Morgunblaðið - 27.03.2013, Side 28

28 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 27. MARS 2013
Lín Design Laugavegi 176 Sími 5332220 www.lindesign.is
Mjúka fermingargjöfin
Friður rúmföt
Stærð 140x200 50x70
Nú 9.990 kr
áður 13.490 kr
Fermingartilboð
Varaformaður Sjálf-
stæðisflokksins steig
fyrir skemmstu fram í
silfurslegnum ESB-
þætti og gaf undir fót-
inn með að svíkja
stefnu sem samþykkt
var á landsfundi
flokksins í ESB-
málum. Tilefnið er
fremur málefnaleg og
góð samþykkt sjálf-
stæðismanna um að
loka beri áróðursskrifstofu þeirri
sem ESB rekur á Íslandi.
Nei, á varaformanninum er að
heyra að þarna hafi grasmaðkarnir
farið yfir strikið. Gildir þá einu þó að
starfsemi Evrópustofu ESB gangi
þvert á alþjóðasamninga um að er-
lendir sendimenn megi ekki reka
pólitískan áróður. Um nýafstaðna
helgi bætti formaður flokksins um
betur og er greinilega hættur við að
slíta ESB-viðræðunum.
Þetta er sagan endalausa af sam-
spili loforða og stjórnmálaflokka.
Ósiðlegir IPA-styrkir
Þegar ríkisstjórnin keyrði í gegn-
um þingið samþykkt um að ESB
mætti ausa hér fé á báða bága með
IPA-styrkjum var stjórnarandstöð-
unni í lófa lagið að stöðva málið enda
þingmeirihlutinn veikur. En ekkert
slíkt átti sér stað og sem fyrr sann-
aðist að peningar smjúga betur en
vatn.
Síðan hafa sveitarstjórnarmenn,
forstöðumenn stofnana og hundruð
annarra Íslendinga staðið frammi
fyrir gylliboðum um styrki til hvers
sem vera skal í óafturkræfum
styrkjum. Þeir sem vinna að nýmæl-
um og atvinnuuppbyggingu áttu áð-
ur vonir um nokkur hundruð þús-
undir króna úr mögrum
héraðssjóðum en sjá nú von í millj-
ónastyrki og skilyrðin eru oftar en
ekki léttvæg. Með IPA-styrkjunum
annarsvegar og rekstri
hinnar evrópsku áróð-
ursskrifstofu var loku
fyrir það skotið að
nokkuð gæti lengur
verið lýðræðislegt við
aðlögunarferli Íslands
að ESB.
En er ekki gott að
hingað komi óaft-
urkræfir ESB-styrkir,
kann einhver að spyrja.
Er ekki sama hvaðan
gott kemur? Fyrir
nokkrum misserum var
umræða um fjárfest-
ingastefnur lífeyrissjóða og opin-
berra aðila og þar var meðal annars
vitnað til frænda okkar Norðmanna
sem hafa lagt siðferðilega mæli-
kvarða á fjárfestingar. Í þessum efn-
um megum við margt læra og vita-
skuld gildir sama um styrki. Við
hljótum að leggja siðferðilega mæli-
kvarða á þá eins og annað sem við
gerum.
Í Suður-Evrópu gengur meirihluti
ungs fólks atvinnulaus og vonlítill
um sína framtíð, skortur á brýnustu
nauðþurftum hrjáir milljónir og
framleiðsluatvinnuvegirnir hafa ver-
ið lagðir af til að rýma fyrir
markaðsvörum frá herraþjóðum
ESB. Fá þessar þjóðir sambærilega
styrki og þá sem er verið að bjóða
okkur?
Nei, það fást ekki IPA-styrkir til
þessara landa því þeir eru aðeins
veittir þjóðum sem eru ókomnar inn
í ESB. Rétt eins og nammið utan á
sætabrauðshúsi Hans og Grétu. En
þessar þjóðir greiða í IPA-sjóðina
sem okkur er veitt úr.
Það er vitaskuld fyrir neðan allar
hellur af Íslendingum að þiggja
þessa óafturkræfu styrki frá bláfá-
tækum kreppuþjóðum. Og meðan
þeim er veitt inn í landið er verið að
bera fé á dóminn og enginn sem ann
lýðræði getur samþykkt kosningar
um mál sem brenglað er með
ómældum fjáraustri frá erlendu
heimsveldi.
Fylgishrun
Sjálfstæðisflokksins
Undirritaður hóf þessa grein með
því að víkja að óheillaskrefum
Bjarna og Hönnu Birnu sem kepp-
ast nú við að snúa út úr nýlegum
samþykktum eigin landsfundar.
Slíkar trakteringar hafa sjálfstæð-
ismenn áður séð, síðast í Icesave-
afstöðu formanns síns.
