Morgunblaðið - 13.08.2012, Blaðsíða 18

18 MINNINGAR
Aldarminning
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 13. ÁGÚST 2012
Elsku afi okkar
Við urðum öll harmi slegin þá
nótt sem þú kvaddir okkur. Þó að
grunur hafi legið á að tíminn sem
við ættum eftir með þér væri að
styttast sló þetta okkur nú samt.
En það gleður okkur þó samtímis
að þú fékkst að fara friðsamlega
og gafst okkur mörg árin, uppfull
af minningum sem við mundum
ekki vilja vera án.
Þegar litið er til baka eru marg-
Þorsteinn Berent
Sigurðsson
✝ Þorsteinn Be-rent Sigurðs-
son fæddist í Stein-
um í
Vestmannaeyjum
10. júní 1925. Hann
lést 27. júlí sl.
Útför Þorsteins
fór fram frá Lang-
holtskirkju 9.
ágúst.
ar fjársjóðskistur
fullar af minningum
og samveru, en þó
stendur upp úr Nátt-
hagakotið góða þar
sem við brölluðum
ýmislegt saman. Þar
gistum við ófáar
helgarnar öll fjöl-
skyldan við hrotu-
drun sem einungis
þú afi hefðir getað
framleitt. Þegar
hroturnar fóru af stað að fékk þig
enginn stöðvað, þrátt fyrir ítrek-
aðar tilraunir frá okkur en þó var
amma þar samt í forsvari sem
vakti mikla kátínu hjá okkur hin-
um. Í Nátthagakoti var elda-
mennska ofarlega á lista enda var
matur ein af þínum helstu
ástríðum og þú sast alltaf í sama
stól, á sama stað og sendir frá þér
ánægjuuml sem var okkar viðmið
um að þér þætti maturinn góður.
Þú varst alveg einstaklega uppá-
tektarsamur, til að mynda þegar
hann Óli byrjaði að hjóla þá varst
þú strax farinn að skoða þér hjól
og ætlaðir aldeilis að fara að hjóla
með honum, ætlaðir ekki að láta
smáræði eins og slæmt jafnvæg-
isskyn eða háan aldur stoppa þig.
Til allrar hamingju var hægt að fá
þig ofan af því í það skiptið. Einn
daginn ákvaðstu að kíkja á bíla-
sýningu og lést það nú ekki nægja
heldur komst heim á glænýjum
Ford Mondeo. Það má með sanni
segja að þegar þú fékkst hugmynd
þá var hún helst framkvæmd sam-
stundis enda varstu mikill fram-
kvæmdamaður og hafðir drifkraft
sem margur mætti taka sér til fyr-
irmyndar, þrátt fyrir að öfgarnar
hafi verið að finna inni á milli. Þú
varst alltaf með allt þitt á hreinu.
Hvort sem það var að mæta sam-
dægurs með bílinn á verkstæði við
fyrsta aukahljóð, hafa alla reikn-
inga greidda á gjalddaga eða að
hafa alltaf nóg af nammi í namm-
iskálinni fyrir okkur.
Afi var líka hafsjór fróðleiks
sem hann miðlaði áfram til okkar í
gegnum tíðina. Þar er okkur of-
arlega í huga „fánafræðin“ sem
var við lýði bæði í Nátthagakoti og
heima hjá afa og ömmu. Brýnt var
fyrir okkur mikilvægi þess að hafa
fánann ekki uppi of lengi, brjóta
hann rétt saman, láta hann ekki
snerta jörðu o.s.frv. Einnig var
hann mikill og skemmtilegur
sögumaður og fengum við ósjald-
an að heyra margar sögunar og
ekki skemmdi fyrir að hafa ömmu
sussandi í bakgrunni, að reyna að
sannfæra afa um að við hefðum
engan áhuga á þessu og hvað þá að
heyra söguna í þriðja skipti.
