Morgunblaðið - 13.11.2013, Blaðsíða 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. NÓVEMBER 2013
✝ Nína Björk Sig-urðardóttir
fæddist í Dan-
mörku 19. ágúst
1972. Hún lést á
sjúkrahúsi í Svíþjóð
30. október 2013.
Foreldrar Nínu
eru Sigurður Ólaf-
ur Kjartansson,
byggingar-
fræðingur, f. 9.2.
1946, og Eyrún
Gunnarsdóttir, f. 19.2. 1947.
Systkini Nínu eru Kjartan Ólaf-
ur, byggingarfræðingur, f.
12.10. 1966, kvæntur Maríu
Dröfn Steingrímsdóttur, snyrti-
fræðingi, f. 19.10. 1965. Þau
eiga tvö börn saman, Styrmi, f.
14.2. 2001 og Sigrúnu, f. 30.12.
1928. Nína og Flosi eiga þrjú
börn, Eyrúnu, f. 11.3. 2003,
Kára, f. 5.11. 2005 og Eirík, f.
7.9. 2007. Fyrir átti Flosi soninn
Júlíus, f. 1.3. 1999.
Nína ólst upp í Reykjavík,
gekk í Hagaskóla og Melaskóla.
Hún varð stúdent frá Mennta-
skólanum við Hamrahlíð 1992.
Hún lauk BA-prófi í stjórn-
málafræði frá Háskóla Íslands
1997, B.Sc.-prófi í við-
skiptafræði frá Háskóla Íslands
2000 og M.Sc.-prófi í fjármálum
frá Háskólanum í Reykjavík
2001. Nína hóf störf á fjár-
málasviði Reykjavíkurborgar
2011. Áður starfaði hún m.a. hjá
Símanum um 9 ára skeið. Nína
var varaformaður stjórnar Ís-
lenskra fjallaleiðsögumanna
ehf. frá 2011, og sat m.a. í stjórn
Dominos pizza ehf. og SG Húsa
hf.
Útför Nínu Bjarkar fer fram
frá Digraneskirkju í dag, 13.
nóvember 2013, og hefst athöfn-
in kl. 14.
2003. Fyrir á Kjart-
an soninn Sigurð
Ólaf, f. 25.5. 1990.
Inga, kennari, f.
7.6. 1977, gift Ing-
ólfi E. Kjart-
anssyni, viðskipta-
fræðingi, f. 22.4.
1978. Þau eiga þrjú
börn saman. Kjart-
an, f. 11.2. 2006,
Þóri, f. 22.11. 2008,
og Brynjar f. 4.6.
2010.
Nína giftist 9.7. 2001 Flosa
Eiríkssyni, viðskiptafræðingi, f.
20.12. 1969. Hann er sonur
hjónanna Eiríks Jónasar Gísla-
sonar, brúarsmiðs, f. 9.8. 1920,
d. 20.5. 1997, og Þorgerðar Þor-
leifsdóttur, húsmóður, f. 28.5.
Elsku fallega systir mín, ég sit
hér með tárin í augunum og er yf-
irbuguð af sorg, þessum sársauka
hef ég ekki kynnst áður. Lífið er
miskunnarlaust. Styrkur þinn og
þrautsegja var gríðarleg. Að tala
um þig í þátíð er eitt erfiðasta
verkefni mitt, að segja var í stað
er. Þú ert og verður alltaf fyrir-
mynd mín. Það er ekki hægt að
lýsa þér með einu orði, svo mögn-
uð varstu, frábær eiginkona, stór-
kostleg móðir, yndisleg dóttir,
dásamleg systir, skemmtileg vin-
kona og ofboðslega góður ráðgjafi
um allt. Það var hægt að leita til
þín með allt, hversu ómerkilegar
sem spurningarnar voru, alltaf
varstu með svör á reiðum hönd-
um. Þú sýndir öllu áhuga og varst
með skoðanir á öllu. Að spjalla við
þig um heima og geima yfir vöffl-
um með Nutella og rjóma voru
dásamlegar stundir.
Að fara með þér til útlanda var
eitt það skemmtilegasta sem hægt
var að gera og ég tala nú ekki um
þegar búðir voru nálægt. Ég gekk
á eftir þér inni í búðunum og tók
við öllu því sem ég átti að máta svo
var bara sagt, „inn að máta“. Eins
þegar ég fór til Boston og þú búin
að fara þangað svo oft að það var
eins og þú værir með mér, svo ýt-
arlegar voru búðarupplýsingarn-
ar og hvað var best að kaupa hvar.
