Morgunblaðið - 22.05.2013, Page 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 22. MAÍ 2013
✝ Ingibjörg ÓlöfAndrésdóttir
fæddist í Neskaup-
stað 5. ágúst 1955.
Hún lést á líkn-
ardeild Landsspít-
alans í Kópavogi 9.
maí 2013.
Ingibjörg var
dóttir hjónanna
Andrésar Hafliða
Guðmundssonar
lyfjafræðings, f. 10.
júlí 1922, d. 10. mars 2013 og
Kristínar Magnúsdóttur, f. 16.
maí 1925. Systkini Ingibjargar
eru: Örn, f. 19.8. 1951, Guðbjörg
Erla, f. 13.11. 1953, Magnús, f.
26.4. 1957.
Ingibjörg giftist Loga Ólafs-
syni f. 14.11. 1954, þau skildu.
Saman eiga þau 1) Kristínu, f.
30.1. 1978, hennar maður er
Hallgrímur Þór Sigurðsson, f.
1.6. 1978, börn þeirra eru:
Hrafn, f. 16.6. 2003, Lóa, f. 14.4.
2007 og Már, f. 22.7. 2008. 2)
Andrés Már, f. 21.1. 1986.
Ingibjörg lauk
námi við Hjúkr-
unarskóla Íslands
haustið 1977. Hún
starfaði sem hjúkr-
unarfræðingur á
A3 á Borgarspítal-
anum frá 1977-
1981. Árið 1981
fluttist fjölskyldan
til Noregs og starf-
aði Ingibjörg á
Rikshospitalet í
Osló á lýtalækningadeild um
þriggja ára skeið. Árið 1985 hóf
hún störf á Kvenlækningadeild
Landspítala háskólasjúkrahúss
og starfaði þar til 1999, þegar
hún hóf að starfa í Blóðbank-
anum og í framhaldi af því á elli-
heimilinu Holtsbúð í Garðabæ.
Ingibjörg tók aftur til starfa á
Kvenlækningadeild árið 2000 og
starfaði þar til æviloka.
Ingibjörg verður jarðsungin
frá Hallgrímskirkju í dag, 22.
maí 2013, og hefst athöfnin kl.
15.
Það er með miklum söknuði í
hjarta að ég kveð tengdamóður
mína, Ingu Lóu, löngu fyrir aldur
fram. Eftir standa minningarnar
um einstaklega hlýja móður,
ömmu og tengdamóður, mikla
stemmningsmanneskju og húm-
orista, sem eiga eftir að fylgja mér
og okkur fjölskyldunni alla ævi.
Um 18 ár eru liðin frá því að ég
kynntist Ingu Lóu, þegar ég og
Kristín vorum að byrja tilhugalíf-
ið. Samband okkar hefur ávallt
verið gott og var hún einstaklega
hlý og umhyggjusöm tengdamóð-
ir. Við Kristín fluttum til Árósa til
náms og sem veraldarvön og
ferðaþyrst kona, heimsótti Inga
Lóa okkur oft á þeim tíma. Fyrsta
máltíð ferðanna var ætíð danskt
smørrebrød með öllu tilheyrandi
og þar eftir gat heimsóknin hafist.
Ég minnist sérstaklega þeirra
kvölda er við sátum og spjölluðum
fram eftir kvöldi og ræddum
stjórnmál, ferðalög og dönsku
sjónvarpsdagskrána, sem henni
fannst með eindæmum léleg.
Heimsóknum hennar átti eftir að
fjölga þar sem fjölskyldan okkar
stækkaði jafnt og þétt og við flutt-
um til Kaupmannahafnar. Það var
alltaf mikil spenna hjá krökkunum
að fá ömmu í heimsókn, enda
ferðataskan alltaf full af íslensku
góðgæti og öðrum gjöfum, hún var
sérstaklega gjafmild og örlát.
Mér er minnisstætt brúðkaup
okkar Kristínar í Kaupmanna-
höfn, þar sem fjölskyldur okkar og
vinir voru saman komin. Það var
einstaklega skemmtileg vika, sem
endaði með frábærri veislu og
skemmti Inga Lóa sér konung-
lega. Það er ómetanlegt að hafa
átt þessa stund.
