Morgunblaðið - 16.07.2012, Qupperneq 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 16. JÚLÍ 2012
✝
Okkar ástkæri frændi og vinur,
EYJÓLFUR EYJÓLFSSON
frá Botnum í Meðallandi,
Sundlaugavegi 24,
Reykjavík,
sem lést á Hjúkrunarheimilinu Klausturhólum
fimmtudaginn 5. júlí, verður jarðsunginn frá
Laugarneskirkju í Reykjavík þriðjudaginn 17.
júlí kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Birna Halldórsdóttir.
✝
Útför bróður okkar, mágs og frænda,
KARLS KONRÁÐS KARLSSONAR,
Blómvallagötu 13,
Reykjavík,
sem lést á heimili sínu fimmtudaginn 12. júlí,
fer fram frá Landakotskirkju þriðjudaginn
17. júlí kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Norbert Gossmann.
✝
Björn Friðfinnsson,
fv. ráðuneytisstjóri,
sem lést miðvikudaginn 11. júlí, verður
jarðsunginn í Dómkirkjunni fimmtudaginn
19. júlí kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir
en þeim sem vilja minnast hans er bent á
Rauða krossinn.
Iðunn Steinsdóttir,
Leifur Björnsson, Ragnheiður Ármannsdóttir,
Steinunn Arnþrúður Björnsdóttir, Þórir Guðmundsson,
Halldór Björnsson, Helga Rut Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
VALGERÐUR ODDNÝ ÁGÚSTSDÓTTIR,
lést laugardaginn 7. júlí á Hrafnistu 2b í
Hafnarfirði, verður jarðsungin frá Grafarvogs-
kirkju miðvikudaginn 18. júlí kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á minningarsjóð Hrafnistu í Hafnarfirði.
Inga I. Svala Vilhjálmsdóttir, Páll Trausti Jörundsson,
Kára Hrönn Vilhjálmsdóttir, Sigmundur S. Stefánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝ Árni HreiðarÁrnason, fædd-
ur 30. nóvember
1920 í Reykjavík,
lést á heimili sínu 3.
júlí 2012 í Furu-
gerði 1 í Reykjavík.
Foreldrar hans
voru hjónin Árni
Einarsson klæð-
skeri, f. 4.des. 1886,
d. 19. jan. 1974 og
Guðrún Árnadóttir
húsmóðir, f. 5. sept. 1885, d. 29.
sept. 1960. Hinn 11. mars 1943
giftist hann eftirlifandi eig-
inkonu sinni, Jytte Inge Árna-
son, f. 22. maí 1923 í Danmörku.
Börn: 1. Guðrún Árnadóttir f.
20. feb. 1944. Maki: Gísli Grétar
Sólonsson f. 6. mars 1942. Börn:
a) Sólon Árni Gíslason f. 3. maí
1964. Maki: María Þórarins-
sdóttir f. 29. nóv. 1966. Börn:
Gísli Grétar f. 26. feb. 1989, Kar-
en Þóra f. 29. mars 1992, Theo-
dór Ísak f. 10. nóv. 1999. b) Ósk-
ar Gíslason f. 7. júlí 1968, Maki:
Þórgunnur Óttarsdóttir f. 8. okt
1970. Börn: Teitur Símon f. 31.
ágúst 1990, Hrönn f. 21. apríl
1995. c) Sigurbjörn Gíslason f.
23. mars 1974. Maki: Katina
Gíslason f. 6. des. 1972. Börn:
Mark Francis f. 17. ágúst 2002,
Sóley Guðrún f. 9. maí 2008. 2.
f. 11. ágúst 1972. Börn: Þórunn
Inga f. 3. nóv. 1996, Þorgeir f.
21. maí 2001. 4) Anna Arndís
Árnadóttir f. 31. maí 1955. Maki:
Leifur Jónsson f. 27. nóv. 1952.
Börn: a) Ingiríður Helga Leifs-
dóttir 5. okt. 1976. Maki: Jón
Hallur Haraldsson 6. maí 1978.
Börn: Rebekka Rós f. 12. nóv.
2000, Hreiðar Snær f. 23. okt.
2004, Anton Már f. 14. mars
2010. b) Hreiðar Pétur Leifsson
f. 20. júní 1983, d. 21. jan. 1984.
c) Leifur Leifsson f. 22. sept.