Einfalt, þú varst snillingur í öllu
því sem þú tókst þér fyrir hendur.
Hvað sem þú gerðir þá fórstu alla
leið og það sama er hægt að segja
um síðasta verkefni þitt, þú fórst
alla leið alveg eins og þú ætlaðir
þér og við það get ég yljað hjarta
mitt því það var ætlunarverk þitt.
Elsku fallega og yndislega
systir mín, ég sakna þín endalaust
mikið, hversu ósanngjarnt allt
getur verið. Ég mun vera börnum
þínum og Flosa til staðar á öllum
stundum, góðum og erfiðum,
hjarta mitt er alltaf opið fyrir
þeim. Ég er svakalega stolt af að
hafa verið systir þín, þú skilur eft-
ir stórt skarð sem verður fyllt með
minningum um þig og ég heiti þér
því að halda minningu þinni ávallt
á lofti, hvort sem er í kringum
kraftaverkin þín þrjú eða bara
fyrir mig. Þú munt ávallt vera hjá
mér í hjarta, þú ert engillinn
minn.
Margt er í minninga heimi
mun þar ljósið þitt skína,
englar hjá guði þig geymi
við geymum svo minningu þína.
(Höf. ók.)
Þín systir að eilífu,
Inga.
ELSKU Nína mín, skemmti-
lega og skipulagða systir mín, ég
sit hér sorgmæddur og reyni að
skrifa um þig í þátíð, hvernig á
það að vera hægt? Hver er til-
gangur að taka þig burtu frá öllu
svo skyndilega, þetta er ósann-
gjarnt og rangt. Við bjuggum
saman úti í Danmörku um stund
fyrir þó nokkrum árum, þegar þú
ákvaðst að skella þér í nám úti og
það var ævintýralegt, alltaf líf og
fjör í kringum þig og þú kunnir
svo sannarlega að skemmta þér
og öðrum. Ekki leist þér á enda-
lausa skyndibita bróður þíns og
tókst málin í þínar hendur, við fór-
um að elda, eftir það var ekki mik-
ið um skyndibita. Við eignuðumst
sameiginlega vini og það var alltaf
gaman hjá okkur. Alltaf gat ég
leitað til þín þegar ég þurfti að-
stoð, þú fórst létt með að ráð-
leggja og fannst það bara
skemmtilegt.
Þú áttir marga kosti, og ég á
svo margar fallegar og skemmti-
legar minningar um þig. Þú kunn-
ir að leysa úr hlutunum og hafðir
skoðanir á öllu og áttir auðvelt
með að fá okkur hin á þitt band.
Þín er sárt saknað og ég mun
halda minningu þinni á lofti um
ókomin ár. Fyrir börnin þín þrjú
og eiginmann sem hafa ekki bara
misst eiginkonu og móður heldur
líka vin. Ég er stoltur að hafa ver-
ið bróðir þinn og fengið að kynn-
ast þér svona vel, elsku fallega
systir mín.
Þeir segja mig látinn, ég lifi samt
og í ljósinu fæ ég að dafna.
Því ljósi var úthlutað öllum jafnt
og engum bar þar að hafna.
Frá hjarta mínu berst falleg rós,
því lífið ég þurfti að kveðja.
Í sorg og í gleði ég senda mun ljós,
sem ykkur er ætlað að gleðja.
(Höf. ók.)
Þinn bróðir að eilífu,
Kjartan.
Það er eitthvað kolrangt við að
skrifa minningargrein um korn-
unga vinkonu. Þessi tími er svo
óraunverulegur og aftur og aftur
stend ég mig að því að bölva upp-
hátt yfir óréttlæti heimsins.
Nína vinkona mín, mamma Ey-
rúnar, Kára og Eiríks, stjúp-
mamma Júlíusar, konan hans
Flosa, dóttir, systir, mágkona.
Nína var ótrúlega trygg kona.
Hún stóð með sínum og studdi í
gleði sem og erfiðleikum. Nína var
líka algjör nagli. Það sáum við
bæði í lífi og starfi en ekki síst nú í
veikindunum því hún var ákveðin í
að sigra þennan fjára sem á hana
herjaði. Það sýndi hún okkur svo
sannarlega síðastliðinn vetur.
Kannski þess vegna er manni
svona brugðið. Nína vildi ekkert
dvelja í umræðu um veikindin
heldur frekar nota tímann til að
tala um allt það sem skemmtilegt
er. Allskonar fólk og tísku. Alls-
konar fjölskyldumál og slúður.