Við vorum dugleg að nýta okk-
ur tæknina á síðastliðnum árum
og með hinum klassísku upphafs-
orðum „segir amma sín, segir
amma sín, segir amma sín“ hófust
daglegar „heimsóknir“ Ingu Lóu
á Skype. Við eyddum mörgum
stundum við tölvuna og gat hún
þannig fylgst með krökkunum
stækka og dafna.
Síðasta sumar ákváðum við
fjölskyldan að færa okkur um set
til Oslóar, á gamlar heimaslóðir
Ingu Lóu. Við áttum notalega
daga saman, þar sem hún rifjaði
upp gamla tíma með okkur og var
svo ánægð fyrir okkar hönd að við
værum flutt á þennan fallega stað.
Það er ómetanlegt að hafa átt
þessar stundir með henni í Osló og
getum við nú yljað okkur við
minningar um þessa daga.
Inga Lóa hafði í gegnum tíðina
sérstaklega mikinn áhuga á
starfsferli mínum og var arkitekt-
úr oft umræðuefni hjá okkur. Hún
fylgdist með hverri einustu sam-
keppni og verkefni, sem að ég var
að vinna í. Þegar vinnan mín fór að
færast inn á heilbrigðissviðið þá
ræddum við oft lausnir, starfsum-
hverfið og annað sem við kom
vinnuferli sjúkrahússins svo ekki
sé minnst á staðsetningu Land-
spítalans. Ég er viss um að það
hefur haft sín áhrif á lausn verk-
efnanna.
Það er þyngra en tárum taki að
kveðja Ingu Lóu okkar og erfitt að
átta sig á því að hún skuli vera far-
in frá okkur, en við vitum að hún
mun fylgjast með okkur og vaka
yfir fuglunum sínum. Við kveðjum
hana með þá trú og von að hún sé
komin á góðan stað, með stuðbolt-
ana tvo sér við hlið.
Hvíl þú í friði, elsku Inga Lóa.
Hallgrímur Þór Sigurðsson.
Nú kveð ég elsku systur mína
og það er svo sárt. Það er eins og
hluti af mér hafi verið tekinn burt
enda vorum við alla tíð góðar og
nánar vinkonur. Samskipti okkar
voru mjög virk og við ferðuðumst
víða, bæði innanlands og utan,
með fjölskyldum okkar og sameig-
inlegum vinum. Inga Lóa var mik-
ill fjörkálfur og munum við hana
þannig. Hún skilur eftir stórt
skarð hjá fjölskyldu og vinum sem
syrgja hana sárt.
Nýlega var mér gefin ljósmynd
af okkur systrum, þriggja og fimm
ára gömlum. Við vorum klæddar í
eins kjóla og Inga Lóa var svo fín-
leg og nett. Ég, stóra systir, leiddi
litlu systur. Það var eins og ég
væri að passa hana. Hún horfði
upp í sólina, pírði augun og brosti.
Á þessum tíma varð til þetta
sterka traust sem fylgdi okkur
systrum í gegnum ævina, bæði í
gleði og sorg. Við litla systir héld-
umst hönd í hönd allt til loka en þá
varð ég að sleppa. Ég gat ekki
lengur gætt hennar gagnvart
þeim vágesti sem bankaði upp á.
Inga Lóa sveif róleg og sársauka-
laust inn í ógleymi tímans. Nú
leiðir minningin um góða systur
mig áfram.
Elsku Kristín, Andrés, Halli,
Hrafn, Lóa og Már, ykkar missir
er mikill, megi Guð almáttugur
leiða ykkur í gegnum þessa miklu
sorg.
Við burtför þína er sorgin sár
af söknuði hjörtun blæða.
En horft skal í gegnum tregatár
í tilbeiðslu á Drottin hæða.
og fela honum um ævi ár
undina dýpstu að græða.
(Guðrún Jóhannsdóttir)
Þín systir,
Guðbjörg Erla.
Með hlýrri minningu kveðjum
við frænku okkar Ingu Lóu sem
nú hefur kvatt okkur eftir erfið
veikindi.