1984.
Árni ólst upp í Reykjavík.
Sextán ára flutti hann til Kaup-
mannahafnar til að nema hús-
gagnasmíði. Þar kynntist hann
Jytte eiginkonu sinni. Árni
stofnaði sitt eigið trésmíðaverk-
stæði í Reykjavík þar sem hann
vann lengst af. Um miðjan átt-
unda áratuginn fór hann að
vinna á trésmíðaverkstæðinu
hjá Póst og Síma og seinna á
módelverkstæði Pósts og Síma,
en þar hann tók þátt í að smíða
líkanið af Íslandi sem er í Ráð-
húsinu. Árið 1975 fluttu þau í
Árbæinn þar sem þau bjuggu til
ársins 2002 þegar þau fluttu í
þjónustuíbúð fyrir aldraða.
Útförin fer fram í dag, mánu-
daginn 16. júlí 2012, kl. 13 í
Seljakirkju.
Rannveig Árna-
dóttir f. 22. mars
1946. Maki: Eiríkur
Jón Ingólfsson f. 3.
apríl 1944. Börn:
a) Ingólfur Jón
Eiríksson f. 16.
sept. 1966. b) Anna
Margrét Eiríks-
dóttir f. 28. jan.
1968. Maki: Haf-
steinn Helgi Grét-
arsson f. 7. apríl
1966. Börn: Hörður f. 20. maí
1988. Maki: Linda Bergdís f. 21.
maí 1992 barn: Alexíus Þór f. 10.
des. 2008. Linda Björg f. 14.
ágúst 1990, d. 16. ágúst 2006,
Jón Grétar f. 15. des. 1996. c)
Hjalti Ragnar Eiríksson f. 26.
ágúst 1975. Maki: Sigurbjörg
Stefánsdóttir f. 13. sept. 1981.
Börn: Guðfinna Björg f. 25. júní
2009, stúlka f. 10. júní 2012. 3)
Inga Magdalena Árnadóttir f.
13. jan. 1948. Maki: Þórður Þor-
geirsson f. 28. okt. 1945, d. 17.
des. 2006. Börn: a) Árni Þórð-
arson f. 1. júní 1966. Börn: Birg-
itta Svava f. 20. sept. 1989 barn:
Arieahna Magdalena, f. 8. des.
2011 Steinar Þór 24. apríl 1993.
b) Þorgeir Þórðarson f. 7. feb.
1971, d. 20. sept. 1982. c) Inga
Jytte Þórðardóttir f. 12. feb.
1973. Maki: Ólafur Már Ólafsson
Árni Hreiðar var 44 ára þeg-
ar Rannveig konan mín kynnti
mig fyrir fjölskyldunni að
Laugavegi 42. Rak hann þá
verkstæði í bakhúsi að Lauga-
vegi 42 þar sem hann átti heima
með Jytte og þremur dætrum.
Árni lærði húsgagnasmíði í
Danmörku fyrir stríð og kom til
landsins með fyrstu ferð eftir
stríðslok. Eftir að hann hætti
eigin rekstri vann hann á smíða-
verkstæði Símans og svo á mód-
elverkstæði Reykjavíkurborgar.
Jytte er dönsk og áttu þau
stóran vinahóp bæði af Dönum
og Íslendingum. Var oft glatt á
hjalla og talað dálítið skrítið mál
og mikið hlegið. Við í fjölskyld-
unni höfum oft haft á orði að
Jytte væri íslensk en Árni
danskur. Við Rannveig fluttum í
Borgarnes árið 1969 og var Árni
mjög sáttur við þessa flutninga,
því á eftir Danmörku var Borg-
arfjörðurinn í uppáhaldi og átt
þú kannski einna mestan þátt í
því að við erum í Borgarnesi.
Hann var í sveit á sumrin á
Hreðavatni, þetta voru stráka
skipti. Strákarnir af Bergstaða-
stræti voru í sveit á sumrin en
strákarnir á Hreðavatni voru á
Bergstaðastrætinu á vetrum
þegar þeir fóru í framhaldsnám.
Bergstaðastræti 78 var æsku-
heimilið hans og var það í eigu
foreldra hans alla tíð.