Elsku afi, þú gafst lífi okkar lit,
öryggi, staðfestu og mest af öllu
gleði. Endalaust væri hægt að
telja upp stundirnar sem við átt-
um með þér, ömmu og fjölskyld-
unni. Við vitum að þú ert kominn
á betri stað og munt vaka yfir
okkur öllum. Við elskum þig af
öllu hjarta og þín verður sárt
saknað, elsku afi okkar.
Þín barnabörn,
Þorsteinn, Krist-
ín
og Arnar Berent.
Meira: mbl.is/minningar
Kær vinkona, Þorbjörg Páls-
dóttir eða Tobba, eins og hún
var ávallt kölluð, er látin, tæpra
97 ára. Hún var ekki nema 16
ára þegar hún réði sig í vist til
foreldra minna, sem þá bjuggu
á Blómsturvöllum í Reykjavík.
Áður hafði hún verið í vist hjá
prestshjónum í fæðingarsveit
sinni við Álftafjörð.
Ærin verkefni biðu ungu
stúlkunnar í nýju vistinni, ég
var nýfæddur, systir mín árs-
Þorbjörg
Pálsdóttir
✝ Þorbjörg Páls-dóttir fæddist í
Álftafirði eystra,
Suður-Múlasýslu,
24. ágúst 1915. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu
Mörk í Reykjavík
29. júlí 2012.
Útför Þor-
bjargar fór fram
frá Kópavogskirkju
8. ágúst 2012.
gömul, og ári síðar
fæddist bróðir. En
Tobba var dugleg,
kunni vel til verka,
og var létt í lund.
Hún var mömmu
stoð og stytta í öll-
um verkum þau ár
sem hún dvaldi á
heimilinu. Myndað-
ist milli þeirra
gagnkvæm virðing,
vinátta og væntum-
þykja, og varð þessi yndislega
stúlka ævilangur vinur okkar
allra í fjölskyldunni.
Tobba var mikil hagleiks-
kona. Ung ákvað hún að gerast
klæðskeri. Hún komst að sem
lærlingur hjá Axel Andersen
klæðskera í Aðalstræti 16 í
Reykjavík, sem þar rak virt
klæðskeraverkstæði til margra
ára. Fyrstu jakkafötin sem hún
saumaði gaf hún mér þegar ég
var fjögurra ára.
Tobba giftist 1938 sveitunga
sínum, Jóni Jóhannssyni, vel
menntuðum sómamanni. Hugur
hans stóð til búskapar, en jarð-
næði var ekki á lausu. Árið 1939
bjuggu þau þó á nýbýlinu
Bræðrabóli í Ölfusi og dvaldi ég
þar hjá þeim part úr sumri.
1940 til ’43 bjuggu þau í
Reykjavík, og þar fæddist þeim
sonurinn Jóhann Helgi árið
1942. Árið 1945 keyptu þau eins
hektara land við Nýbýlaveg 26,
síðar 48, af hjónunum Pétri Ey-
vindssyni og Guðrúnu Daða-
dóttur, sem var uppeldissystir
pabba. Þarna byggðu þau sér
einlyft íbúðarhús og undu hag
sínum vel. Tobba og Jón höfðu
bæði yndi af allri ræktun, og
bar landið þeirra við Nýbýla-
veginn þess vott. Trjáræktin,
blómin og allt grænmetið. Allt
svo fallegt og snyrtilegt. Þau
höfðu líka yndi af lestri góðra
bóka, áttu gott safn og bundu
inn bækur um tíma.
Jón starfaði lengst af við hús-
gagnasmíði, en hann lést árið
1973, aðeins 65 ára. Tobba vann
við iðn sína, sneið og saumaði
dragtir, jakkaföt o.fl. mest
heima.
Tobba seldi Nýbýlaveginn
1981. Hún bjó í Fannborg 1 í
meira en 20 ár og líkaði vel.
Síðustu árin dvaldi hún á hjúkr-
unarheimilinu Mörk í Reykja-
vík.