Við systkinin erum yngst
barnabarna ömmu og afa, börn
Hrafnhildar sem er yngst þeirra
fjögurra systra, en Inga Lóa var
þriðja í hópi fjögurra barna Kid-
dýjar sem er elst. Inga Lóa var
alltaf létt og munum við vel mörg
skipti þar sem gist var í Hvassa-
leitinu, svo í Grundarlandinu og
seinna í Hlyngerðinu. Þá kynnt-
umst við unglingunum sem við lit-
um upp til. Við hlökkuðum alltaf
til jólaboðanna heima hjá þeim.
Þar var glatt á hjalla. Við systur
munum líka frænkuboðin, sem
voru samt ekki nógu mörg, en þar
höfum við dætur systranna hist,
borðað góðan mat og orðið
skemmtilegri – að okkar mati –
eftir því sem á kvöldið hefur liðið.
Þá eru okkur sérstaklega minnis-
stæð skemmtileg svipbrigði þegar
Inga Lóa brosti út í annað og við-
hafði sérstakan framburð á essi
svo flautaði vel í, alveg ógleyman-
legt.
Inga Lóa var hrein og bein
kona, skýr og jarðtengd. Þannig
var hún ekki bara skemmtileg og
sá alltaf það spaugilega við hlutina
heldur var hún traust, hjálpsöm
og hlý þegar á reyndi.
Með þakklæti munum við góða
konu, frænku sem við söknum.
Þakklæti fyrir að hafa átt þetta
skemmtilega saman og þá birtu
sem henni fylgdi og við vorum svo
lánsöm að fá að njóta.
Elsku Kiddý, Kristín, Andrés
og fjölskylda. Við biðjum fyrir
ykkur á erfiðum tíma og flytjum
góða kveðju frá mömmu.
Auður, Guðbjörg og
Guðmundur Pálsbörn.
Mig langar að kveðja frænku
mína og vinkonu með nokkrum
orðum. Ég hef þekkt Ingu Lóu
alla ævi enda erum við systradæt-
ur og stutt á milli okkar í aldri. Ég
minnist fyrst veru minnar á heim-
ili fjölskyldu hennar í Eskihlíðinni
en þar var ég talsvert þegar faðir
minn var veikur. Þá eru ógleym-
anlegar stundirnar í Hvassaleitinu
þegar þær systur sendu mig
gjarnan út í sjoppu til að kaupa
sælgæti handa okkur, en dressuðu
mig upp fyrir förina okkur öllum
til skemmtunar. Þegar við full-
orðnuðumst styrktist vinátta okk-
ar enn frekar. Við heimsóttum
hvor aðra þegar við bjuggum er-
lendis og þegar við urðum ná-
grannar í Garðabænum jukust
tengslin enn frekar. Við höfum
verið duglegar að heyrast, fara
saman á tónleika, í göngutúra,
hitta skemmtilegt fólk og höfum
farið saman í nokkrar yndislegar
utanlandsferðir.
Inga Lóa var heilsteypt mann-
eskja, ákveðin en einlæg og lét
ekki segja sér hvað henni fannst.
Hún átti fallegt heimili og fallega
hluti sem báru smekkvísi hennar
gott vitni. Allir sem hana heim-
sóttu upplifðu að hún var höfðingi
heim að sækja og nutu félagsskap-
arins, ekki bara vegna þess hve vel
hún tók á móti fólki heldur hve
glaðlynd og skemmtileg hún var.
Inga Lóa barðist við illvígan
sjúkdóm af æðruleysi og mætti
öllu sem að höndum bar með já-
kvæðni. Hún kvartaði aldrei.
Þannig minnist ég hennar með
hlýju og þakklæti, vinkonu sem
aldrei gleymist.
Elsku Kristín, Andrés, Kiddý
og systkini, ég bið Guð að styrkja
ykkur og fjölskylduna á erfiðum
tíma.
Björg Theodórsdóttir.