Síðustu ár hef ég tekið hann
með mér þegar ég hef verið að
snúast og farið með hann á
byggingarstaði. Eitt sinn vorum
við á leið í Grafninginn, minntist
hann á að hafa hjólað að Soginu
vorið 1933 með þremur vinum
sínum. Þegar við vorum að
mæla hurðargat á undirgöngum
að Laugavegi 7 minntist hann á
það að átök hefðu orðið þegar
húsið var byggt um 1933 þar
sem fólk hefði ekki verið sátt við
að missa kartöflugarða sína.
Hann fylgdist vel með fjöl-
skyldu sinni og hugsaði vel um
Jytte sína, reglulega fóru þau til
Danmerkur. Við Rannveig ferð-
uðumst nokkur sumur um landið
með þeim. Við fórum meðal ann-
ars út í Hrísey fyrir nokkrum
árum, þar var dvalarheimili
aldraðra leigt ungu fólki. Þú
spurðir manninn af hverju og
hann svaraði: „Hér lifum við líf-
inu og förum svo“. Þegar voraði
komuð þið Jytte í Borgarnes og
oft varst þú að fara í veiði með
Einari Heiðari í Norðurá og allt-
af var komið við í Borgarnesi.
Þú varst kannski ekki gamall,
kannski dálítið hægari en með
glænýtt ökuskírteini og hef ég
verið þér samferða í 48 ár. Takk
fyrir samfylgdina.
Eiríkur.
Það er frekar skrýtið að
hugsa til þess að afi sem hefur
alltaf verið í lífi mínu sé farinn.
Ég trúi því varla. Ég mun ekki
hitta hann aftur í kaffi heima
hjá mömmu og pabba og hlusta
á hann rifja upp gamla tíma eða
reyna að fá barnabörnin til að
hlusta á sig segja frá gömlum
tímum. Hann á aldrei aftur eftir
að hringja í manninn minn og
biðja hann um að koma og laga
sjónvarpið því að hljóðið datt út
eftir að hann hafði ýtt á vitlaus-
an takka.
Eftir að ég flutti að heiman
byrjaði ég á því að kíkja á
gömlu hjónin á aðfangadag og
gefa þeim pakka, það þótti afa
æðislegt. Ég held að hann hafi
aldrei verið jafn ánægður og
þegar ég lét skíra eldri strákinn
minn Hreiðar í höfuð á honum
og litla bróður mínum. Hann
hafði gaman af því að hitta Jón
Hall manninn minn sem talaði
við hann um stjórnmál og hvað
var að gerast í heiminum. Afa
þótti svo gaman þegar við kom-
um í óvænta heimsókn með
krakkana þó svo að hann væri
dauðþreyttur eftir að við fórum.
Hann keypti meira að segja
kubba fyrir yngri krakkana svo
við myndum kannski koma oftar
í heimsókn og alltaf passaði
hann upp á að það væri til
nammi, en það þótti krökkunum
mínum ekki leiðinlegt.
Þegar ég var lítil og átti
heima í Hraunbænum fór ég
stundum í pössun til afa og
ömmu. Ég man eftir því að hann
fékk sér alltaf sítrónu í morg-
unmat því það er svo hollt, hann
passaði alltaf upp á það að
reyna að vera heilsusamur, fór í
sund og út að hjóla. Hann leyfði
mér stundum að sitja á stöng-
inni á hjólinu sínu og hjólaði
með mig. Það sem mér er sér-
staklega minnisstætt er þegar
hann gerði spilagaldra fyrir okk-
ur krakkana, og hversu góður
mér fannst hann að teikna.
Hann elskaði Danmörku og
stundum fannst mér hann vera
meiri Dani heldur en amma.
Alltaf gerir maður sömu mis-
tökin að halda að ættingjarnir
verði ávallt til staðar. Þó svo að
afi hafi verið orðinn rúmlega ní-
ræður bregður manni og verður
sorgmæddur yfir að hann sé far-
inn og að maður muni aldrei
hitta hann aftur. Mér fannst
hann svo sprækur miðað við ald-
ur að ég bjóst við að hann
myndi halda upp á 100 ára af-
mælið sitt.
Ég er þakklát fyrir að hafa
átt hann fyrir afa og mun varð-
veita minningar mínar um hann
í hjarta mínu.
Hvíl í friði, kæri afi.
Hver minning dýrmæt perla að liðn-
um lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Helga Leifsdóttir.