Ég kom oft til Tobbu og Jóns
á Nýbýlaveginn. Þau voru ein-
staklega gestrisin. Fólk var lát-
ið finna að það væri velkomið.
Bæði voru þau hjón sérstaklega
vandaðar manneskjur, vinnu-
söm, félagslynd, glaðlynd og
hlý. Ég heimsótti Tobbu líka í
Fannborgina, alltaf sama gest-
risnin og gleðin. Hún hafði yndi
af því að rifja upp gamla tíma,
m.a. frá því að hún gætti okkar
systkinanna í æsku, en einnig
frá því að hún var að alast upp
á stóru heimili í Álftafirðinum,
en hún átti sjö systkini. Hún
hafði mjög gaman af því að taka
í spil, og eftir að hún kom í
Fannborgina spilaði hún reglu-
lega Lomber við eldri herra-
menn í félagsheimilinu. Tobba
hafði lengst af mjög gott minni
og hún var góður sögumaður.
Það er dýrmætt að hafa átt
vináttu þessarar yndislegu
konu, sem gaf svo mikið af sér,
og tók alltaf á móti manni með
þakklæti og gleði.
Blessuð sé minning hennar.
Stefán Arndal.
Elskuleg amma okkar og langamma,
GUNNHILDUR I. GESTSDÓTTIR,
hjúkrunarfræðingur, Laugarnesvegi
56, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Droplaugarstöðum
þann 10. ágúst síðastliðinn.
Gunnhildur Arndís O´Callaghan,
Inga Jóna Pálsdóttir,
María Rán Pálsdóttir,
Sólrún Edda Pálsdóttir,
og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við
andlát og útför elskulegs eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
GRÉTARS HANNESSONAR,
Skriðustekk 3.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
krabbameinsdeildar 11E og líknardeildar
Landspítalans í Kópavogi.
Þökkum Kiwanisfélögum í Elliða fyrir
einstaka hlýju og góðvild.
Sigrún Steingrímsdóttir,
Jónína B. Grétarsdóttir, Þóroddur Sveinsson,
Hannes Svanur Grétarsson, Helga Marta Helgadóttir,
Ingvar Grétarsson, Vigdís Þórisdóttir,
Margrét Grétarsdóttir, Guðjón Guðjónsson,
afastrákar og langafabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓNAS GUÐGEIR BJÖRNSSON
frá Eskifirði
lést á Dvalarheimilinu Hulduhlíð, Eskifirði,
laugardaginn 11. ágúst.
Útförin fer fram frá Eskifjarðarkirkju
laugardaginn 18. ágúst kl. 14.00.
Margrét Ásta Gunnarsdóttir,
Jónas M. Wilhelmsson, Jóhanna M. Káradóttir,
Anna Jenný Wilhelmsdóttir, Sigurjón Baldursson,
Bjarnveig K. Jónasdóttir, Sigfinnur Jónsson,
Klara Jónasdóttir, Kristinn Hjartarson,
Kristbjörg Jónasdóttir, Tjörvi Hrafnkelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn og vinur, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÓMAR HAFLIÐASON
bifreiðastjóri,
Húsalind 2,
Kópavogi,
lést í faðmi fjölskyldunnar föstudaginn
3. ágúst.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 14. ágúst
kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Jöklarannsóknafélag
Íslands, kt. 670169-3839, banki 115-14-102002.
Ingibjörg Jakobsdóttir,
Jóhann Ómarsson, Fríða Björk Sveinsdóttir,
Linda Björk Ómarsdóttir, Tryggvi Þór Gunnarsson,
Hafliði Hörður Ómarsson, Heiðbjört Unnur Gylfadóttir
og afabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HRAFNHILDUR ÓLAFSDÓTTIR,
lést hinn 28. júlí á Grund.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Við þökkum auðsýnda samúð, sérstakar
þakkir til V3 á Grund fyrir góða umönnun.
