átt um sárt að binda núna
þar sem eina systirin er farin og
vil ég votta þér mína dýpstu sam-
úð og styrk. Vil ég votta Rúnari,
Diddu, Kolbrúnu, Ingó og fjöl-
skyldum þeirra mína dýpstu sam-
úð.
Vin sínum
skal maður vinur vera,
þeim og þess vin.
En óvinar síns
skyli engi maður
vinar vinur vera.
(Úr Hávamálum)
Þín besta vinkona,
Anna og fjölskylda.
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. FEBRÚAR 2012
✝ Steinunn Har-aldsdóttir var
fædd 3. janúar 1923
á Þorvaldsstöðum,
Skeggja-
staðahreppi, Norð-
ur-Múlasýslu. Hún
lést á Landspítala
háskólasjúkrahúsi í
Fossvogi 16. febr-
úar 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Haraldur
Guðmundsson, bóndi og kennari
á Þorvaldsstöðum, fæddur 9.
okt. 1888, á Öngulsstöðum í
Eyjafirði, en ólst upp í Skaga-
firði o.v., d. 1. júni 1959 á Þor-
valdsstöðum. Þórunn Björg Þór-
arinsdóttir húsfreyja og
ljósmóðir á Þorvaldsstöðum,
fædd þar 18. des. 1891 og d. þar
3. sept. 1973. Önnur börn þeirra
Ingveldur, f. 8. des. 1917, bú-
stýra á Þorvaldsstöðum hjá
bræðrum sínum, býr nú á
Bakkafirði. Unnur, f. 17. mars
1919, d. 25. maí 1941. Þórdís, f.
26. júní 1920, d. 2. ágúst 2008,
húsfreyja Patreksfirði. Þór-
arinn, f. 27. nóv. 1921, bóndi og
hreppstjóri á Þorvaldsstöðum.
Sigrún, f. 19. feb. 1924, hús-
freyja í Reykjavík. Ragnar, f.
13. maí 1926, sjómaður og bú-
fræðingur í Reykjavík. Hálfdan,
kennari og skólastjóri í Norð-
fjarðarhreppi. Auðunn, f. 8. okt.
1928, bóndi á Þorvaldsstöðum,
býr nú á Bakkafirði. Arnór. f.
10. des 1929, verka-
maður á Akureyri.
Guðríður, f. 24
febr. 1931, hús-
freyja og sjúkraliði
Reykjavík. Har-
aldur, f. 3. júní
1932, hús-
gagnasmiður og
húsgagnabólstrari í
Hafnarfirði. Þór-
unn, f. 1. maí 1934,
húsfreyja í Hafn-
arfirði. Ragnhildur, f. 22. júní
1939, húsfreyja og sjúkraliði
Reykjavík. Steinunn átti einnig
hálfsystur, Kristínu Haralds-
dóttur, f. 16. júlí 1920 í Stein-
túni, Skeggjastaðahreppi N-
Múl., dáin, bjó síðast á Vopna-
firði.
Steinunn ólst upp á Þorvalds-
stöðum, vann þar við almenn
sveitastörf og þótti meðal ann-
ars góður sláttumaður. Stein-
unn gekk í Húsmæðraskólann á
Hallormsstað og fór svo í Hús-
mæðrakennaraskóla Reykjavík-
ur. Gerðist síðar kennari við
Húsmæðraskólann á Hallorms-
stað 1950-1952. Ráðskona við
Sjúkrahúsið á Patreksfirði
1952- 1956. Kaffikona í Laug-
arnesskóla í Rvík. Seinna að-
stoðarmatráðskona í eldhúsi
Landspítalans við Hringbraut.
Steinunn var ógift og barnlaus.
Útför Steinunnar fer fram frá
Langholtskirkju 28. febrúar
2012, og hefst athöfnin kl. 13.
Svo lengi sem við munum eftir
okkur hefur Steinunn verið hluti
af lífi okkar. Hún var ráðskona
hjá Þórði afa í Skipasundinu þar
sem móðir okkar bjó þegar við
bræðurnir vorum að stíga okkar
fyrstu skref. Þar leit hún eftir
okkur bræðrum á meðan afi og
mamma voru að vinna og eigum
við góðar minningar frá þeim
tíma. Steinunn var einstaklega
úrræðagóð og beitti oft mikilli
hugkvæmni við lausn mála. Sem
dæmi um þetta var að annar okk-
ar hafði ótrúlega mikinn áhuga á
að stinga öllu mögulegu inn í raf-
magnsinnstungur. Leysti hún
málið með að setja upp ótengda
innstungu á vegg sem hamast
mátti í að vild.
Seinna þegar við fluttumst
austur fyrir fjall og hún í Njörva-
sundið vissum við alltaf hvert af
öðru og misstum aldrei þráðinn.
Við heimsóttum hana oft og gist-
um jafnvel hjá henni þegar við
vorum á ferðinni í Reykjavík.