Hinir ESB-sinnuðu fjölmiðlar
landsins hafa hamrað á því að und-
anförnu að Sjálfstæðisflokkur upp-
skeri nú fylgishrun fyrir harðar
samþykktir í ESB-málum. Slíkt eru
miklar staðleysur enda ljóst af skoð-
anakönnunum sem framkvæmdar
eru af Gallup og öðrum marktækum
aðilum að mikill meirihluti vill
stöðva aðlögunarferlið að ESB og
stendur vörð um fullveldið. Að því
leyti náði landsfundur Sjálfstæð-
isflokksins að endurspegla afstöðu
meirihluta þjóðarinnar.
Fylgishrun Sjálfstæðisflokks er í
fyrsta lagi vegna þeirrar umræðu
sem hefur verið um stöðu formanns
flokksins en í öðru lagi vegna þeirrar
óvissu sem margir eru í um afstöðu
bæði formannsins og þingflokks-
formanns til ESB-mála. Og nú í
þriðja lagi kemur svo óheppileg
eftirgjöf varaformanns sama flokks í
samtali við umræðustjóra ríkisins,
Egil Helgason. Kjósendur verða að
hugsa sig tvisvar um áður en þeir
setja atkvæði ESB andstöðu á
Sjálfstæðisflokkinn.
Stjórnmálaflokkar,
fullveldi og loforð
Eftir Bjarna
Harðarson »… enginn sem ann
lýðræði getur sam-
þykkt kosningar um mál
sem brenglað er með
ómældum fjáraustri frá
erlendu heimsveldi.
Bjarni
Harðarson
Höfundur er bóksali og skipar
fyrsta sæti á lista Regnbogans
í Suðurkjördæmi.
Færst hefur í vöxt á
síðustu árum að Pass-
íusálmar Hallgríms
Péturssonar séu lesnir
í kirkjum landsins á
föstunni, oftast á föstu-
daginn langa. Það er
jákvæð þróun. Margir
koma að lestri þeirra,
m.a. alþingismenn og
ýmislegt þjóðþekkt
fólk, sem er góðra
gjalda vert og ber vott um hin sterku
ítök sem sálmarnir eiga í vitund þjóð-
arinnar enn þann dag í dag. En Pass-
íusálmarnir eru engin skyldulesning.
Hver sem les þá með athygli, kemst
vart hjá því að hugleiða eitthvað boð-
skap þeirra. Þeir hafa boðskap að
flytja, snerta við samvisku okkar og
siðgæði og láta engan ósnortinn.
Þjáning og dauði Krists og hjálpræð-
isverk hans er þar í forgrunni, en þeir
gefa líka mörg holl ráð og leiðbein-
ingar í siðferðilegum efnum á vegi
hins daglega lífs.
Hallgrímur hafði margt og mikið
að segja við sína kynslóð á 17. öldinni,
hann á nákvæmlega sama erindi við
okkar kynslóð á 21. öld, því manneðlið
hefur lítið breyst þrátt fyrir allt.
Passíusálmarnir, eins og öll sígild
listaverk, t.d. tónlist Beethovens og
Bachs, eiga erindi við fólk á hverri tíð.
Hallgrímur fjallar talsvert um hinar
illu tilhneigingar manneskjunnar.
Hann yrkir um auðinn og ágirndina,
sem sé „undirrót allra lasta“, talar
um ágjarna fjárplógsmenn, sem
safna auði með okri, hafna andlegri
blessun og setja sál sína að veði. (Ps.
16:8). Könnumst við nokkuð við þetta
á Íslandi?
Hann talar um drambsemi og
hroka, sem leiðir til falls, um sam-
visku og valdstjórnarmenn, hvetur
valdsmenn til að fara gætilega með
vald sitt, því valdið hafi þeir af Guði
þegið. „Guð er sá völdin gefur,/gæti
þess æðri stétt“ (Ps. 26:7). Hann bið-
ur fyrir valdstjórnarmönnum. Kemur
þetta okkur ekki allt dálítið kunn-
uglega fyrir sjónir nú á okkar tíð?
Var það ekki ágirndin og taumlaus
græðgin, sem kom okkur í koll og var
hin eiginlega undirrót hrunsins
haustið 2008? Undirrót allra last-
anna, sem þá voru búnir að grafa um
sig í þjóðlífinu áratugum saman og
eru nú smám saman að koma upp á
yfirborðið. Er græðgin á undanhaldi
núna eftir hrunið, sýnist það vera?
Flettum bara Mbl. og skoðum heil-
opnuauglýsingar frá nýju bönkunum,
bifreiðaumboðunum, stóriðjufyr-
irtækjunum og versl-
uninni. Þar er enginn
kreppubragur þessa
dagana. Sömu gömlu
„lausnarorðin“ og áður:
meiri hagvöxtur, fleiri
virkjanir, stóriðja, meiri
mengun. Allt frekar
kunnuglegt, fátt nýtt.