Þegar ég heyrði fréttirnar um
elsku Ingu Lóu frænku mína, að
hún væri fallin frá var eins og ég
breyttist samstundis í litlu Krist-
ínu Jórunni sem var svo oft heima
hjá henni, Kristínu og Andrési
Má. Það var alltaf mikið hlegið
enda stutt í húmorinn. Stundum
var lagið tekið og voru sixties-lög-
in í miklu uppáhaldi, þá sérstak-
lega lagið „Blue Moon“. Kristín
var nú ekkert alltaf til í að taka
þátt í söngnum og var frægt hjá
okkur þremur þegar Kristín
spurði mig hvort ég væri komin til
að heimsækja sig eða mömmu
hennar. Það var alltaf svo gaman
að koma í Lyngmóana, þessar
stundir eiga sérstakan stað í
hjarta mínu.
Minningarnar eru svo ótal
margar en Barcelona-ferðin okkar
hefur alltaf verið ofarlega í minni
mínu. Við Kristín vorum að stíga
inn í unglingsárin, ég man hvað
mér fannst ég hafa dottið í lukku-
pottinn að fá að fara með ömmu,
afa, Kristínu og Ingu Lóu í þessa
ferð enda var hún yndisleg frá
upphafi til enda. Þó að ég hafi ver-
ið án minna foreldra í ferðinni,
kom það ekki að sök því Inga Lóa
sýndi mér svo mikla hlýju og um-
hyggju og hafði einstakt lag á því
að láta mér líða eins og ég væri ein
af þeim.
Það er einnig ógleymanlegt
þegar Kristín og Halli giftu sig,
yndislega fallegt brúðkaup í
Kaupmannahöfn. Ég man hvað
elsku Inga Lóa leit einstaklega vel
út þegar hún tók á móti okkur í
kirkjunni þó að veikindaferli
hennar hafi verið byrjað. Við Inga
Lóa gistum saman á hótelher-
bergi í Kaupmannahöfn eftir
brúðkaupið, það var svo skemmti-
legt hjá okkur og það var sama
sagan með hennar góðu nærveru,
hún lét mér líða eins og það væri
ekkert sjálfsagðara en að ég gisti
uppi í hjá henni eins og þegar við
Kristín vorum litlar og skriðum
upp í til hennar á morgnana.
Ég þakka elsku frænku minni
fyrir öll fallegu fræin sem hún sáði
í hjarta mitt og ógleymanlegar
stundir sem ég mun ávallt varð-
veita.
Guð gefi Andrési Má, Kristínu
og fjölskyldu styrk á þessum erf-
iðu tímum.
Kristín Jórunn.
Að kveðja elsku Ingu Lóu var
nokkuð sem við ætluðum ekki að
gera í náinni framtíð, þrátt fyrir
að vita af þeirri staðreynd að sá
dagur kæmi fyrr en eðlilegt þykir.
Kveðjustundin var því sárari en
orð fá lýst en Inga Lóa yfirgaf
þennan heim eftir hetjulega bar-
áttu við illvígan sjúkdóm.
Það var alltaf frábær skemmt-
un þegar fjölskyldur okkar komu
saman enda þær systur mjög sam-
rýndar og við öll góðir vinir. Þær
eru ófáar bústaða- og utanlands-
ferðirnar sem við fórum saman og
var fátt skemmtilegra en að sitja
með henni og fjölskyldunni þar
sem var spjallað, hlegið og ein-
stöku sinnum skálað í hvítu. Oftar
en ekki var Inga Lóa hrókur alls
fagnaðar enda einstaklega fyndin
og orðheppin.
Inga Lóa var glæsileg kona
sem var með puttann á tískupúls-
inum og þótt það læddust með ein-
staka feil-kaup, eins og hún kallaði
það, fengu aðrir í kringum hana að
njóta góðs af því. Þær systur
deildu skemmtilegum áhuga á
varalitum og ilmvötnum og var
það orðið ansi fyndið hversu oft
þær keyptu sömu hlutina hvor í
sínu lagi. Inga Lóa bjó yfir þeim
frábæra eiginleika að hrósa fólki í
kringum sig. Hún lét fólk alltaf
vita ef það leit vel út, hafði búið fal-
lega um heimilið sitt eða staðið sig
vel á einhvern hátt. Þetta gerði
hún á einlægan hátt og eflaust án
þess að gera sér grein fyrir því.