Þegar við fullorðnuðumst héld-
um við alltaf sambandi og síðar
tókum við meðal annars upp þann
sið til fjölda ára að heimsækja
hana alltaf seint á aðfangadags-
kvöld og lagðist sá siður ekki af
fyrr við vorum báðir komnir með
börn og við tóku hefðbundin jóla-
boð.
Steinunn var höfðingi heim að
sækja og snaraði fram veisluborði
á örfáum mínútum. Í heimsókn-
um hjá henni var margt skrafað
og aldrei komið að tómum kofun-
um, enda Steinunn mjög vel lesin
og fylgdist vel með öllu. Skipti þá
engu hvort um væri að ræða upp-
runa lífsins, steinöldina, upphaf
siðmenningar eða nýjustu tækni
og vísindi. Á þessu síðastnefnda
kom hún okkur kannski mest á
óvart. Hún var alltaf með þeim
fyrstu til að kaupa nýjustu græj-
urnar hvort sem um var að ræða
vídeó, litasjónvarp, hljómflutn-
ingstæki eða stafrænan örbylgju-
ofn. Það sem meira var hún not-
aði tækin sér til hagsbóta, gömlu
eldvélahellurnar fengu til dæmis
frí langtímum saman eftir að ör-
bylgjuofninn kom til sögunnar.
Annars var helsta ástríða
Steinunnar garðyrkja og ræktun,
þá sérstaklega ræktun matjurta
og fjölærra blóma. Í garðinum
hjá henni voru mörg hundruð
tegundir af hinum margvísleg-
ustu plöntum. Oft þegar við kom-
um í heimsókn var hún að grúska
í garðyrkjuritum, flokka fræ eða
vökva.
Á seinni árum kom svo til
óslökkvandi áhugi á köttum og
áttu Guðbrandur og síðar Lísa og
Lukka stóran sess í lífi hennar.
Komið er að leiðarlokum. Við
bræðurnir og fjölskyldur okkar
þökkum þér, Steinunn, fyrir ein-
staka væntumþykju og tryggð.
Góð kona er gengin.
Þórður, Stefán
og fjölskyldur.
Það var mikið lán fyrir mig
þegar Steinunn kom til okkar
fóstra míns í Skipasundið. Betri
manneskju var ekki hægt að fá til
að annast syni mína á meðan ég
var að vinna. Hún vildi allt fyrir
þá gera, sem dæmi var Þórður
orðinn þriggja ára þegar hún
sótti hann enn í kerru á gæslu-
völlinn. Hafði hún með sér heitt
kakó og brauð handa honum svo
hann yrði ekki of þreyttur eða
svangur. Stefán fór hún með í ljós
svo ég þyrfti ekki að taka frí frá
vinnu. Þetta eru bara tvö lítil
dæmi af mörgum um það sem hún
gerði fyrir mig og þá, á meðan
hún dvaldi hjá okkur.
Steinunn flutti síðan í Njörva-
sund og við austur fyrir fjall, en
sambandið hélst og kom það fyrir
að við gistum hjá henni ef við
þurftum að dvelja yfir nótt í
Reykjavík.
Steinunn var mjög gestrisin og
snögg að töfra fram hlaðborð og
helst þurfti að smakka á öllu. Hún
kom einnig stundum austur til
okkar og þá aldrei tómhent. Oft-
ast kom hún með kleinur sem hún
hafði steikt og voru þær vel þegn-
ar. Fylgdu oft með sokkar og
vettlingar sem komu sér vel.
Ekki má gleyma kisunum sem
Steinunn eignaðist eftir að hún að
flutti inn í Njörvasund, annan
eins kattavin hef ég ekki þekkt,
enda dekraði hún við þá af ástúð.
Steinunn sagði mér fyrir
mörgum árum að hún hefði farið
á miðilsfund og þar hefði mamma
mín, sem lést löngu áður en Stein-
unn kom til sögunnar, komið til
sín og þakkað sér fyrir og sagt að
hún og Þórður fóstri minn þyrftu
að taka á móti henni með kaffi-
sopa þegar þar að kæmi. Svo hún
hefur fylgst með og verið þakklát
fyrir hvað Steinunn reyndist okk-
ur vel. Það kæmi mér ekki á óvart
að kisurnar hennar Steinunnar
hefðu verið í móttökunefndinni
ásamt vinum og vandamönnum í
fallegri blómabrekku því Stein-
unn var mikil blómakona.
Ég kveð þig, hugann heillar minning
blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Góða ferð, Steinunn mín, takk
fyrir mig og mína.
Vigdís (Vigga).
Látin er kær skólasystir okkar
sem brottskráðumst úr Hús-
mæðrakennaraskóla Íslands vor-
ið 1950, Steinunn Haraldsdóttir.
Hún kom frá norðausturhorni
landsins, fædd og uppalin á Þor-
valdsstöðum á Langanesströnd.
Steinunn var mjög róleg í fasi og
hógvær í framkomu, en undir bjó
glaðleg og hæfileikarík kona.