Ekki reyndist það allt
þjóðinni til heilla, svo
mikið er víst.
Ætlum við að ana út í
sama fenið á nýjan leik?
Höfum við ekkert lært,
viljum við í raun og veru eitthvað
nýtt, eða bara fá árið 2007 aftur?
Margir kvarta um þessar mundir og
vissulega ekki að ástæðulausu, því
margir hafa misst mikið í hruninu, en
þó hafa þeir líklega hæst, sem síst
hafa ástæðu til, þeir sem makað hafa
krókinn og sópað til sín gróða á um-
liðnum árum. Er ekki sanngjarnt að
þeir skili einhverju aftur til sam-
félagsins. Því svo eru hinir, sem ekki
hafa tök á að kvarta, þögli hópurinn,
sem virðist fara vaxandi og á vart til
hnífs og skeiðar og verður að leita að
staðaldri á náðir hjálparstofnana með
mat og brýnustu lífsnauðsynjar.
Þessi hópur gleymdist nefnilega í
„góðærinu“. Þá réði græðgin ríkjum.
Þjóðin stendur á krossgötum í dag.
Hún er ráðvillt og ringluð og óviss
um, hvert halda skal. Hvað er til
ráða? Væri ekki ráð að leita í smiðju
til Hallgríms og Passíusálmanna,
spyrja um gömlu göturnar, sem eru
hamingjuleiðin, og fara þær. Leita
þar ráða um heilbrigt líf, nægjusemi,
heiðarleika, auðmýkt og ábyrgð
gagnvart sköpunarverki Guðs. Líf í
trú, von og þolgæði. Þörfnumst við
annars frekar nú um stundir?
„Hver sem sér lynda lætur,
það lénar Drottinn mætur,
sá hefur alls nægta nóg.“
Fastan er tími íhugunar og upp-
gjörs. Gott er að fylgja krossferli
Krists á föstunni með sr. Hallgrími.
Það er hamingjuleið einstaklingum
og þjóð.
Passíusálmarnir
og hrunið
Eftir Ólaf Þ.
Hallgrímsson
Ólafur Þ. Hallgrímsson
»Ætlum við að ana út í
sama fenið á nýjan
leik? Höfum við ekkert
lært, viljum við í raun og
veru eitthvað nýtt, eða
bara fá árið 2007 aftur?
Höf. er fyrrv. sóknarprestur
á Mælifelli.
Í Morgunblaðinu föstudaginn 23. mars
síðastliðinn birtist grein undir fyr-
irsögninni Framsóknarmenn eru
fyndnir á kostnað
þjóðarinnar. Höf-
undur var Vil-
hjálmur Bjarnason,
framkvæmdarstjóri
Samtaka fjárfesta
og frambjóðandi á
lista Sjálfstæð-
isflokksins í Suð-
vesturkjördæmi.
Sem flokks-
bundnum sjálf-
stæðismanni og kjósanda í Kraganum
þótti mér miður að sjá þann málflutn-
ing sem lesendum og kjósendum var
boðið upp á úr röðum frambjóðenda
flokksins. Fullyrðingar á borð við: „Í
hvert skipti sem framsóknarmenn tala
um efnahagsmál, hvort heldur fjármál
heimilanna eða þjóðarhag, er vá fyrir
dyrum.“ Staðhæfingar á þessa lund
dæma sig algjörlega sjálfar og eru
engum til framdráttar; síst okkur
sjálfstæðismönnum. Fleiri setningar
var þar að finna á borð við: „Þarna
fara misvitrir ráðamenn með annarra
manna fé og nota það til að ná póli-
tískum markmiðum án þess að huga
að afleiðingum.“
Dapurlegast var þó að sjá það úr-
ræðaleysi og fyrirfram uppgjöf gagn-
vart skuldavanda heimilanna sem
kom fram í greininni. Af lestrinum er
ljóst að framkvæmdastjóri Samtaka
fjárfesta telur að ekkert sé hægt að
gera nema dvelja í fortíðinni og
kenna Framsóknarflokknum um allt
sem úrskeiðis fór.
Mikilvægt er að frambjóðendur
Sjálfstæðisflokksins horfi jafnframt
fram á veginn og bjóði upp á mark-
vissari og trúverðugri málflutning.
Á einum stað sló greinarhöfundur
á létta strengi, sagði frá ungum
manni sem spurður var að því hver
væri besti tveggja orða brandari sem
hann þekkti. Svarið var: „Við fram-
sóknarmenn“.
Væri ég spurður um besta eins
orðs brandara sem ég þekki myndi
svarið liggja beint við: „Túlipani“.
EINAR ÖRN GUNNARSSON,
áskrifandi að Morgunblaðinu og
kjósandi í Kraganum.
Dapurlegur málflutningur
Frá Einari Erni Gunnarssyni
Einar Örn
Gunnarsson
Bréf til blaðsins