Árni Hreiðar Árnason
✝ Einar Mark-ússon fæddist
að Hlaðgerðarkoti í
Mosfellssveit 24.
mars 1926. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 27. júní
sl.
Foreldrar hans
voru Markús Sig-
urðsson bóndi f. 27.
mars 1895, d. 21.
febrúar 1977 og Guðlaug Ein-
arsdóttir húsmóðir f. 26. nóv-
ember 1886, d. 10. október 1971.
Um tíu ára aldur flutti Einar
með fjölskyldu sinni til Reykja-
víkur og nokkrum árum síðar
byggði hún sér býlið Grænuhlíð
við Nýbýlaveg í Kópavogi. Syst-
ur Einars eru: Guðrún f. 1921, d.
2003, Jóhanna f. 1923, d. 1930,
Helga f. 1924 og Jóhanna (Lilla)
f. 1930.
Hinn 2. desember 1961
Bjarnadóttur f. 18. mars 1959 og
eiga þau saman Helgu Jónínu f.
29. júní 1987. 2) Árni Dan f. 2.
mars 1961 giftur Sigrúnu Dan
Róbertsdóttur f. 21. september
1960. Börn: Guðný Kristín f. 12.
janúar 1983, d. 12. janúar 1983,
Andrea Dan f. 15. febrúar 1985
og Ágústa Dan f. 5. júlí 1991. 3)
Kristín f. 1. október 1970 gift
Jóni Karlssyni f. 21. apríl 1969.
Börn: Einar Karl f. 3. júní 1997,
Unnar Karl f. 17. nóvember
1998, Emma Sól f. 5. ágúst 2003
og Lísa Guðný f. 20.mars 2005,
d. 23. janúar 2007.
Einar lærði bílasmíði hjá Agli
Vilhjálmssyni og útskrifaðist frá
Iðnskólanum 1945. Hann rak
sitt eigið verkstæði í nokkur ár
en lengst af starfaði hann sem
tjónamatsmaður hjá Sam-
vinnutryggingum, síðar VÍS.
Einar var félagi í Golfklúbbnum
Oddi og stundaði golf af miklum
krafti hin síðari ár.
Útför Einars fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, mánu-
daginn 16. júlí 2012 kl. 13.
kvæntist Einar
Guðnýju Kristínu
Árnadóttur tal-
símakonu frá Nes-
kaupstað f. 17.
mars 1929, d. 17.
júní 2009, dóttir
hjónanna Árna
Daníelssonar
verkamanns f. 23.
mars 1901, d. 3. júlí
1978 og Gyðu G.
Steindórsdóttur
húsmóður f. 26. febrúar 1901, d.
20. mars 1960. Einar og Guðný
bjuggu allan sinn búskap i
Kópavogi. Árið 1957 byggðu
þau sér hús í landi Grænuhlíðar
og bjuggu þar til 1996 er þau
fluttu yfir götuna í Bæjartún 19.
Síðustu árin bjuggu þau í Funa-
lind 1. Börn Einars og Guðnýjar
eru: 1) Markús f. 31. ágúst 1955.
Sambýliskona Hólmfríður Páls-
dóttir f. 28. apríl 1955. Markús
var áður giftur Margréti
Þegar við kveðjum pabba
sjáum við hvað aldur er afstætt
hugtak. Þó að hann hafi verið
orðinn 86 ára fannst okkur
hann ekki gamall. Pabbi var
stöðugt að og átti fjölda áhuga-
mála. Í vetur spilaði hann fimm
sinnum í viku, stundaði sund-
leikfimi og fór í Fífuna til að
ganga, því hann vildi halda sér
í formi fyrir komandi golfver-
tíð. Undanfarin sumur spilaði
hann nánast á hverjum degi, 9-
18 holur í hvert sinn. Hann var
enn að bæta sig í golfinu og í
fyrrasumar lék hann einn sinn
allra besta hring þegar hann
lék hringinn á 92 höggum á
meistaramóti Odds.
Pabbi hafði einnig mjög
gaman af að raða púsli, og telja
og sauma út fínar og flóknar
myndir. Þá fylgdist hann vel
með íþróttum í sjónvarpinu og
var golfið og fólboltinn í sér-
stöku uppáhaldi hjá honum.
Pabbi var liðtækur íþrótta-
maður á sínum yngri árum.