Allt sem vinkonur ræða þegar
þær hittast eða heyrast.
Í fyrra, þegar Nína varð fertug,
hugsuðum við Elsa vinkona okkar
um það hvernig við gætum glatt
Nínu. Allskonar veraldlegir hlutir
voru taldir upp en niðurstaðan var
að kaupa okkur leikhúskort. Sam-
an. Að gefa Nínu og um leið okkur
ástæðu til að hittast oftar því upp-
teknar konur með full hús af börn-
um láta allt of oft dagana, vikurn-
ar og mánuðina líða án þess að
hittast og kjafta og hafa gaman.
Við náðum ekkert að fara í leik-
húsið því örskömmu síðar bárust
fregnir af veikindunum. Leikhús-
kortið beið bara og var planið að
mæta í leikhúsið í haust þegar
Nína væri búin að sigra.
En ferðin fór ekki eins og við
ætluðum. Allt of snemma er henni
ætlað annað hlutverk og eftir
stöndum við og skiljum ekkert.
Ég vona svo að einn daginn láti ég
af því að bölva yfir óréttlætinu því
það gerir okkur og Nínu ekkert
gott. Nína á það skilið að við höld-
um áfram að lifa lífinu lifandi. För-
um áfram með ferðaklúbbnum út
um land þar sem krakkarnir okk-
ar geta leikið í fjörum eða á
bryggjum. Hittumst áfram í mat-
arboðum og njótum lífsins því það
kunni hún best. Ég er svo þakklát
fyrir að hafa þekkt svona sterka
og flotta konu sem tókst á við
endalausar áskoranir í lífi, námi
og starfi. Svona skemmtilega vin-
konu sem elskaði litríkan klæðnað
og litríkt líf.
Elsku Flosi minn og stórfjöl-
skylda, ég votta ykkur innilega
samúð mína. Við skulum halda ut-
an um hvert annað og halda
áfram, fyrir Nínu.
Helga Vala Helgadóttir.
Þegar systkini manns giftast
þá er eins og systkinahópurinn
stækki. Áður ókunnar manneskj-
ur verða ómissandi hluti af fjöl-
skyldunni. Nína birtist okkur hlý
og glaðleg.
Það er sagt að það sækist sér
um líkir, þó var Nína við fyrstu
sýn mjög ólík Flosa. Byrjum bara
á byrjuninni, hún bjó í Vestur-
bænum í Reykjavík og studdi KR
en Flosi úr Kópavoginum og vissi
ekkert um íþróttir og svo mætti
lengi telja. Þrátt fyrir að þau virt-
ust ólík byggðu Flosi og Nína
saman, ekki bara hús og eignuð-
ust börn, heldur stofnuðu fjöl-
skyldu með samheldni og sam-
vinnu, drift og krafti.
Þegar maður hugsar til baka
um Nínu kemur fyrst upp í hug-
ann hvað hún var dugleg og ekki
bara á einum stað heldur í öllu
sem hún tók sér fyrir hendur.
Nína var dugleg á vinnumarkaði,
en einnig heima, með börnin og í
félagslífinu. Hún sótti sér frekari
menntun þegar hún taldi sig þurfa
þess og var óhrædd við að taka að
sér erfið og krefjandi störf. Úr-
töluraddir bitu ekki á hana og í
verki sýndi hún að það er hægt að
standa sig frábærlega á mörgum
sviðum í einu. Nína hafði nýlega
lokið viðbótarnámi og það var
spennandi að sjá hvert það mundi
leiða, en við verðum bara að
ímynda okkur það og það er úr
mörgu að velja.
Með Eyrúnu Kára og Eiríki
voru Nína og Flosi komin með
stærðar fjölskyldu. Þau náðu sam-
an um að reka myndarheimili þar
sem gömul gildi voru höfð í háveg-
um, samvinna og samhugur. Fjöl-
skyldunni byggðu þau fallega um-
gjörð og Nína var ötul við að fegra
hana og bæta. Hún lagði sig fram
um að endurgera og laga gamla
hluti til að gefa heimilinu hlýjan
blæ, það var t.d. notalegt að fá
kaffibolla við eldhúsborðið og
minnti á gamaldags gestrisni.
Það var ekki bara gleðilegt
heldur mannbætandi að kynnast
Nínu og kraftinum í henni til allra
verka og óttaleysi við að takast á
við nýja hluti. Þannig er gott að
minnast hennar.
Nú er komið skarð í hópinn.
