Morgunblaðið - Sunnudagur - 07.10.2012, Side 14

Ferðalög og flakk*Í hinni rómuðu Róm eru minjar um forna tíð á hverju horni, en þar er líka hægt að versla »16
Kaupmannahöfn er margslungin og fjölbreytt en ég bý á besta stað í
borginni: Vesterbro. Hér á árum áður hýsti hverfið vinnumenn og verka-
lýð og var lengi frægt fyrir Istedgade og rauða hverfið þar í kring. Á síð-
ustu árum hefur þetta hverfi hinnar skapandi stéttar breyst og er nú
þekkt fyrir að vera alveg yfirgengilega hipp og kúl.
Ég bý á horni Vesterbrogade þar sem Vesterbro og Frederiksberg mæt-
ast. Mannlífið hér er afar litríkt en í Fötex á föstudögum getur að líta alla
flóruna: hipstera með símasnúru um hálsinn, ógæfufólk og dópista, fjöl-
skyldufólk, búrkur, vændiskonur og fínu frúrnar úr Frederiksberg.
Eitt það skemmtilegasta við borgina er að hjóla á flóamarkaði um helg-
ar og finna sér eitthvert fínirí.
Elsa María Jakobsdóttir er meistaranemi í menningargreiningu við
Kaupmannahafnarháskóla, áfengisframleiðandi og fjölmiðla- og athafnakona.
Fínirí á flóamörkuðum
xfgndfgj
PÓSTKORT F
RÁ KÖBEN
V
ið stoppuðum fyrst í Bologna og fórum síðan yfir til Fen-
eyja,“ segir Berglind Anna. „Það leit út fyrir að vera
rómantískt að sigla með svona gondólabát í síkjunum en
eftir að hafa horft á eftir flottu myndavélinni okkar detta
ofaní sjóinn þegar við vorum að stíga upp í bátinn var eiginlega öll
rómantíkin farin úr siglingunni. Við ætluðum síðan að slappa af eft-
ir gondólaferðina með því að fá okkur einn bjór á Markúsartorg-
inu. En það reyndist dýrasti bjór sem ég hef á ævinni keypt. Ellefu
evrur þurftum við að borga fyrir lítinn flöskubjór. Þegar við kom-
um til Veróna keyptum við okkur nýja myndavél. Það er yndisleg
lítil borg og okkur leið vel á söguslóðum Rómeó og Júlíu.
Þegar við komum til Genóa rændi vasaþjófur af mér veskinu og
eftir það þurfti Jóhann alfarið að sjá um aksturinn þar sem vasa-
þjófurinn var með ökuskírteinið mitt. Okkur gekk erfiðlega að
finna sveitagistingu sem við höfðum pantað í Toscana því GPS-
tækið varð rafmagnslaust hjá okkur og það talaði ekki nokkur
maður ensku. En þegar við fundum hana var vel tekið á móti okk-
ur og við komumst í vínsmökkun á bænum. Síðan fórum við til
Flórens en það er líka mjög falleg borg. Ég held að Veróna og
Flórens hafi verið toppurinn á ferðinni. Síðan fórum við með ferj-
unni til Korsíku. En við áttuðum okkur ekki á því hvað samgöngur
eru stopular þar, því þær eiginlega leggjast bara af eftir klukkan
fimm á daginn. Fyrir vikið komumst við ekki til bæjarins þar sem
við áttum pantaða gistingu og vorum þegar búin að borga hana og
þurftum að kaupa okkur nýja gistingu annars staðar. Svo sigldum
við yfir til Nice í Frakklandi og leituðum að gistingu þar í þrjá
klukkutíma áður en við fundum eitthvað í mjög vafasömu hverfi.
Herbergið sem við leigðum var algjör viðbjóður og við þurftum
að hella í okkur rauðvíni til að geta sofnað. Við skoðuðum síðan
umsagnir á netinu um þessa gistiaðstöðu og það voru allir að vara
við henni. Þegar við svo komum til Parísar vorum við orðin svo
þreytt að við nenntum ekki að skoða neitt. Lágum bara í leti og
fórum síðan að sofa. Við skoðum þá borg seinna,“ segir Berglind.
Þegar ekkert
gengur upp
BERGLIND ANNA MAGNÚSDÓTTIR OG JÓHANN ÞÓR
ÓLAFSSON FERÐUÐUST UM NORÐUR-ÍTALÍU OG SUÐ-
UR-FRAKKLAND Á HÁANNATÍMA TÚRISMANS Í SUMAR.
Börkur Gunnarsson borkur@mbl.is
NORÐUR-ÍTALÍA