Það var sólríkur og fallegur
dagur þegar Inga Lóa yfirgaf
þennan heim og við verðum æv-
inlega þakklát fyrir að hafa fengið
að kveðja hana með þeim hætti
sem við gerðum. Á svona stundum
veltir maður fyrir sér af hverju líf-
ið getur verið svona ósanngjarnt.
Við áttum eftir að gera svo margt
saman. En það gerir minningarn-
ar sem við eigum enn dýrmætari
og það verða mörg tilefnin í fram-
tíðinni þar sem við munum minn-
ast Ingu Lóu með hlýju.
Elsku Andrés, Kristín, Halli,
Hrafn, Lóa og Már. Hugur okkar
er hjá ykkur á þessum erfiðu tím-
um.
Guðmundur og Hildur Björk.
Nú er elsku Inga Lóa frænka
farin frá okkur. Það er svo erfitt
Ingibjörg Ólöf
Andrésdóttir
✝
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi,
langafi og langalangafi,
JÚLÍUS ÞORKELSSON,
sem lést á sjúkrahúsi Siglufjarðar laugar-
daginn 11. maí, verður jarðsunginn frá
Siglufjarðarkirkju laugardaginn 25. maí
kl. 14.00.
Blóm eru vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vilja minnast
hans er bent á Sjúkrahús Siglufjarðar.
María Einarsdóttir,
Hjördís Júlíusdóttir, Ævar Friðriksson,
Brynhildur Júlíusdóttir, Guðmundur Lárus Helgason,
Elísabet Júlíusdóttir, Magnús Jónsson,
Hjörtur Egilsson,
Rúnar Egilsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkær dóttir okkar, systir og barnabarn,
HRAFNHILDUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Birkigrund 40,
Selfossi,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
sunnudaginn 19. maí.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju fimmtu-
daginn 30. maí kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á styrktarreikning
586-26-180392, kt. 030172-5669.
Kristín Björk Jóhannsdóttir, Guðmundur Björgvin Gylfason,
Jóhann Gylfi Guðmundsson,
Ragnheiður Björk Guðmundsdóttir,
Viktoría Kristín Guðmundsdóttir,
Jóhann V. Helgason, Ragnheiður Jónsdóttir,
Gylfi Sigurðsson, Hrafnhildur Guðmundsdóttir.
✝
Okkar ástkæri
GISSUR Ó. ERLINGSSON
fyrrverandi umdæmisstjóri
Pósts og síma og þýðandi,
lést laugardaginn 18. maí.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhanna G. Erlingsson,
Kristján Linnet Gissurarson,Bjarney Halldóra Bjarnadóttir,
Erla Hilmarsdóttir,
Pétur Gissurarson,
Kristín Gissurardóttir, Páll Vilhjálmsson,
Jón Örn Gissurarson, Brynhildur Guðmundsdóttir,
Auður Harpa Gissurardóttir,
barnabörn, barnabarnabörn, barnabarnabarnabörn
og barnabarnabarnabarnabarn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐJÓNÍNA SIGURÐARDÓTTIR,
Höfða,
Akranesi,
lést sunnudaginn 19. maí.
Útför hennar fer fram frá Akraneskirkju
þriðjudaginn 28. maí kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Höfða, hjúkrunar- og
dvalarheimili á Akranesi.
Gunnar Elíasson,
Sigríður V. Gunnarsdóttir, Reynir Gunnarsson,
Sigþóra Gunnarsdóttir, Hallgrímur E. Árnason,
Guðbjörg Gunnarsdóttir, Helge K. Kleppe,
Guðrún Elsa Gunnarsdóttir, Magnús H. Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GESTUR PÁLSSON,
Birkigrund 51,
áður bóndi á Bergsstöðum,
Svartárdal,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund föstudaginn
17. maí.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
23. maí kl. 13.00.
Guðrún Halldóra Gestsdóttir, Sveinn Kjartansson,
María Páley Gestsdóttir, Vignir Smári Maríasson,
Aðalgeir Bjarki Gestsson, Brynja Guðnadóttir,
Edda Skagfjörð, Tryggvi Harðarson,
Bergljót Sigvaldadóttir, Þorleifur Jónatan Hallgrímsson,
barnabörn og barnbarnabörn.