Gísli, Aðalbjörg, Björg,
Magnús, Þorleifur, Heiðveig,
Ívar, Hrund, Elín og Magnús.
Í dag kveðjum við okkar kæru
vinkonu og fyrrum samstarfskonu
Nínu Björk. Á árunum sínum 10
hjá Símanum vann hún með fjöld-
anum öllum af fólki og skildi eftir
sig spor í lífi þeirra. Á kveðju-
stund sem kemur alltof fljótt eru
minningarnar margar. Við minn-
umst glaðlyndu, skarpgreindu og
fallegu konunnar sem aldrei gafst
upp og tók öllum áskorunum með
bros á vör og yfirvegun. Við minn-
umst líka fáguðu skutlunnar sem
mjög gott var að leita ráða hjá
þegar þess þurfti. Við minnumst
og þökkum fyrir að hafa fengið að
lifa með henni margar gleðistund-
ir og fylgjast með ört stækkandi
glæsilegu fjölskyldunni og sjá
Nínu blómstra í hlutverki móður
og eiginkonu. Nína kenndi öllum í
kringum sig að það er hægt að
vera hörkutól, en brosandi og
skemmtileg um leið. Hún kenndi
okkur líka mikið um æðruleysi og
gildi fjölskyldunnar og góðrar
heilsu þegar hún barðist af krafti
við sjúkdóminn sem á endanum
sigraði hana. Þann lærdóm þiggj-
um við með þökkum.
Flosi, Eyrún, Kári, Eiríkur og
Júlíus, ykkur sendum við hug-
heilar samúðarkveðjur. Minning
Nínu Bjarkar mun lifa í gegnum
ykkur.
Ása Rún, Birna Ósk, Brynja,
Ingibjörg og Petrea.
Nína vinkona mín var mér eins
náin og vinkonur geta orðið. Við
áttum samleið í Hagaskóla, gegn-
um menntaskólaárin og eina önn í
viðskiptafræði. Við unnum saman
með skóla á Hressó, í unglinga-
vinnunni og hennar fyrsta íbúð
var í næsta húsi við mig í Garða-
stræti. Við fylgdumst að í gegnum
lífið síðustu 30 árin. Nína var natin
við vini sína. Hún var minn helsti
stuðningsmaður og á hana var
alltaf hægt að treysta. Hún var
greind og skemmtileg. Nína var
mikill dugnaðarforkur sem hlífði
sér sjaldan. Hana einkenndi tíg-
ulleiki og æðruleysi.
Nína átti alltaf stund fyrir mig.
Veturinn 2011 var ég kölluð í at-
vinnuviðtal í Brüssel. Hún var
ekki lengi að ákveða að koma til
mín til Amsterdam og búa mig
undir þetta viðtal, fara með mér
og styðja mig alla leið. Nína þaul-
undirbjó mig með öllum hugsan-
legum spurningum og lagði mikla
vinnu í það. Eftir viðtalið hittumst
við á kaffihúsi. Þá hafði Nínu tek-
ist að kaupa sér ýmsar viðbætur í
fataskápinn sinn, flestallar jóla-
gjafir og föt á börnin fyrir hátíð-
arnar. Henni tókst að slá margar
flugur í einu höggi með einstökum
skipulagshæfileikum sínum. Þetta
var bara eitt af mýmörgum dæm-
um. Ég þakka henni árangurinn
úr atvinnuviðtalinu, – ég var önn-
ur tveggja sem komu til greina að
lokum, úr 429 manna hópi.
Undanfarin 10 ár hef ég verið
búsett í Amsterdam og því misst
af mörgum áföngum í lífi minnar
kæru vinkonu. Alltaf passaði hún
samt upp á að hafa gott samband.
Ef eitthvað bjátaði á var Nína sú
fyrsta sem ég spjallaði við. Hún
var einstaklega góður hlustandi.
Hún dæmdi aldrei en gaf mér allt-
af góð ráð. Þegar ég hugsa um
Nínu man ég helst gleðina, brosið
hennar fallega og hláturinn, sem
alltaf var stutt í. Hún kallaði vin-
kvennahópinn saman þegar ég
kom til landsins og það er henni að
þakka að við héldum hópinn svona
náið gegnum tíðina.