Ólafur Rósason, Sesselja Tómasdóttir,
Friðveig Rósadóttir, Guðmundur Pálsson,
Geirþrúður Rósadóttir, Ægir Svansson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
RAGNHILDUR J. PÁLSDÓTTIR,
Fróðengi 1,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 15. ágúst kl. 13.00.
Hjörtur Ingi Vilhelmsson, Vilborg Sigrún Ingvarsdóttir,
Jóhanna Elísabet Vilhelmsdóttir, Sigurjón B. Sigurjónsson,
barnabörn og langömmubörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUÐMUNDUR Þ. ÞÓRARINSSON,
Austurvegi 5, Grindavík,
lést þann 31.07.12 á Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja. Útför hefur farið fram.
Anna María Guðmundsdóttir, Sigfús Dýrfjörð,
Katrín Guðmundsdóttir, Þorsteinn Kristjánsson,
Hermann Guðmundsson, Oddný Ingimundardóttir,
Sigurlín Árnadóttir,
Kristinn Henniberg,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
HELGA BERGLJÓT MAGNÚSDÓTTIR
(DIDDA)
Njarðvíkurbraut 2, Innri-Njarðvík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
2. ágúst sl. Útför hennar hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Hlynur Ólafur Pálsson, Ella H. Hlöðversdóttir,
Kristinn Bequette, Laufey Gylfadóttir,
og barnabörn.
svara fyrir sig.
Steinn tók þátt í fé-
lagsstörfum ekki
hvað síst í verka-
lýðsfélaginu og í
samtökum sjó-
manna í Ólafsvík.
Þáttaskil urðu í
lífi Steins þegar
hann gekk að eiga
Dagbjörtu Nönnu
Jónsdóttur frá Arn-
arbæli á Fells-
strönd árið 1935. Þeim hjónum
varð fjögurra barna auðið, þau
eru: Eygló (látin), Halla Bryndís,
Adolf (látinn) og Nína, ennfrem-
ur ólu þau upp dótturson sinn,
Hilmar Gunnarsson, sem sinn
eigin.
Heimili þeirra hjóna að Ólafs-
braut 48 var opið fyrir alla og þeir
voru margir vinirnir og fjölskylda
sem áttu þar góðar og eftirminni-
legar stundir. Steini og Dæja,
eins og þau voru kölluð, bjuggu
öll sín búskaparár í Ólafsvík,
lengst af á Ólafsbrautinni, en síð-
ustu árin á dvalarheimili aldraðra
á Jaðri.
Minning þín mun ætíð lifa í
hjörtum okkar, elsku pabbi og afi.
Nína og fjölskylda.
Öld er nú liðin frá
fæðingu elsku
pabba okkar og afa,
Steins Kristjáns-
sonar. Hann fædd-
ist í Ólafsvík 13.
ágúst 1912. Foreldr-
ar hans voru hjónin
Kristján Vigfússon
sjómaður og Guð-
munda Eyjólfsdótt-
ir húsmóðir og var
Steinn einn af níu
börnum þeirra hjóna. Steinn var
einn þeirra mörgu harðgerðu
manna sem ólust upp við fátækt
og erfiðleika fyrri kreppuára,
ekki síst í sjávarþorpum, en með
eljusemi og dugnaði unnu bug á
erfiðleikum og áttu ríkan þátt í að
byggja upp myndarlega útgerð-
arstaði eins og Ólafsvík. Hann
var glaður og stoltur yfir fram-
förum í sínu kæra byggðarlagi
þar sem hann lifði og starfaði alla
sína ævidaga.
Steinn stundaði jöfnum hönd-
um sjómennsku og landvinnu eft-
ir því sem til féll. Hann var eft-
irsóttur til allra starfa, vel látinn
af samferðamönnum, viður-
kenndur dugnaðarforkur, lífs-
glaður, léttur í lund og fljótur að
Steinn
Kristjánsson