Stundaði m.a. frjálsar íþróttir
með Fálkunum, sem var fyrsta
íþróttafélagið í Kópavogi og
glímu með KR.
Pabbi var mikið náttúrubarn.
Hann ferðaðist mikið innan-
lands og utan með Farfuglum á
sínum yngri árum. Og þær voru
ófáar útilegurnar og veiðiferð-
irnar sem við fórum í með
pabba og mömmu. Yfirleitt var
gist í tjaldi og eru Þingvellir og
Hítarvatn eftirminnilegustu
staðirnir. Einnig eru ferðirnar
austur í Vopnafjörð minnis-
stæðar þar sem rennt var fyrir
lax í Vesturdalsá. Síðasta veiði-
ferðin sem pabbi fór með okkur
var í fyrrasumar í Fremri Laxá
á Ásum. Auk þess að ferðast
um landið áttu foreldrar okkar
alltaf fallegan garð sem pabbi
sá um. Þar ræktaði hann m.a.
rósir sem hann gaf vinum og
ættingjum.
Eftir að mamma dó, fyrir
þremur árum, höfðum við
áhyggjur af því hvernig pabba
mundi reiða af. Þau voru mjög
náin og verkaskiptingin var
skýr. Mamma sá m.a. um mats-
eldina meðan pabbi sá um við-
haldið á húsinu og garðverkin.
En hann kom okkur á óvart því
fljótlega fór hann að glugga í
gömlu matreiðslubækurnar
hennar mömmu og eldaði sér
ýmislegt upp úr þeim. Auk þess
kynntist hann töfrum örbylgju-
ofnsins og fjölbreyttri flóru
1944 réttanna. Hann vildi ekki
vera upp á aðra kominn. Samt
fannst honum notalegt þegar
honum var boðið í mat. Þegar
honum var boðið hugsaði hann
sig um í smá stund og sagði svo
„Ætli það sé ekki best ég þiggi
það.“
Við kveðjum pabba með
söknuði. Við munum minnast
hans sem elskulegs föður sem
hugsaði ávallt um hag okkar og
fjölskyldna okkar. Þegar við
vorum yngri var hann óþreyt-
andi að keyra okkur á íþrótta-
æfingar eða hvert sem við
þurftum að komast. Pabbi var
alltaf til staðar fyrir okkur og
sagði aldrei nei. Sagan hefur
endurtekið sig, því á undan-
förnum árum hefur hann nán-
ast verðið í föstum ferðum með
yngstu barnabörnin svo þau
geti sinnt skóla og áhugamálum
sínum. Eftir að við stofnuðum
okkar eigin fjölskyldur var
pabbi ávallt kallaður til ef
vinna þyrfti nákvæmnis- og
þolinmæðinsverk. Að spartla
glugga og mála var hans sér-
svið.
Að lokum viljum við þakka
Karítas og starfsfólki líknar-
deildar Landspítalans í Kópa-
vog fyrir frábæra umönnun, en
þar dvaldi pabbi síðustu vik-
urnar.
Hvíl í friði, elsku pabbi.
Markús, Árni og Kristín.
Með nokkrum orðum langar
okkur að minnast Einars Mark-
ússonar, eða Einars hennar
Guðnýjar frænku eins og við
kölluðum hann, en Guðný var
móðursystir okkar. Mikil og
sterk tengsl voru á milli fjöl-
skyldnanna, það var farið í
sumarferðir, veiðiferðir og
fleira. Alltaf vorum við saman á
gamlársdag á Nýbýlaveginum
en þar byggðu þau sér hús í
landi Grænuhlíðar, þar bjuggu
foreldrar Einars, þau Markús
og Guðlaug. Við systkinin nut-
um þeirra forréttinda að fá að
fara inn á Nýbýlaveg og oft var
þá gist. Þá fengum við að fara
niður í Grænuhlíð í fjós og fjár-
húsin.
Einu sinni í Hafravatnsrétt
kallaði Einar á okkur og sagði
að við mættum velja okkur
lömb úr einni krónni, þá var
gaman.
Við þökkum Einari fyrir
margar og góðar samveru-
stundir. Sendum systkinum og
fjölskyldum þeirra okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Hallmundur, Gyða, Ey-
steinn
og fjölskyldur.
Einar Markússon