Nína var einstaklega handlag-
in. Hún saumaði búninga á börnin
sín fyrir öskudaginn og hristi þá
fram úr erminni á örskammri
stundu og heklaði á Sóleyju mína
á meðan við undirbjuggum viðtal-
ið góða. Henni féll aldrei verk úr
hendi. Nína var hispurslaus og tók
öllu af æðruleysi. Hún var fljót að
taka ákvarðanir og stóð með þeim,
eins og þeirri að klæða sig ekki í
svart síðasta árið. Litagleðin réð
för og allt fór henni vel. Nína var
ótrúlega kraftmikil og hélt sér í
góðu formi. Alltaf setti hún mark-
ið hátt og kláraði allt sem hún
ákvað að taka sér fyrir hendur.
Börnin hennar, þau Eyrún,
Kári og Eiríkur, bera því gott
vitni hvað hún var einstaklega góð
mamma. Hún hlúði vel að þeim,
leiðbeindi þeim og kenndi. Enda-
laus, góð ráð fékk ég frá henni um
matargerð og barnauppeldi. Hún
var með allt á hreinu. Nína var
barngóð og heilsteypt manneskja
og ég mun alla tíð þakka henni
hugulsemina við okkur Sóleyju.
Hún var besti og traustasti vinur
sem hægt var að eignast og ég
mun sakna hennar óendanlega.
Elsku Flosi og börn, Eyrún,
Siggi, Inga, Kjartan og fjölskyld-
ur, hugur minn er hjá ykkur. Eng-
inn er viðbúinn að kveðja yndis-
legu Nínu en hjörtu okkar geyma
hana ávallt.
Ragna Björt Einarsdóttir.
Það er vanmáttug og sorg-
mædd vinkona sem skrifar fátæk-
leg minningarorð til hjartans
Nínu. Vonin um lækningu var
mikil og sú hugsun að valkyrjan
hún Nína myndi lúta í lægra haldi
var fjarlæg.
Eins og í lífinu sjálfu hefur
samleið okkar verið kaflaskipt.
Fyrsti kaflinn eru menntaskólaár-
in. Við þekktumst ekki, sóttum
nokkra tíma saman. Þarna var fín-
gerð ung stúlka á ferð, með ljóst
krullað hár og umkringd miklum
glaðværum skvísuhópi úr Vestur-
bænum.
Annar kafli eru háskólaárin
okkar og vináttubönd verða til.
Nína skipulögð, með eindæmum
gáfuð og metnaðarfull. Samt gafst
tími til að njóta lífsins og hafa það
gaman. Við unnum um tíma sam-
an í bíó við að selja sælgæti. Þang-
að komu flestir og fylgdumst við
vel með, sérstaklega bíógestum á
sunnudagskvöldum. Þetta var
einskonar Séð og heyrt-starf þess
tíma.
Þriðji kaflinn svipar til Sex and
the City-sögunnar þar sem ungar
konur sátu saman fyrir helgina,
svo kom helgin og tímabilið eftir
helgina. Spurningum varð að
svara, ástarmálin voru efst á
baugi, hvernig framtíðin yrði, er
þetta sá eini rétti?
Svo kom fjórði kaflinn. Hinn
eini rétti kom, hann Flosi. Nína
fann sinn Mr. Big, flutt var úr
miðbæ Reykjavíkur í Kópavoginn
sem var langt í burtu frá skark-
alanum sem við vorum vanar og
þekktum vel.
Fimmti kafli er gjöfull, Nína
verður móðir þriggja barna, tekur
þátt í uppeldi sonar Flosa, verður
farsæl í starfi, heldur heilsu og lífi.
Sjötti kafli er kafli veikinda og
vona.
Bókinni hennar Nínu er lokið,
kaflarnir áttu að vera miklu fleiri,
kafli uppbyggingar átti að vera sá
næsti. Framhaldssögu er beðið í
framtíð barna þeirra hjóna.
Komið hafa tímabil þar sem
sambandið hefði mátt vera meira.
Tenging okkar var á þann veg að
það voru frekar gæði samveru-
stundanna heldur en magnið sem
skipti okkur máli, einhver þráður
skapaðist sem slitnaði aldrei.
Mannkostir Nínu voru miklir, hún
var skapandi kona með næmt
auga fyrir fegurð, góð móðir og
mér var hún góð vinkona sem
reyndist mér alltaf vel þegar þörf
var á skynsemi, yfirvegun og var-
færni.
Guð blessi og varðveiti minn-
ingu einstakrar manneskju og
vaki yfir Flosa, börnum, foreldr-
um, systkinum og öðrum þeim
sem áttu Nínu að.
Þín vinkona,
Gyða.
Í dag kveð ég góða vinkonu. Sú
kveðjustund kom alltof snemma
og er þungbær.