Hún leyndi því á sér og reyndist
okkur góð og trygg skólasystir er
á reyndi.
Eftir skólavistina hefur hún
lengst af stundað matreiðslustörf
á sjúkrahúsum bæði á Patreks-
firði og á Landspítalanum. Ekki
er að efa að hún lagði sig þar fram
um að vinna öll sín störf vel. Hún
var gædd mörgum góðum eigin-
leikum, og samviskusemi hennar
og góðvild komu fram í öllu henn-
ar fasi.
Hún hefur lengi fengist við ým-
is tómstundastörf, svo sem garð-
rækt eða gróðurrækt ýmiss kon-
ar, og hún lætur einnig eftir sig
margvíslegar myndskreytingar,
bæði frumlegar og fallegar, unn-
ar með hennar sérstöku aðferð-
um.
Steinunn átti við talsverðan
heilsubrest að stríða á síðari ár-
um, en mætti því öllu með miklu
æðruleysi.
Hún var mjög trygg og traust
skólasystir og hefur alltaf viljað
taka þátt í samverustundum þeim
sem við höfum efnt til á síðari ár-
um, þegar við höfum notið þess að
hittast og rifja upp gamlar stund-
ir og glaðar minningar. Við eigum
því bara góðar minningar um
hana, og þökkum að leiðarlokum
allar góðu samverustundirnar.
Við sendum systkinum hennar og
öðrum vandamönnum innilegar
samúðarkveðjur og biðjum henni
allrar blessunar.
Sigríður Kristjánsdóttir.
Steinunn
Haraldsdóttir
✝
Útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
STEINDÓRS ARASONAR
frá Ísafirði,
síðast til heimilis að Skipalóni 24,
Hafnarfirði,
verður gerð frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtu-
daginn 1. mars kl. 15.00.
Þakkir sendum við starfsfólki á 4. hæð Sólvangs fyrir góða og
alúðlega umönnun.
Þórdís Þorláksdóttir,
Þóra Steindórsdóttir,
Ari Steindórsson, Lára Grétarsdóttir,
Guðlaug Steindórsdóttir, Sævar Örn Guðmundsson,
Alda Áskelsdóttir, Sigurður Óli Gestsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIBJÖRG JÚLÍUSDÓTTIR
kjólameistari,
lést á Droplaugarstöðum fimmtudaginn
23. febrúar.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
föstudaginn 2. mars kl. 13.00.
Ágústa Högnadóttir, Eyjólfur Ólafsson,
Ólafur Ellertsson, Guðmunda Árnadóttir,
Baldur Ellertsson, Ásthildur Hannesdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar,
ÁSLAUG SVEINSDÓTTIR,
Borgarbraut 53,
Borgarnesi,
andaðist á Dvalarheimili aldraðra í Borgar-
nesi laugardaginn 25. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Júlíus Jónsson, Inga Kolfinna Ingólfsdóttir,
Garðar Sveinn Jónsson, Aldís Eiríksdóttir,
Ólafur Þór Jónsson,
Ásberg Jónsson, Sigríður Jóna Sigurðardóttir,
Hrefna Bryndís Jónsdóttir, Þorvaldur T. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIBJÖRG EINARSDÓTTIR,
Imma í Klöpp,
áður Langholtsvegi 184,
Reykjavík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Mörk
föstudaginn 24. febrúar, verður jarðsungin frá Aðventkirkjunni,
Reykjavík, föstudaginn 2. mars kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Björg Kjartansdóttir, Einar Helgi Kjartansson.
✝
Faðir okkar,
BRYNJÓLFUR VALGEIR VILHJÁLMSSON
vélstjóri,
Austurbrún 2,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir fimmtudaginn
16. febrúar.
Jarðsungið verður frá Fossvogskapellu í dag,
þriðjudaginn 28. febrúar kl. 15.00.
Ingimar Brynjólfsson,
Haraldur Brynjólfsson.
✝
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN DANÍELSSON,
Starengi 28,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Hringbraut í faðmi
fjölskyldunnar sunnudaginn 26. febrúar.
Útför hans verður gerð frá Grafarvogskirkju
föstudaginn 9. mars kl. 13.00.
Ásta Sjöfn Kristjánsdóttir, Guðmundur Ólafsson,
Dagný Kristjánsdóttir, Jónas B. Jónasson,
Silvía Kristjánsdóttir
og barnabörn.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is má finna
upplýsingar um innsendingarmáta og skilafrest. Einnig má smella á
Morgunblaðslógóið efst í hægra horninu og velja viðeigandi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir birtingu á útfarardegi þarf greinin að
hafa borist á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför
er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, jafnvel þótt grein
hafi borist innan skilafrests.
Lengd | Hámarkslengd minningargreina er 3.000 slög. Lengri greinar
eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda stutta kveðju, Hinstu
kveðju, 5-15 línur.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín undir greinunum.
Minningargreinar