Við Nína kynntumst í MH en
það var í raun ekki fyrr en í út-
skriftarferðinni sem vinskapur
okkar þróaðist enn frekar. Ég
hafði ekki ætlað að fara, en Nínu
sem var bæði atorkusöm og hafði
sérstaka unun af því að ferðast
fannst alveg ómögulegt að sleppa
ferðinni, svo við skelltum okkur
með. Skemmtileg ferð sem ég
minnist þó helst fyrir það að þar
varð til grunnur að sterkum vin-
áttuböndum.
Vinskapur okkar hélt síðan
áfram í gegnum háskóla og bönd-
in styrktust með árunum. Við
unnum mörg ár saman hjá Síman-
um þar sem Nínu var treyst fyrir
fjölbreyttum störfum enda vinnu-
söm, klár og skemmtileg í sam-
starfi.
Síðustu ár áttum við saman
margar skemmtilegar stundir.
Ferðafélagið, saumaklúbburinn,
verslunarferðirnar, matarboðin
og Nína oftast í skipulagssætinu
enda hafði hún einstakan eigin-
leika að ná fólki saman. Hún gekk
til verks og kláraði það sem hún
byrjaði á. Ég hringdi í hana eitt
sinn og spurði hvað hún væri að
gera. Ég er að mála húsið að utan.
Þetta er svo lítið mál. Ég geri bara
eina hlið í einu og þetta tekur eng-
an tíma. Svona gekk Nína til
verks, einn vegg í einu og án þess
að kvarta yfir álagi.
Ég er þakklát fyrir að hafa
kynnst Nínu, hún kenndi mér
margt um hvað skiptir máli í lífinu
og var traustur vinur. Minning-
arnar eru dýrmætar og lifa áfram.
Við Maggi vottum Flosa, börnun-
um, fjölskyldu og vinum innilega
samúð á þessum erfiða tíma.
Missir okkar allra er mikill.
Elsa.
Það var sorg í andlitum starfs-
manna sem mættu til vinnu dag-
inn eftir að fréttir bárust um and-
lát Nínu Bjarkar. Tilhugsunin um
andlát hennar hafði djúpstæð
áhrif á líðandi stund og hugurinn
leitaði til fjölskyldu hennar, nán-
ustu aðstandenda og vina sem nú
eiga um sárt að binda. Nína Björk
hóf störf hjá Símanum árið 2000
og starfaði hjá félaginu til ársins
2010. Hún starfaði í mörgum
deildum og eignaðist marga góða
vini og félaga. Eftir standa minn-
ingar um einstaka persónu sem
var heiðarleg og einlæg í sínum
störfum. Fyrstu árin vann hún
sem vörustjóri og átti stóran þátt í
þróun og innleiðingu á fyrstu
hýstu miðlægu símkerfsþjónust-
unni sem boðin hefur verið hér á
landi og sá um vörustýringu þjón-
ustunnar fyrstu árin. Eftir það
færði Nína sig yfir í verkefna-
stjórnun þar sem hún stýrði inn-
leiðingu ýmissa nýjunga hjá Sím-
anum. Í framhaldi af því sinnti
Nína Björk ýmsum stjórnunar-
störfum hjá Símanum. Það ein-
kenndi Nínu Björk í hennar störf-
um að hún var ávallt í góðu
jafnvægi og nálgaðist allar áskor-
anir og hindranir af mikilli yfir-
vegun sem vakti athygli þeirra
sem störfuðu með henni. Nína
Björk sinnti sínum viðfangsefnum
af miklum metnaði og fag-
mennsku og var fljót að setja
mark sitt á framgang mála. Hún
bar virðingu fyrir sínum verkefn-
um og samstarfsfólki og skipti
aldrei skapi. Falleg minning um
Nínu Björk mun lifa hjá Símanum
um ókomin ár. Starfsfólk Símans
vill þakka fyrir þann tíma sem
Nína Björk starfaði hjá félaginu
og vottar aðstandendum og vinum
dýpstu samúðarkveðjur.
F.h. starfsfólks Símans,
Sævar Freyr Þráinsson, Guð-
mundur Stefán Björnsson,
Birna Ósk Einarsdóttir, Eric
Figueras, Pétur Óskarsson
og Þór Jes Þórisson.
Spurningunni af hverju sumir
deyja ungir verður aldrei svarað.
Okkur er fyrirmunað að skilja af
hverju Nína, ung kona í blóma
Nína Björk
Sigurðardóttir